۱ . قضا و قدر ، دو فعل از افعال خداوندى، دو آفريده از آفريده هاى او، و دو پديده از پديده هاى جهان هستند كه تغيير كيفى و كمّى آنها ، وابسته به اراده اوست .
۲ . همه مقدّرات الهى ، نيكويند و قضا و قَدَرِ بد و نازيبا در نظام آفرينش ، وجود ندارد .
۳ . همه مقدّرات الهى ، حكيمانه اند و هيچ فعل غير حكيمانه اى در افعال خداوند ، وجود ندارد .
۴ . همه مقدّرات الهى ، بر اساس عدل اند و هيچ ظلمى در نظام آفرينش ، وجود ندارد كه به او نسبت داده شود .
۵ . همه مقدّرات خداوند در زندگى اهل ايمان ، در نهايتْ به سود آنها هستند، هر چند به ظاهر ، براى آنها زيانبار باشند .
پنج . اقسام قضا و قدر
قضا و قدر، از نظر تشريعى و تكوينى ، و قطعى و غير قطعى ، به چند نوع ، تقسيم مى شوند :
۱ . قضا و قدر تشريعى
قَدَر تشريعى ، بدين معناست كه خداوند متعال ، افعال اختيارى انسان را اندازه گيرى كرده و بر اساس مصالح و مفاسدى كه دارند ، آنها را به واجب، مستحب، حرام، مكروه و مباح ، تقسيم كرده است . نيز اندازه و مقدار پاداش آنها را معيّن نموده است .
قضاى تشريعى ، آن است كه خداوند ، فرمان اجراى قَدَر تشريعى را صادر كرده است ، چنان كه امام على عليه السلام در حديثى در تفسير قضا و قدر مى فرمايد :
الأَمرُ بِالطاعَةِ وَالنَّهيُ عَنِ المَعصيَةِ ... وَالوَعدُ وَالوعيدُ ، والتَّرغيبُ والتَّرهيبُ ، كُل
