۲۵ / ۱۶
كسانى كه مستحقّ صدقه نيستند
۶۰۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه نه براى بى نياز و توانگر حلال است و نه براى كسى كه بدنى سالم و نيرومند دارد ، مگر براى كسى كه مبتلا به فقرِ خواركننده، يا قرضى كمرشكن باشد . هر كه براى افزودن بر دارايىِ خويش، دست نياز به سوى مردم دراز كند ، در روز قيامت ، آن مال، خراشى بر چهره او خواهد بود و سنگ تفتيده اى از آتش دوزخ كه آن را مى بلعد . پس اينك، هر كه خواهد، با اندك مال خويش بسازد و هر كه خواهد، [با گدايى ،] بر دارايىِ خويش بيفزايد !
۲۵ / ۱۷
آفات صدقه
قرآن
«گفتارى پسنديده [ در برابر نيازمندان ]و گذشت [ از اصرار و تندىِ آنان ]، بهتر از صدقه اى است كه آزارى به دنبال آن باشد، و خداوند ، بى نياز بردبار است. اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صدقه هاى خود را با منّت و آزار، باطل مكنيد، مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم، انفاق مى كند و به خدا و روز بازپسين ، ايمان ندارد. پس مَثَلِ او همچون مَثَلِ سنگ خارايى است كه بر روى آن، خاكى [ نشسته ] است، و رگبارى به آن رسيده و آن [ سنگ ] را سخت و صاف، بر جاى نهاده است. آنان ( رياكاران ) نيز از آنچه به دست آورده اند، بهره اى نمى برند. و خداوند ، گروه كافران را هدايت نمى كند» .
«و منّت مگذار و فزونى مَطَلب» .
حديث
۶۰۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه كس اند كه خداوند عز و جل با آنان سخن نمى گويد : منّت گذار ـ يعنى كسى كه هر چه مى بخشد ، منّت مى گذارد ـ ؛ و كسى كه دامن جامه اش را [از روى تكبّر] بلند مى گيرد ؛ و كسى كه كالايش را با سوگند دروغ، رواج مى دهد .
