555
پرتوی از تفسیر اهل بیت علیهم السلام (مبانی و روش) جلد دوم

موانع «ضلالت»

موانع ضلالت، اموری هستند که رعایت آنها از گم‏راهی پیشگیری می‏نماید. از این رو، شناخت و توجّه عملی به آنها، از اهمّیت ویژه‏ای برخوردار است.

پیشگیری از ضلالت برای رسیدن به زندگی توأم با سعادت، به قدری اهمّیت دارد که خداوند سبحان در نخستین لحظاتی که دستور فرود آمدن آدم ابو البشر و همسرش حوّا را بر زمین صادر کرد، در ره‏نمودی کوتاه، اصلی‏ترین راه دستیابی به آن را با صراحت بیان فرمود که اگر به این ره‏نمود توجّه می‏شد، هیچ ‏کس گم‏راه نمی‏شد. متن آن ره‏نمود خطاب به آدم و حوّا چنین است:

۰.(قالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعَاً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّى هُدًى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَاىَ فَلاَ یَضِلُّ وَ لَا یَشْقَىٰ.۱

۰.فرمود: همگى از آن [مقام‏] فرود آیید، در حالى که بعضى از شما دشمن بعضى دیگر است. پس اگر براى شما از جانب من ره‏نمودى رسد، هر کس از هدایتم پیروى کند، نه گم‏راه مى‏شود و نه تیره‏بخت).

بر اساس این ره‏نمود، اصلی‏ترین مانع ضلالت، پیروی کردن از راه‏نمایی‏های خداوند سبحان است که از طریق وحی توسّط انبیا به مردم ابلاغ شده اند. به سخن دیگر، جامع‏ترین ره‏نمود الهی برای پیشگیری از ضلالت، «تقوا» است.۲ همه انسان‏ها با به کارگیری این ره‏نمود می‏توانند ضلالت و شقاوت را از خود دور، و سعادت دنیا و آخرت خود را تأمین نمایند.

برجسته‏ترین موانع ضلالت و مهم‏ترین توصیه‏ها برای پیشگیری از ضلالت، عبارت اند از:

1.. طه: آیۀ ۱۲۳.

2.. (وَ لَقَدْ وَصَّيْنَا ٱلَّذِينَ أُوتُوا ٱلْكِتٰابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ إِيّٰاكُمْ أَنِ اتَّقُوا ٱللّٰهَ؛ و ما به کسانی که به آنان پیش از شما کتاب [آسمانی] داده شده است و به شما، سفارش کرده‏ایم که تقوای الهی را رعایت کنید) (نساء: آیۀ ۱۳۱).


پرتوی از تفسیر اهل بیت علیهم السلام (مبانی و روش) جلد دوم
554

چنان که برخی از مفسّران فرموده‏اند،۱ به طور مطلق، اضلال ابتدایی دانست.

بر این اساس، انواع گناهانی که انسان در اثر وسوسه‏های شیطانی و پیروی از هوس‏های نفسانی انجام می‏دهد، مخالفت با هدایت همگانی الهی، و به طور نسبی موجب ضلالت کیفری هستند؛۲ ولی خطرناک‏ترین آنها که در قرآن کریم با صراحت اعلام شده که عامل ضلالت هستند، عبارت اند از: ظلم، کفر، اسراف و فسق و ریشه همه گناهان، پیروی از تمایلات نامشروع نفسانی است.

گفتنی است همان طور که در تبیین موانع رسیدن به مقصد انسانیت توضیح داده شد، این گناهان، مانع برخورداری از هدایت ویژه الهی و موجب اضلال کیفری می‏شوند.۳

اضلال کیفری خداوند سبحان در مورد ظالمان، کافران، مسرفان و فاسقان، بدین معناست که نه‏تنها او مانع نفوذ وسوسه‏های شیاطین جن و انس در مورد آنان نخواهد شد، بلکه با دادن مهلت به آنان و فراهم ساختن امکانات بهتر زندگی به ایشان، زمینه تشدید گم‏راهی بیشتر آنان را فراهم خواهد کرد.

1.. ر. ک: هدایت در قرآن: ص۳۶۷.

2.. مانند «شرک»: (وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰالاً بَعِيداً؛ و هر کس برای خدا همتایی قرار دهد، در گم‏راهی دوری افتاده است) (نساء: آیۀ ۱۱۶)، «انکار آخرت»: ( بَلِ ٱلَّذِينَ لٰا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي ٱلْعَذٰابِ وَ ٱلضَّلٰالِ ٱلْبَعِيدِ؛ بلکه کسانی که به آخرت ایمان نمی‏آورند، در عذاب و گم‏راهی دوری هستند) (سبأ: آیۀ ۸)، «پیروی از ظن»: (وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي ٱلْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ ٱللّٰهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ؛ اگر از بیشتر کسانی که در روی زمین هستند اطاعت کنی، تو را از راه خدا گم‏راه می‏کنند؛ [زیرا] آنها تنها از گمان پیروی می‏نمایند) (انعام: آیۀ ۱۱۶)، «ارتداد»: (وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ ٱلْكُفْرَ بِالْإِيمٰانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوٰاءَ ٱلسَّبِيلِ؛ کسی که کفر را به جای ایمان بپذیرد، از راه مستقیم [عقل و فطرت] گم‏راه شده است) (بقره: آیۀ ۱۰۸)، «جرم و گناه»: ( إِنَّ ٱلْمُجْرِمِينَ فِي ضَلٰالٍ وَ سُعُرٍ؛ قَطعاً بزهکاران در گم‏راهى و جنون ‏اند) (قمر: آیۀ ۴۷)، «دروغ»: ( إِنَّ ٱللّٰهَ لٰا يَهْدِي مَنْ هُوَ كٰاذِبٌ كَفّٰارٌ؛ خداوند آن کس را که دروغگو و کفران ‏کننده است، هرگز هدایت نمی‏کند) (زمر: آیۀ ۳)، «قساوت»: ( فَوَيْلٌ لِلْقٰاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ ٱللّٰهِ أُولٰئِكَ فِي ضَلٰالٍ مُبِينٍ؛ وای بر آنان که قلب‏هایی سخت در برابر ذکر خدا دارند! آنها در گم‏راهی آشکاری هستند) (زمر: آیۀ ۲۲).

3.. ر. ک: همین اثر، ۴۵۷ (موانع رسیدن به مقصد).

تعداد بازدید : 6374
صفحه از 687
پرینت  ارسال به