۵۹۱۲. الكافى ـ به نقل از منصور بن حازم ـ : از امام صادق عليه السلام پرسيدم : آيا مىشود كه امروز چيزى باشد كه ديروز در دانش خدا نبوده است؟
فرمود : «نه. هر كه اين را بگويد، خداوندْ خوارش كند» .
گفتم : آيا آنچه بوده و آنچه تا روز قيامت خواهد بود، در علم خدا هست؟
فرمود : «بله، پيش از آن كه آفريدگان را بيافريند [، در علم خدا بوده است]» .
۵۹۱۳. امام صادق عليه السلام : براى خداى ـ تبارك و تعالى ـ دو گونه دانش است : [يكى، ]دانشى كه فرشتگان و پيامبران و فرستادگانش را بر آن آگاه ساخت ، كه آنچه فرشتگان و فرستادگان و پيامبرانش را بر آن آگاه ساخته، ما [نيز] آن را مىدانيم ، و [ديگرى، ]دانشى كه به خود اختصاص داد ، كه هر گاه در چيزى از آن براى خدا بَدا حاصل شود، ما را بِدان آگاه مىسازد و همان را بر امامانى كه پيش از ما بودهاند، [نيز ]عرضه داشته است .
۵۹۱۴. امام صادق عليه السلام : براى خداوند، دو گونه دانش است : دانشى كه پوشيده و پنهان است و جز او، كسى آن را نمىداند ، و بدا در اين گونه است ؛ و دانشى كه به فرشتگان و فرستادگان و پيامبرانش آموخته است و ما هم آن را مىدانيم .
۵۹۱۵. بصائر الدرجات ـ به نقل از ابو بصير ـ : امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به پيامبرش صلى الله عليه و آله فرمود : «پس ، از آنان روى بگردان ، كه تو در خورِ نكوهش
نيستى» . [خدا ]خواست تا زمينيان را كيفر دهد . سپس براى خداوند، بَدا حاصل شد. آن گاه رحمت، نازل گرديد و [خداوند ]فرمود : «اى محمّد! «و پند ده ، كه مؤمنان را پند، سود مىبخشد» ».
سال آينده باز گشتم و به امام صادق عليه السلام گفتم : فدايت شوم ! من [اين مطلب را ]براى ياران نقل كردم. آنان گفتند : آيا براى خدا درباره چيزى كه در دانش او نبوده، بَدا حاصل شده است؟
امام صادق عليه السلام فرمود : «براى خدا دو گونه دانش است : دانشى كه نزد اوست و كسى از آفريدگانش را بر آن آگاه نساخته است ، و دانشى كه به فرشتگان و فرستادگانش داد و آنچه به فرشتگانش داده، به ما رسيده است» .
