۶۰۸۸.التوحيدـ به نقل از سليمان بن جعفر جعفرى ـ: نزد او (امام رضا عليه السلام ) از جبر و تفويض ، ياد شد . فرمود: «آيا مى خواهيد در اين باره، اصلى را در اختيارتان قرار دهم كه ديگر در آن اختلاف نكنيد و با كسى در آن نزاع نكنيد ، مگر اين كه او را شكست دهيد؟».
گفتيم: اگر صلاح مى دانى، بفرما.
فرمود: «همانا خداوند عز و جل از روى اجبار، فرمانبرى ، و از روى شكست ، نافرمانى نشده است و بندگان را در پادشاهى اش رها نكرده است . او صاحب چيزى است كه به آنان تمليك نموده و بر آنچه آنان را بر آن مسلّط كرده ، تواناست . اگر بندگان به طاعتش گرد آيند ، خداوند، بازدارنده از آن نخواهد بود ، و اگر [قصد داشته باشند ]به نافرمانى اش تن دهند و خدا بخواهد ميان آنان و آن (گناه) حايل شود ، چنين مى كند؛ ولى اگر حايل نشد و آنان مرتكب گناه شدند ، چنين نيست كه او آنان را در گناه افكنده باشد».
سپس فرمود: «هر كس احاطه بر اين سخن يابد قطعاً بر مخالفش پيروز مى گردد» .
