۲۵ / ۱۳
مرز صدقه
قرآن
«و دستت را به گردنت زنجير مكن و بسيار [ هم ] گشاده دستى منما تا ملامت شده و حسرت زده بر جاى مانى» .
«درباره شراب و قمار، از تو مى پرسند . بگو: در آن دو، گناهى بزرگ، و سودهايى براى مردم است ؛ ولى گناهشان از سودشان بزرگ تر است. و از تو مى پرسند كه چه چيزى انفاق كنند . بگو: مازاد [ بر نيازمندىِ خود ] را. اين گونه، خداوند آيات [ خود را ] براى شما روشن مى گرداند . باشد كه بينديشيد» .
حديث
۶۰۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در صدقه دادن از حد بگذراند ، مانند كسى است كه صدقه نمى دهد .
۶۰۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به على عليه السلام ـ: صدقه آن است كه تا توان دارى، ببخشى، چندان كه بگويى : «اسراف كردم» ؛ ولى اسراف نكرده باشى .
۶۰۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انفاق كنيد و ببخشيد و شمارش نكنيد، كه درباره شما شمارش مى شود، و خسّت نورزيد، كه درباره شما خسّت ورزيده مى شود .
۶۰۱۴.الدرّ المنثورـ به نقل از ابن عبّاس ـ: هنگامى كه فرمان انفاق در راه خدا رسيد ، گروهى از صحابه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و گفتند : اين انفاقى كه فرمان يافته ايم تا از اموال خود بكنيم، نمى دانيم چيست . چه قدر از آن را انفاق كنيم؟
پس خداوند اين آيه را نازل فرمود : «از تو مى پرسند كه چه چيزى انفاق كنند . بگو : مازاد را» . تا پيش از اين آيه، مرد از مال خود چندان انفاق مى كرد كه ديگر چيزى پيدا نمى كرد تا صدقه بدهد و حتّى غذايى براى خوردن خودش باقى نمى ماند، به طورى كه به او صدقه مى دادند .
