ب ـ بَدا در وعده با موسى
قرآن
«و با موسى، سى شب وعده گذاشتيم و آن را با ده شب ديگر، تمام كرديم، تا آن كه وقت معيّن پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به كوه طور ]به برادرش هارون گفت: «در ميان قوم من، جانشينم باش و [كار آنان را ]اصلاح كن و از راه فسادگران، پيروى مكن»» .
«و آن گاه [را به ياد آوريد] كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم. آن گاه در غياب وى، شما گوساله را [به پرستش ]گرفتيد، در حالى كه ستمكار بوديد» .
حديث
۵۹۹۹. امام باقر عليه السلام ـ درباره اين گفته خداى متعال: «و آن گاه كه با موسى چهل شب، قرار گذاشتيم» ـ : در دانش و تقدير خداوند، سى شب بود. سپس براى خداوند، بَدا حاصل شد و ده شب بر آن افزود، تا اين كه وقت معيّن پروردگارش براى اوّل و آخر[ش]، چهل شب، تمام گرديد.
ج ـ بَدا در وارد شدن به سرزمين مقدّس
قرآن
«اى قوم من! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته است، درآييد و به عقب باز نگرديد، كه زيانكار خواهيد شد» .