أَنْعَمْتَ عَلَیْهِم) یعنى راه کسانى که خداوند سبحان به آنها نعمت داده، تفسیر شده است، و نعمت داده شدگان نیز در آیهای دیگر، بدین سان معرّفى گردیدهاند:
۰.(وَمَن یطِعِ اللهَ وَ الرَّسُولَ فَاُوْلٰئِك مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَحَسُنَ اُولئِك رَفِیقًا.۱
۰.و کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند، [در روز رستاخیز] همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده است، یعنی پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آنها همراهان خوبى هستند).
بر این پایه، «صراط مستقیم»، راهى است که همه پیشوایان بزرگ الهى در زندگى انتخاب کردهاند. آنان، پیشگامان حرکت در این راه اند. از این رو، در قرآن، در مورد چند تن از انبیاى بزرگ الهى، به این معنا تصریح شده است. در باره ابراهیم علیه السلام آمده است:
۰.(شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ ٱجْتَبَاهُ وَ هَدَاهُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ.۲
۰.شکرگزار نعمتهاى پروردگار بود. خدا او را برگزید و به راهى راست هدایتش نمود).
و در باره موسى و هارون علیهما السلام فرموده:
۰.(وَهَدَینَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ.۳
۰.و آن دو را به راه راست، هدایت نمودیم).
و نیز خطاب به پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله مىفرماید:
۰.(إِنَّك لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ * عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ.۴
۰.که تو قطعاً از رسولان [خداوند] هستى * بر راهی راست).
