۶۰۸۴.الكافىـ به نقل از محمّد بن يحيى، از كسى كه براى او حديث كرد ـ: امام صادق عليه السلام فرمود: «نه جبر است و نه تفويض؛ ليكن امرى (چيزى) بين دو امر (دو چيز) است» .
گفتم: امرِ بين دو امر چيست؟
فرمود: «مَثَل آن، مَثَل مردى است كه مشغول گناهى است و تو او را نهى مى كنى ؛ ولى نمى پذيرد . آن گاه او را رها مى كنى و او آن گناه را انجام مى دهد . اين چنين نيست كه چون از تو نپذيرفت و تو رهايش كردى، پس تو او را به گناه فرمان داده اى».
۶۰۸۵.امام صادق عليه السلام :[انديشه] مردم درباره قَدَر ، سه گونه است :
كسى بر اين باور است كه خداوند عز و جل مردم را بر انجام دادن گناهان، وادار ساخته است . اين در حقيقت، خداوند عز و جل را در داورى اش ستمگر دانسته است. او كافر است.
ديگرى قائل است كه كار به خود آنان وا گذاشته شده است. اين در حقيقت، خداوند را در فرمانروايى اش سبُك شمرده است . او (نيز) كافر است.
و كسى هم قائل است كه خداوند عز و جل بندگان را به اندازه توانشان موظّف نموده و آنان را به چيزى كه توانش را ندارند، موظّف نكرده است . هر گاه نيكويى كند ، خدا را مى ستايد و هر گاه بدى نمايد ، از خدا آمرزش مى خواهد . اين ، مسلمانِ بالغ و رسيده [به حق] است . و خداوند، توفيق دهنده است .
