مى شود. عقيده رسمى اين مذهب، آن است كه سلمان فارسى، مقداد، عمّار، ابوذر و عمرو بن اُميه ضمرى، از سوى خدا عهده دار تعيين مصالح عالم اند. ^۱ تجديد نظر ابو القاسم كوفى در مذهب خود، نه تنها موجب شد كه وى شايسته نقل روايت شناخته نشود، كه سيادت و انتساب او به امام جواد عليه السلام ^۲ يا امام كاظم عليه السلام ^۳ نيز مورد ترديد جدّى قرار گرفت. ^۴ در برابر اين ديدگاه، ميرزا عبد اللّه افندى، ^۵
ميرزا حسين نورى ^۶ و آقا بزرگ تهرانى، ^۷ سيادت ابو القاسم كوفى را تأييد كرده، متذكّر شده اند كه اكثر كتاب هاى وى؛ بلكه همه آنها در دوره راستْ كيشى او ـ هنگامى كه بر مذهب اماميه بوده ـ تأليف شده اند؛ چراكه پيشينيان بر اكثر آنها اعتماد كرده اند. ابو محمّد، فرزند او و نيز ابو عمران كرمانى، در شمار راويان وى شناخته مى شوند. ^۸

تأليفات

ابو القاسم كوفى پرتأليف بود. نجاشى اكثر كتاب هاى او را مختلط و فاسد دانسته و شيخ طوسى ^۹ از مجموع كتاب هاى فراوان وى، تنها دو كتاب الأوصياء و الفقه على ترتيب كتاب المزنى را مربوط به دوره پايدارى وى بر اماميه دانسته است.
الف ـ آثار ناياب: ۱ . الأنبياء، ۲ . الأوصياء، ۳ . التبديل و التحريف، ۴ . تحقيق اللسان فى وجوه البيان، ۵ . الاستشهاد، ۶ . تحقيق ما ألّفه البلخى من المقالات، ۷ . منازل النظر و الاختيار، ۸ . أدب النظر و التحقيق، ۹ . تناقض أحكام المذاهب الفاسدة، ۱۰ . معرفة ترتيب ظواهر

ناقل بسيارى از احاديث و اصول، شايسته اعتماد، گران مايه و در شمار مشايخ اماميه بود. ^۱

تأليفات

آثار او همگى ناياب اند، عبارت اند از: ۱ . العلل، ۲ . أخبار النبى صلى الله عليه و آله (أخبار آباء النبى و فضائلهم و آبائهم)، ۳ . ايمان أبى طالب، ۴ . فضل القرآن و حَمَلَتُه، ۵ . الممدوحين و المذمومين، ۶ . المبيضة.
مبيضة، نام فرقه اى است كه با بنى عباس بيعت نكردند و شعار آنها پوشيدن لباس سفيد بود، در حالى كه عباسيان لباس سياه به تن مى كردند. ^۲

۴۱ . ابو القاسم كوفى (م ۳۵۲ ق)

على بن احمد بن موسى، مكنا به ابو القاسم و معروف به ابو القاسم كوفى؛ محدّث، مورّخ و متكلّم. وى در كوفه زاده شد و در همان جا سكونت اختيار كرد. وى در كوفه، از پدرش احمد بن موسى و نيز از جعفر بن محمّد بن مالك كوفى، حديث شنيد. ^۳ گويا او به قم و فسا سفر نمود و سرانجام در قريه كرمى از توابع فسا، با اين جهان فناپذير وداع كرد. ^۴ ابو القاسم كوفى از على بن ابراهيم قمى ^۵ در كتاب الاستغاثة بسيار روايت كرده است. وى در مصادر، به خروج از مذهب اماميه، بدعت گذارى، غلو، اختلاط، كذّاب بودن و پيروى از مذهب فاسد، متّهم شده است. ^۶ بر پايه برخى گزارش ها، وى مذهب مخمّسه را اختيار كرد ^۷ كه در شمار مذاهب غلات، شناخته