۵۷۴۰.امام صادق عليه السلامـ در بيان اين سخن خداى متعال : «و رخصت نمى يابند تا پوزش بخواهند» ـ: خداوند، بالاتر و دادگرتر و بزرگوارتر از آن است كه بنده اى عذرى داشته باشد و او به وى اجازه عذرخواهى ندهد ؛ ليكن اين بنده است كه مغلوب است و عذرى ندارد .
۵۷۴۱.امام عسكرى عليه السلامـ در تفسير منسوب به وى ـ: امير مؤمنان على عليه السلام به مردى نگريست و در چهره او نشانه ترس مشاهده كرد. فرمود : «در چه حالى؟».
گفت: از خدا مى ترسم .
فرمود : «اى بنده خدا! از گناهانت بترس و درباره ستم هايى كه بر بندگان خدا كرده اى، از دادگرى خدا بترس و او را در آنچه تو را موظّف نموده، پيروى كن و از او در آنچه صلاح تو در آن است، نافرمانى نكن. پس از آن، از خدا نترس ؛ زيرا او به هيچ كس ستم نمى كند و هرگز كسى را بيش از استحقاقش كيفر نمى دهد . مگر اين كه از بدفرجامى بهراسى ، به اين كه سرنوشت ، دگرگون شود و تغيير يابد . پس اگر خواستى از بدفرجامى در امان باشى ، بدان هر خيرى كه به تو مى رسد ، به سبب لطف خدا و توفيق اوست ، و هر شرّى به تو مى رسد ، به جهت مهلت دادن خدا به تو ، و بردبارى اش درباره توست» .
۵۷۴۲.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعايش در سحرهاى ماه رمضان ـ: اى سَرور من! هر گاه گناهانم را مى بينم، هراسان مى شوم ، و هر گاه بخشش تو را مى بينم، حريص مى گردم . اگر بخشيدى، بهترين مهرورزى ، و اگر كيفر دادى، ستمگر نيستى .
