«همانها كه از فرستاده [ىِ خدا]، پيامبر «اُمّى» پيروى مىكنند؛ پيامبرى كه صفاتش را در تورات و انجيلى كه نزدشان است، مىيابند. آنها را به معروف، دستور مىدهد و از منكر، باز مىدارد. اشياى پاكيزه را براى آنها حلال مىشمُرَد و ناپاكىها را تحريم مىكند و بارهاى سنگين و زنجيرهايى را كه بر آنها بود، [از دوش و گردنشان] بر مىدارد. پس كسانى كه به او ايمان آوردند و حمايت و يارىاش كردند و از نورى كه با او نازل شده، پيروى نمودند، آنان، همان رستگاراناند».
حديث
۵۹.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: آن کس که به هنگام تباهى امّتم، به سنّتم تمسّک مىکند، پاداش شهيد دارد.
۶۰.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس به هنگام اختلاف امّتم، به سنّتم تمسّک کند، پاداش صد شهيد دارد.
۶۱.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس به هنگام اختلاف امّتم، به سنّتم تمسّک کند، مانند کسى است که آتش به کف دارد.
۶۲.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: دو مستى ميان شما پديدار مىشود: مستى جهل و مستى دوست داشتن زندگى.... در آن روزگار، آنان که کتاب و سنّت را بر پاى مى دارند، اجر پنجاه صدّيق (پايمردان راستين) را دارند.
۶۳.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: دو مستى شما را فرا مىگيرد: مستى عشق به زندگى و [مستى] عشق به جهل. در آن روزگار، نه امر به معروف مىکنيد و نه نهى از منکر. برپا دارندگان کتاب و سنّت [در آن زمان]، مانند نخستين مهاجران و انصار صدر اسلام هستند.
۶۴.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: ثابت قدم بر سنّت من، در حَظيره قدس [بهشت]، با من خواهد بود.
۶۵.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس به سنّت من تمسّک جويد، به بهشت در آيد.
۶۶.امام على علیه السّلام: اى مردم! برترين منزلت را نزد خدا و بزرگترين شأن را نزد خدا، کسى دارد که مطيعترينِ افراد در برابر فرمان خدا و عاملترينِ آنان به اطاعت خدا و پيروترينِ آنان از سنّت پيامبر خدا صلی الله علیه و آله است.