۴۱ / ۷
انقطاع به غير خدا ۱
قرآن
«دعوت حق، براى اوست. و كسانى كه جز او را مى خوانند، هيچ جوابى به آنان نمى دهند، مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب بگشايد تا [ آب ] به دهانش برسد، در حالى كه [ آب ] به [ دهان ] او نخواهد رسيد، و دعاى كافران، جز بر هدر نباشد. و هر كه در آسمان ها و زمين است - خواه و ناخواه- با سايه هايشان، بامدادان و شامگاهان، براى خدا سجده مى كنند. بگو: پروردگار آسمان ها و زمين كيست؟ بگو: خدا! بگو: پس آيا جز او سرپرستانى گرفته ايد كه اختيار سود و زيان خود را ندارند؟ بگو: آيا نابينا و بينا يكسان اند؟ يا تاريكى ها و روشنايى برابرند؟ يا براى خدا شريكانى پنداشته اند كه مانند آفرينش او آفريده اند و در نتيجه، [ اين دو ] آفرينش بر آنان مشتبه شده است؟ بگو: خدا آفريننده هر چيزى است، و اوست يگانه قهّار».
«هر كه مى پندارد كه خدا [ پيامبرش ] را در دنيا و آخرت هرگز يارى نخواهد كرد، پس طنابى به سوى سقف كشد [ و خود را حلق آويز كند ] ، سپس [ آن را ] بِبُرَد. آن گاه، بنگرد كه آيا نيرنگش چيزى را كه مايه خشم او شده، از ميان خواهد برد؟» .
حديث
۶۲۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود: «... هر بنده اى كه به جاى من، به مخلوقى پناه ببرد و من اين را از نيّت او بدانم، دست او را از اسباب آسمان قطع مى كنم و هوا را از زير پايش فرو مى كشم».
۶۲۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل مى فرمايد: «هيچ مخلوقى نيست كه به جاى من، به مخلوقى چنگ زند، مگر اين كه درهاى آسمان ها و زمين را به روى او مى بندم . پس چون مرا بخواند، جوابش نمى دهم و چون از من بخواهد، به او عطا نمى كنم» .
۶۲۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل مى فرمايد: «هيچ مخلوقى نيست كه به غير من پناه برد، مگر اين كه دستش را از اسباب [و ريسمان هاى] آسمان ها و زمين كوتاه مى كنم. پس اگر از من بخواهد، عطايش نمى كنم و اگر مرا بخواند، جوابش نمى دهم».
