۳ / ۳
حكمت
۵۷۹۲.امام على عليه السلامـ بخشى از خطبه اش كه به «اشباح» معروف است ـ: آنچه را آفريد، مقدّر ساخت (اندازه گرفت). پس، تقديرِ آن را حكيمانه انجام داد .
۵۷۹۳.امام على عليه السلامـ در دعايش ـ: [خدايا!] تو منزّهى . چه بزرگ است مقام تو ، و چه والاست منزلت تو ، و چه منطق درستى دارد برهان تو ، و چه نافذ است فرمان تو ، و چه نيكوست تقدير تو ! آسمان را برافراشتى و بالا بردى ، و زمين را گستراندى و فرش نمودى ، و از آن، آب فوران و گياه جُنبان بيرون آوردى . گياهان آن، تو را تسبيح نمودند ، و آب هاى آن، به فرمان تو، جارى گشتند ، و چنان كه فرمانشان دادى، بر خواستگاه تو ايستادند .
۵۷۹۴.امام على عليه السلامـ درباره عظمت خداوند سبحان ـ: فرمانِ او حُكم همراه با حِكمت ، و خشنودى او امان همراه با رحمت است . از روى آگاهى حكم مى كند و از روى بردبارى، گذشت مى نمايد .
۵۷۹۵.امام على عليه السلامـ در توصيف علم و قدرت خداوند ـ: آفرينش ابتدايىِ آنچه خَلق كرد و تدبير آنچه آفريد، بر او گران نيامد ، و ناتوانى اى به او راه نيافت كه او را از آفريده اش باز دارد ، و در آنچه قضا و قَدَر نموده، شبهه اى بر او وارد نگشته است؛ بلكه قضاى (حكم) او استوار ، علم او محكم ، و فرمان او حتمى است .
