تحلیل دقیق، مىتواند ناظر و مستند به این آیه به شمار آید:
۰.( وَ الَّذِينَ جٰاهَدُوا فِينٰا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنٰا وَ إِنَّ اللّٰهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ.۱
۰.آنان را که در راه ما با تمام توان مىکوشند، بىگمان، به راههایمان رهنمون مىکنیم و خداوند با نیکوکاران، همراه است).
این آیه، اخلاص تلاشگران در راه خدا را با ترکیب کوتاه و شیواى «فینا»، گوشزد کرده و حاصل این کوشش مخلصانه را برخوردارى از هدایت الهى دانسته است. این هدایت، تابش نور حکمت الهى در دل را به همراه خواهد داشت۲ و به تعبیر روایتى همسو با همین موضوع از امام علی صلی الله علیه و آله، دیده بصیرت را روشن و نورانى مىدارد:
۰.عِندَ تَحَقُّقِ الإِخلاصِ تَستَنیرُ البَصائِرُ.۳
۰.به هنگام اخلاص‌ورزى، دیدهها روشن مىشوند.
دستاورد مهم و ارزشمند این نگاه، آن است که روایات را به قرآن، پیوند مىدهد و حتّى روایات فاقد سند یا ضعیف السند، ما را به فهمى از آیات مىرسانند که با تحلیل دقیق و دوباره محتوایشان، قابل تصدیق و پذیرش هستند. از این رو، متن آیه، قرینه و پشتوانه‌ای معنایى خواهد بود که آنها را تقویت و این دسته از روایات را قابل استناد و استفاده مىکند.
براى نمونه، روایت نبوى: «وَجَدتُ الخَطیئَةَ سَواداً فِى القَلبِ، وَ شَیناً فِى الوَجهِ، وَ وَهناً فِى العَمَلِ؛ خطا را سیاهىاى در دل، زشتىاى در چهره و سستىاى در عمل یافتم»، تنها در منابع غیر مشهور و یا بدون سند اهل سنّت نقل شده۴ و از این رو، ضعیف است. مىتوان این روایت را تحلیل کرد و سپس با
