۲۱ . المعتمد فى الأصول .
مورد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۴ ص ۴۴۵.
۲۲ . النبوّة ، تأليف ابن بابويه .
موارد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۳۹ ، ۸۹ ، ۹۰ ، ۳۴۵.
۲۳ . المغازى ، نوشته ابان بن عثمان بجلى. ۱
موارد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۵۳ ، ۲۵۸ و ۲۶۱ ، ج ۲ ص ۱۳۷ .
۲۴ . تفسير قرآن ، نگاشته قاضى ابن برّاج .
مورد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۶۱ و ۶۳ .
۲۵ . الشيصان .
مورد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۸۶ .
۲۶ . الأمالى ، نوشته حاكم نيشابورى .
موارد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۱۶۳ ، ج ۴ ص ۳۷۳ ۲ و ۳۷۷ .
۲۷ . سحر البلاغة .
مورد نقل شده از اين كتاب ، در : ج۱ ص ۲۰۵ .
۲۸ . شوق العروس . ۳
موارد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۲۲۳ ، ج ۴ ص ۶۷ ، ۱۶۷ ، ۲۵۴ و ۲۹۹ .
۲۹ . الأحسن و المَحَسَّن ، نگاشته محمّد بن احمد صفوانى (م ۳۴۶ ق). ۴
موارد نقل شده از اين كتاب ، در : ج ۱ ص ۲۹۶ ، ج ۲ ص ۴۱ ، ۱۸۱ ، ۳۰۶ و ۳۸۶ ، ج ۳ ص ۱۱۶ .
1.محقّق ارجمند به خطا ، وى را ابان بن عثمان بن عفّان معرفى كرده است .
2.محلّه «فوزا» ذكر شده در خبر ، به صورت «فُز» درست است . در مورد اين محلّه ، ر . ك : معجم البلدان ، ذيل «فز» .
3.براى آگاهى بيشتر در مورد اين كتاب ، ر . ك : كشف الظنون ، ج ۲ ، ص ۱۰۶۷ .
4.براى آگاهى در مورد وى ، ر . ك : رجال النجاشى ، ش ۱۰۵۰ .
