حديث
۶۰۰۴. امام صادق عليه السلام : براى خداوند، هيچ بَدايى همانند بَداى او درباره پدرم اسماعيل، حاصل نشد، هنگامى كه پدر او ابراهيم را به بريدن سر وى فرمان داد و سپس او را در ازاى قربانى بزرگى رهانيد.
ه ـ نمونههاى ديگر
۶۰۰۵. امام على عليه السلام ـ درباره آنچه كه در بيان اقسام و انواع آيات قرآن، به وى منسوب است ـ : و كسى كه بَدا را انكار كند، به يقين، خداوند در كتابش فرموده: «پس، از آنان روى بگردان، كه تو در خورِ نكوهش نيستى» . اين، بِدان جهت است كه خداوندِ منزّه، اراده كرد كه [اهل] زمين را در اين وقت، نابود سازد. سپس با رحمت خودش، [گذشته] آنان را جبران نمود و براى او در نابودىشان بَدا حاصل شد و [اين آيه را ]بر پيامبرش نازل فرمود: «و پند ده، كه پند، مؤمنان را سود مىبخشد» .
و مانند آن، اين سخن خداى متعال است: «و تا تو در ميان آنان هستى، خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند، و تا آنان طلب آمرزش مىكنند، خدا عذاب كننده ايشان نخواهد بود» . سپس براى او بَدا حاصل شد: «و چرا خدا عذابشان نكند، با اين كه آنان [مردم را] از [زيارت] مسجد الحرام باز مىدارند؟» .
و مانند اين سخن خداست: «اگر از شما بيست تن شكيبا باشند، بر دويست تن چيره مىگردند و اگر از شما يكصد تن باشند، بر هزار تن از كافران، پيروز مىگردند» . سپس براى خداى متعال، بَدا حاصل شد و فرمود: «اكنون، خدا بر شما تخفيف داد و معلوم داشت كه در شما ضعفى هست. پس، اگر از ميان شما
يكصد تن شكيبا باشند، بر دويست تن، پيروز مىگردند و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى، بر دو هزار تن غلبه مىكنند، و خدا با شكيبايان است» .
و اينچنين است آنچه در ناسخ و منسوخ است و آن، بر صحيح بودن بَدا دلالت دارد.
و [درباره ]اين سخن خدا: «خدا آنچه را بخواهد، محو يا اثبات مىكند، و اصل كتاب، نزد اوست» پس آيا جز آنچه را بوده، محو مىكند؟ و آيا جز آنچه را نبوده، اثبات مىكند؟ و همانند اين، در كتاب خداوند عز و جل بسيار است.