درآمد
شناخت همهجانبه مكتبهاى حديثى شيعه، اقتضا دارد تا در بررسى آن مكتبها به چند و چون پيوندها و داد و ستدهاى علمى با حوزه حديث اهل سنّت نيز پرداخته شود ؛ چه مىدانيم كه دانشوران شيعى در سدههاى گوناگون از تاريخ حديث شيعه ، ارتباطهاى گوناگونى با دانشوران سنّى داشتهاند. گاه كتابهاى حديثى آنان را از ايشان روايت كردهاند؛ گاه كتابهاى مهم برخى دانشوران سنّى را از مشايخ اهل تسنّن اجازه گرفتهاند و در موارد فراوانى نيز انديشهها و نگاشتههاى سنّيان را در موضوعاتى كه بزنگاههاى عقيدتى شيعه و سنّى بوده است، به نقد كشيدهاند. مكتب حديثى حلّه نيز از اين جريان، جدا نبوده است. از اين رو، در اين فصل برآنيم تا روند ارتباطها و تعاملهاى حديثى - علمى اين مكتب با اهل سنّت را بررسى كنيم و محورهاى اين تعاملها را پيشِ ديد نهيم.
به باور ما، پس از بررسى تاريخ مكتب حديثى حلّه، بايد ارتباط آن را با اهل تسنّن در دو دوره تاريخى به هم پيوسته، امّا داراى تفاوتهاى قابل توجّه، بازخوانى كرد:
الف - از پيدايش مكتب حلّه تا روزگار علّامه حلّى.
ب - دوران پس از علّامه حلّى رحمه اللّه .
الف - دوره نخست: از پيدايش مكتب حلّه تا روزگار علّامه حلّى
در اين روزگار كه به شكل دقيق از نيمه دوم سده ششم تا دهههاى نخست سده هشتم هجرى به درازا مىانجامد، تعاملهاى ميان شيعه و سنّى، نسبتاً گسترده است. اين تعاملها را مىتوان در محورهاى زير، دسته بندى كرد:
