۵۶۷۳.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى او در روز جمعه ـ: بار الها! مرا به آنچه روزى ام كردى ، قانع گردان ، و در آنچه روزى ام فرمودى ، عدالتى نشانم بده تا اندك آن را بسيار ببينم و آن را در راه تو به خوبى ببخشم .

۵۶۷۴.امام زين العابدين عليه السلام :خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست ... و به خاطر لطف گسترده ات به من و اعطاى دادگرانه ات به من ، هميارىِ كسى را كه از روزىِ كمترى برخوردارش ساختى ، روزى ام فرما .

۵۶۷۵.امام صادق عليه السلامـ از دعايش در روز عرفه ـ: [خدايا!] درهاى رحمتت را به رويم بگشاى و با تقسيم هاى دادگرانه ات خشنودم ساز .

۵۶۷۶.امام صادق عليه السلامـ به مفضّل بن عمر ـ: همين الآن به اين چارپايان بنگر . ببين چگونه هر يك به طور جداگانه در پىِ مادرانشان هستند ... . همچنين بسيارى از پرندگان (مانند : مرغ و تيهو و كبك) را مى بينى كه در پى دانه بر مى آيند ، در ساعتى كه از تخمْ بيرون مى آيند . آن جوجه هايى كه ناتوان اند و حركتى ندارند (مانند : جوجه كبوتر اهلى و كبوتر صحرايى و كبك) ، در ضمير مادران آنها ، مهربانى زيادى نهاده شده است ، به گونه اى كه خوراك را پس از جمع آورى در چينه دانشان ، در دهان آنها پرتاب مى كنند ، و پيوسته آنها را غذا مى دهند تا خودشان در انجام دادن كارهايشان استقلال يابند . به همين دليل [ناتوانى جوجه ها ]است كه كبوتر ، مانند مرغ ، از جوجه زياد برخوردار نمى شود ، به جهت اين كه مادر بتواند جوجه هايش را خوب بپروراند تا فاسد نشوند و از بين نروند . به همه آنها از روى تدبيرِ [خداوندِ ]داناى مهربانِ آگاه ، دادگرانه عطا شده است .

۵۶۷۳.عنه عليه السلامـ مِن دُعائِهِ في يَومِ الجُمُعَةِ ـ: قَنِّعني يا إلهي بِما رَزَقتَني ، وما رَزَقتَني مِن رِزقٍ فَأَرِني فيهِ عَدلاً حَتّى أرى قَليلَهُ كَثيرا ، وأبذُلَهُ فيكَ بَذلاً . ^۱

۵۶۷۴.عنه عليه السلام :اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ... وَارزُقني مُواساةَ مَن قَتَّرتَ ^۲ عَلَيهِ مِن رِزقِكَ بِما وَسَّعتَ عَلَيَّ مِن فَضلِكَ ، ونَشَرتَ عَلَيَّ مِن عَدلِكَ . ^۳

۵۶۷۵.الإمام الصادق عليه السلامـ مِن دُعائِهِ في يَومِ عَرَفَةَ ـ: اِفتَح عَلَيَّ أبوابَ رَحمَتِكَ ، ورَضِّني بِعادِلِ قِسَمِكَ . ^۴

۵۶۷۶.عنه عليه السلامـ لِلمُفَضَّلِ بنِ عُمَرَ ـ: اُنظُرِ الآنَ إلى ذَواتِ الأَربَعِ ، كَيفَ تَراها تَتبَعُ اُمَّهاتِها مُستَقِلَّةً بِأَنفُسِها ... وكَذلِكَ تَرى كَثيرا مِنَ الطَّيرِ كَمِثلِ الدَّجاجِ وَالدُّرّاجِ ^۵ وَالقَبَجِ ^۶ تَدرُجُ وتَلقُطُ حينَ يَنقابُ عَنهَا البَيضُ . فَأَمّا ما كانَ مِنها ضَعيفا لا نُهوضَ فيهِ ، كَمِثلِ فِراخِ الحَمامِ وَاليَمامِ ^۷ وَالحُمَّرِ ^۸ ، فَقَد جُعِلَ فِي الاُمَّهاتِ فَضلُ عَطفٍ عَلَيها ، فَصارَت تَمُجُّ الطَّعامَ في أفواهِها بَعدَما توعيهِ حَواصِلُها ، فَلا تَزالُ تَغذوها حَتّى تَستَقِلَّ بِأَنفُسِها ، ولِذلِكَ لَم تُرزَقِ الحَمامُ فِراخا كَثيرَةً مِثلَما تُرزَقُ الدَّجاجُ ؛ لِتَقوَى الاُمُّ عَلى تَربِيَةِ فِراخِها فَلا تَفسُدَ ولا تَموتَ ، فَكُلٌّ اُعطِيَ بِقِسطٍ مِن تَدبيرِ الحَكيمِ اللَّطيفِ الخَبيرِ . ^۹