۱۲ / ۲
نمونه هاى والاى ايثار
قرآن
«و از ميان مردم، كسى هست كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى فروشد، و خدا نسبت به [ اين گونه ] بندگان ، مهربان است» .
«و كسانى كه قبل از آنان ( مهاجران ) در سرا ( مدينه ) جاى گرفته اند و ايمان آورده اند، هر كس را كه به سوى آنان كوچ كرده، دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است، در دل هايشان حسدى نمى يابند و هر چند در خودشان احتياجى [ مبرم ]باشد، آنها را بر خودشان مقدّم مى دارند. و هر كس از آزمندىِ نفس خود مصون مانَد، ايشان اند كه رستگاران اند» .
حديث
۵۷۴۸.امام صادق عليه السلام :شبى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آسمان برده شد ، به ايشان گفته شد : «خداوند ـ تبارك و تعالى ـ تو را در سه چيز مى آزمايد تا بنگرد كه شكيبايىِ تو چگونه است» .
پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : تسليم فرمان تو ام ، اى پروردگار من! و مرا توانى بر شكيبايى نيست ، مگر به كمك تو . آن سه كدام اند؟
گفته شد : «نخستينِ آنها ، گرسنگى كشيدن و مقدّم داشتن نيازمندان بر خود و بر خانواده ات است».
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : پروردگارا! پذيرفتم و راضى و تسليم هستم و توفيق و صبر دادن ، از توست ... .
۵۷۴۹.تنبيه الخواطرـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا ، تا زمانى كه از دنيا رفت ، هرگز سه روز پياپى ، غذاى سير نخورد . البتّه اگر مى خواست ، مى توانست سير بخورد ؛ امّا او ديگران را بر خود ، مقدّم مى داشت.
۵۷۵۰.امام على عليه السلام :هر گاه جنگ شدّت مى گرفت و مردم (مسلمانان) وا پس مى رفتند ، پيامبر خدا ، افراد خانواده اش را پيش مى انداخت و به واسطه آنان ، يارانش را از سوز شمشيرها و نيزه ها نگه مى داشت . از همين رو ، عُبَيدة بن حارث ، در جنگ بَدر كشته شد ، و حمزه ، در جنگ اُحد ، و جعفر ، ۱ در جنگ موته.
