۵۹۲۹. الكافى ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ : از (امام صادق عليه السلام ) ـ در حالى كه مردمى از او مىپرسيدند و مىگفتند : آيا روزى، در شب نيمه شعبان تقسيم مىگردد ؟ ـ شنيدم كه مىفرمود: «نه، به خدا. نه ، اين نيست، مگر در شب نوزدهم و بيست و يكم ، و بيست و سوم ماه رمضان ؛ زيرا در شب نوزدهم دو گروه با هم برخورد مىكنند ، در شب بيست و يكم، هر كارى به نحو استوار فيصله مىيابد ، و در شب بيست و سوم، آنچه خداوند عز و جل از آن [كارها ]اراده كرده، امضا مىشود و اين، شب قدر است كه خداوند عز و جل فرموده: «از هزار ماه، بهتر است» .»
گفتم : معناى عبارت : «دو گروه با هم برخورد مىكنند»، چيست؟
فرمود : «خداوند در آن شب، آنچه را كه تقديم و تأخير و اراده و حكم آن را اراده نموده ، گردآورى مىكند» .
گفتم : پس معناى اين سخن كه: در شب بيست و سوم، آن را امضا مىكند، چيست؟
فرمود : «او در شب بيست و يكم، آن را فيصله مىدهد، در حالى كه براى او در آن، بَدا هست . پس، وقتى شب بيست و سوم شد ، آن را امضا مىكند . آن گاه جزو قضاى حتمى مىگردد كه ديگر خداوند ـ تبارك و تعالى ـ در آن، بَدايى ندارد» .
۵۹۳۰. علل الشرائع ـ به نقل از على بن سالم ـ : امام صادق عليه السلام فرمود: «اگر براى كسى، در شبى كه در آن، هر كارى به نحو استوار فيصله مىيابد، [حج] نوشته نشود، در آن سال، حج به جا نمىآورد ، و آن، شب بيست و سوم ماه رمضان است ؛ زيرا در آن شب، قافلههاى حاجيان، نوشته مىشود و در آن شب روزىها و اَجَلها و آنچه از اين سال تا سال ديگر رخ مىدهد، نوشته مىشود» .
گفتم : پس، كسى كه در اين شب [نامش ميان حجگزاران ]نوشته نشده، نمىتواند حج به جا آورد ؟
فرمود : «نه» .
گفتم : اين، چگونه ممكن است ؟
فرمود : «من اصلاً در مقام مجادله با شما نيستم ، واقع مطلب همين است» .