تفسیر عیّاشی نیاورده و سوی دیگرش را ابراهیم بن عمر ذکر نکرده است. با جستجوی مضمون این روایت، آن را در کتاب‌های معتبری مانند الکافی،^۱ کتاب من لایحضره الفقیه،^۲ ثواب الأعمال،^۳ تهذیب الأحکام^۴ و الأمالی طوسی^۵ می‏یابیم که حدیث را با اسناد خود نقل کرده‌اند. اسنادِ نقل شده در این کتاب‌ها نیز دچار برخی اختلال‏ها هستند؛ امّا در مجموع می‌توانند به این روایت اعتبار ببخشند. افزون بر این، عیّاشی، خود، دو روایت دیگر در کنار^۶ و نزدیک^۷ همین روایت، نقل کرده است که هر دو، مؤیّد خوبی برای این روایت ‌اند.

گفتنی است که چند روایت دیگر نیز در کتاب‏هاى حدیث شیعى یافت شده‏اند که با وجود تفاوت‏هاى متنى، مضمون حدیث را تأیید می‌کنند.^۸ در تفسیر منسوب به على بن ابراهیم قمى نیز متنى مشابه همین مضمون آمده است:

۰.(إِنَّ الْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئٰاتِ) فَإنَّ صَلاةَ المُؤمِنینَ فِی اللَّیلِ تَذهَبُ ما عَمِلوا بِالنَّهَارِ مِنَ السَّیئاتِ وَ الذُّنوبِ‏.^۹

۰.(همانا کارهاى نیک، گناهان را از بین مى‏برند). پس نماز مؤمنان در شب،

متابع^۱ است. روایات مشابه یکدیگر، هر چند اسناد ضعیفى دارند، امّا چون در کنار هم قرار می‌گیرند و در مآخذ متعدّد یافت می‌شوند، درجه‏ای از اعتبار می‌یابند. گفتنی است یافتن و آوردن احادیث شاهد و متابع، شیوه‏اى معمول و متداول میان محدّثان پیشین بوده است.^۲

یک نمونه، روایتى است که عیّاشى ذیل آیه (وَ أَقِمِ الصَّلٰاةَ طَرَفَی النَّهٰارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئٰاتِ ذٰلِكَ ذِكْرىٰ لِلذّٰاكِرِينَ؛^۳ و نماز را در دو سوى روز و ساعتى از آغاز شب به پا دار. بى گمان، نیکى‏ها بدى‏ها را مى‏زدایند. این یادکردى براى یادآوران است). آورده است:

۰.إِبراهِیمَ بنِ عُمَرَ یَرفَعُهُ إلىٰ أبی عَبدِ اللّٰهِ علیه السلام فی قَولِ اللّٰهِ: (أَقِمِ الصَّلٰاةَ طَرَفَيِ النَّهٰارِ) إِلَى (السَّيِّئٰاتِ ‏) فَقالَ: صَلاةُ اللَّیلِ بِاللَّیلِ‏^۴ یَذهَبُ بِما عَمِلَ مِن ذَنبِ النَّهار.^۵

۰.ابراهیم بن عمر که سند حدیث را به امام صادق علیه السلام رسانده، نقل می‌کند که ایشان در باره این سخن خداوند: (و نماز را در دو سوى روز به پا دار) تا (بدی‌ها را می‌زدانید‏) فرمود: «نماز شب مؤمن،^۶ گناه روز را از بین مى‏برد».‏

ضعف سندی این روایت روشن است. یک سوی سند را تلخیص کننده