القَتلَ عَن نَفسِكَ وعَن أنفُسِ هؤُلاءِ الفِتيَةِ مِن أهلِ بَيتِكَ ۱ .
به خدا سوگند ، آرزو دارم كه كشته شوم و دوباره ، زنده شوم و باز ، كشته شوم و تا هزار بار ، اين گونه كشته شوم و خداوند ، با اين كارم ، كشته شدن را از تو و از اين جوانانِ خاندانت ، دور كند !
اين سخنان ، از كسانى كه اجبارى در انتخاب راه شهادت نداشتند و با كناره گرفتن از امام عليه السلام مىتوانستند راه عافيتجويى را بپيمايند ، حاكى از استوارى ايمان آنان و حركت در پرتو نورِ يقين است .
۳ . شهود حقايق غيبى
بر پايه شمارى از روايات ، ياران امام حسين عليه السلام ، جايگاه خود در بهشت را مىديدند و بدين جهت ، با اشتياق كامل به استقبال شهادت مىرفتند .
محمّد بن عُماره مىگويد كه از امام صادق عليه السلام پرسيدم : ياران امام حسين عليه السلام ، چگونه از مرگ استقبال مىكردند ؟ فرمود :
إنَّهُم كُشِفَ لَهُمُ الغِطاءُ حَتّى ، رَأَوا مَنازِلَهُم مِنَ الجَنَّةِ ۲ .
پرده از برابرِ آنها كنار رفت تا اين كه جايگاهشان را در بهشت ، ديدند .
در روايت ديگرى از امام زين العابدين عليه السلام ، آمده است كه شب عاشورا ، پس از آن كه امام حسين عليه السلام اجازه داد تا يارانش او را تنها بگذارند و آنها نپذيرفتند ، امام عليه السلام تأكيد كرد كه :
إنَّكُم تُقتَلونَ غَداً كَذلِكَ ، لا يُفلِتُ مِنكُم رَجُلٌ .
قالوا : الحَمدُ للَّهِِ الَّذي شَرَّفَنا بِالقَتلِ مَعَكَ .
ثُمَّ دَعا ، وقالَ لَهُم : اِرفَعوا رُؤوسَكُم وَانظُروا .
فَجَعَلوا يَنظُرونَ إلى مَواضِعِهِم ومَنازِلِهِم مِنَ الجَنَّةِ ، وهُوَ يَقولُ لَهُم : هذا مَنزِلُكَ يا فُلانُ ، وهذا قَصرُكَ يا فُلانُ ، وهذِهِ دَرَجَتُكَ يا فُلانُ .
فَكانَ الرَّجُلُ يَستَقبِلُ الرِّماحَ وَالسُّيوفَ بِصَدرِهِ ، ووَجهِهِ لِيَصِلَ إلى مَنزِلِهِ مِنَ الجَنَّةِ ۳ .
شما ، فردا چنان كشته مىشويد كه هيچ كس از شما ، نجات پيدا نمىكند .
آنها گفتند : ستايش ، خدايى را كه به ما با كشته شدن با تو ، شرافت بخشيد !
سپس امام عليه السلام ، براى آنها دعا كرد و فرمود : سرتان را بالا بگيريد و نگاه كنيد .
