او معاصر مفيد و در حديث و رجال، شيخ نجاشى و طوسى بود. ۱ ابن جعابى، ۲ ابو غالب زُرارى و جعفر بن قولويه، برخى از مشايخ حديث او بودند. ۳
ابو عبد اللّه غضائرى، تنها طريق رسالة ى ابو غالب براى نجاشى بود و تكمله اى نيز بر آن نگاشت. وى فرزانه، وارسته و شايسته اعتماد بود و افزون بر آگاهى به رجال و اخبار، در اسانيد بسيارى از روايات و كتب، واقع شده است. ۴
تأليفات
ابو عبد اللّه غضائرى، يازده كتاب در زمينه هاى گوناگون نگاشت: فضائل امام على عليه السلام ، نصوص، فقه، فهرست، شرح حال، رجال ، كلام و فقه الحديث.
آثار ناياب: ۱ . كتاب فى قول أمير المؤمنين عليه السلام : «ألا أخبركم بخير هذه الاُمّة»، ۲ . كشف التمويه و الغمّة، ۳ . التسليم على أمير المؤمنين عليه السلام بِإمرة المؤمنين، ۴ . عدد الأئمّة و ما شذّ على المصنّفين فى ذلك، ۵ . مناسك الحجّ، ۶ . يوم الغدير، ۷ . الردّ على الغلاة و المفوّضة، ۸ . مواطن أمير المؤمنين عليه السلام ، ۹ . فضل بغداد.
اثر چاپى: ۱۰ . تكملة رسالة أبى غالب الزرارى ، ۱۱ . الرجال (الضعفاء) .
۱۰ . ابن غضائرى (م حدود ۴۱۳ ـ ۴۱۸ ق)
احمد بن حسين بن عبيد اللّه بن ابراهيم بن عبد اللّه غضائرى، مكنا به ابو الحسين و معروف به ابن غضائرى؛ محدّث و رجالى. وى ساكن بغداد بود و همان جا درگذشت. مشايخ ابن غضائرى، افزون بر پدرش حسين بن عبيد اللّه ، على بن محمّد بن شيران ۵ و احمد بن عبد الواحد ۶ بودند. سال وفات وى معلوم نيست؛ ولى به سه قرينه،
1.رجال النجاشى، ص ۶۹؛ رجال الطوسى، ص ۴۲۵؛ الرواشح السماوية، ص ۱۱۱ ـ ۱۱۲.
2.لسان الميزان، ج ۲، ص ۲۹۷ ـ ۲۹۸.
3.رسالة أبى غالب الزرارى، ص ۶۰، ص ۶۴، ص ۹۶ ـ ۹۹.
4.رجال النجاشى، ص ۶۹؛ الرواشح السماوية، همان جا؛ لسان الميزان، همان جا.
5.رجال النجاشى، ص ۸۳ .
6.همان، ص ۲۵۹.
