۵۷۳۷.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى آن حضرت در ستايش خداوند عز و جلـ: . . . تا آن گاه كه به قدم نهايى مى رسد و عمرش را به پايان مى برد ، خداوند با گرفتن جانش او را به سوى آنچه از پيش بِدان خوانده بود(يعنى پاداش فراوان يا كيفر ترسناك) ، ره سپار مى سازد «تا كسانى را كه بد كرده اند ، به موجب آنچه انجام داده اند، كيفر دهد و آنان را كه نيكى كرده اند ، به نيكى پاداش دهد» با دادگرى اش . اسماى خدا پاك اند و نعمت هايش آشكار . «در آنچه انجام مى دهد، چون و چرا راه ندارد ؛ ولى آنان (انسان ها) سؤال خواهند شد» .
۵۷۳۸.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعايش در پناه بردن به خداى متعال ـ: خدايا! اگر بخواهى، به كَرَمت از ما گذشت مى كنى و اگر بخواهى، به دادگرى ات ما را كيفر مى دهى . پس با منّت نهادن بر ما، گذشتت را براى ما آسان گردان و با گذشتت ما را از كيفرت رهايى بخش ؛ زيرا توان تحمّل دادگرى تو را نداريم و براى هيچ يك از ما بدون گذشت تو، راه نجاتى نيست .
۵۷۳۹.امام صادق عليه السلام :ستايش، از آنِ خدايى است كه دوره ها را يكى از پس ديگرى و اصناف [موجودات] را صنفى در پى صنفى مى آورد، لايه اى بر لايه اى ۱ و جهانى در پى جهانى، تا با دادگرى اش، «كسانى را كه بد كرده اند ، به موجب آنچه انجام داده اند، كيفر دهد و آنان را كه نيكى كرده اند ، به نيكى پاداش دهد» . اسماى خدا پاك و نعمت هايش بزرگ اند . [خدا] به هيچ وجه به مردم ستم نمى كند ؛ ليكن مردم خود بر خويشتن ستم مى كنند. اين را سخن خداى جليل و پاك، گواهى مى دهد : «پس، هر كه هموزن ذرّه اى نيكى كند، [نتيجه ]آن را خواهيد ديد و هر كه هموزن ذرّه اى بدى كند، [نتيجه ]آن را خواهد ديد» ، و نيز آيات نظير اين در كتاب او ـ كه بيان آشكارِ هر چيزى است و به هيچ وجه باطل در آن راه ندارد و از جانب دانايى ستوده نازل گشته است ـ و بدين خاطر، سَرور ما محمّد ـ كه درود خدا بر او و خاندانش باد ـ فرمود : «همانا بازتاب عملكرد شماست كه به سوى خودتان بر مى گردد» .
