۵ / ۵
خداوند در بَدا ، خود و فرستادگانش را درغگو نمىكند
۵۹۳۳. امام باقر عليه السلام : دانش [الهى] ، دو گونه است : دانش پنهان در نزد خداوند كه هيچ يك از آفريدگانش را بِدان آگاه نساخته است ، و دانشى كه به فرشتگان و فرستادگانش آموخته است. پس، آنچه به فرشتگان و فرستادگانش آموخته است ، محقّق خواهد شد ؛ زيرا خداوند ، خود و فرشتگان و فرستادگانش را دروغگو نمىكند .
۵۹۳۴. امام رضا عليه السلام : على عليه السلام مىفرمود : «دانش [الهى]، دو گونه است : دانشى كه خداوند به فرشتگان و فرستادگانش آموخته است و آنچه به فرشتگان و فرستادگانش آموخته است ، محقّق مىشود؛ زيرا خداوند ، خود و فرشتگان و فرستادگانش را دروغگو نمىنمايد» .
۵۹۳۵. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عز و جل به يكى از پيامبرانش وحى فرمود : «فلان پادشاه را خبر كن كه: من تا فلان وقت، جانت را مىگيرم» .
آن پيامبر به نزد پادشاه رفت و او را آگاه كرد . [در لحظه موعود،] خدا پادشاه را در حالى كه بر تختش قرار داشت، [به مرگ] فرا خواند تا اين كه از تخت افتاد. آن گاه گفت : پروردگارا! به من مهلت دِه تا نوزادم بزرگ شود و كارم را انجام دهم .
آن گاه خداوند عز و جل به آن پيامبر، وحى فرمود: «نزد آن پادشاه برو و به او خبر بده كه من اَجَل او را به تأخير انداختم و به عمر او، پانزده سال افزودم»
آن پيامبر گفت : پروردگارا! تو خود مىدانى كه من هرگز دروغ نگفتهام [و اگر اين خبر را به پادشاه برسانم، نزد او دروغگو شمرده مىشوم] .
خداوند عز و جل به او وحى فرمود : «همانا تو بندهاى مأمور هستى . پس، خبر را به او برسان ، كه از كار خدا، پرسش نمىشود» .
