۲۶۱۵.الدعاء للطبراني عن أنس :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانَ إذا أفطَرَ عِندَ أهلِ بَيتٍ قالَ لَهُم : أفطَرَ عِندَكُمُ الصّائِمونَ ، وغَشِيَتكُمُ الرَّحمَةُ ، وأكَلَ طَعامَكُمُ الأَبرارُ ، وتَنَزَّلَت عَلَيكُمُ المَلائِكَةُ . ^۱

الفصل السّابع:مايؤكّد استحبابه من الأعمال

۷ / ۱ . التَّطَوُّعُ بِخَصلَةٍ مِن خِصالِ الخَيرِ

۲۶۱۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن تَطَوَّعَ بِخَصلَةٍ مِن خِصالِ الخَيرِ في شَهرِ رَمَضانَ كانَ كَمَن أدّى سَبعينَ فَريضَةً مِن فَرائِضِ اللّهِ عز و جل ، ومَن أدّى فيهِ فَريضَةً مِن فَرائِضِ اللّهِ كانَ كَمَن أدّى سَبعينَ فَريضَةً مِن فَرائِضِ اللّهِ تَعالى فيما سِواهُ مِنَ الشُّهورِ . ^۲

۷ / ۲ . تَفطيرُ الصّائِمينَ

۲۶۱۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن فَطَّرَ صائِما كانَ لَهُ مِثلُ أجرِهِ مِن غَيرِ أن يَنقُصَ مِنهُ شَيءٌ ، وما عَمِلَ بِقُوَّةِ ذلِكَ الطَّعامِ مِن بِرٍّ . ^۳

۲۶۱۸.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ: يا عَلِيُّ ، ثَلاثُ فَرَحاتٍ لِلمُؤمِنِ فِي الدُّنيا : لِقاءُ الإِخوانِ ، وتَفطيرُ الصّائِمِ ، وَالتَّهَجُّدُ مِن آخِرِ اللَّيلِ . ^۴

۲۶۱۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن فَطَّرَ مُؤمِنا في شَهرِ رَمَضانَ كانَ لَهُ بِذلِكَ عِتقُ رَقَبَةٍ ومَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ فيما مَضى ، فَإِن لَم يَقدِر إلّا عَلى مَذقَةِ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِما أو شَربَةٍ مِن ماءٍ عَذبٍ وتَمرٍ لا يَقدِرُ عَلى أكثَرَ مِن ذلِكَ ، أعطاهُ اللّهُ هذَا الثَّوابَ . ^۵

۲۶۱۵.الدعاء ، طبرانىـ به نقل از اَ نَس ـ: پيامبر خدا ، هر گاه پيش خانواده اى افطار مى كرد ، به آنان مى فرمود : «روزه داران ، پيش شما افطار كردند و رحمت ، شما را فرا گرفت . نيكان ، غذاى شما را خوردند و فرشتگان ، بر شما فرود آمدند» .

فصل هفتم : كارهايى كه بر استحباب آنها تأكيد شده است

۷ / ۱ . انجام دادن يكى از كارهاى نيك

۲۶۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در ماه رمضان ، يكى از كارهاى نيك را انجام دهد ، همچون كسى است كه هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است و هر كس در اين ماه ، واجبى از واجبات خدا را انجام دهد ، همچون كسى است كه هفتاد واجب از واجبات خداى متعال را در ماه هاى ديگر انجام داده است.

۷ / ۲ . افطارى دادن به روزه داران

۲۶۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس روزه دارى را افطارى دهد ، مثل پاداش و هر عمل خوبى كه روزه دار با نيروى آن غذا انجام مى دهد ، بدون آن كه از پاداشش چيزى كم شود ، براى افطارى دهنده است.

۲۶۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـ: اى على! مؤمن در دنيا سه خوش حالى دارد: ديدار برادران ، افطارى دادن به روزه دار ، و تهجّد در آخر شب.

۲۶۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمنى را در ماه رمضان افطارى دهد ، پاداش كارش [ پاداشى برابر با پاداشِ ]آزاد كردن بنده و [نيز] آمرزش گناهان گذشته اوست. پس اگر بجز جرعه اى شير يا جرعه اى آب گوارا و خرما به روزه دارى افطارى ندهد و بيش از اين هم نتواند ، خداوندْ همان پاداش را به او مى دهد.

ج ـ الإِفطارُ بِالتَّمرِ ، أوِ الزَّبيبِ ، أوِ الشَّيءِ الحُلوِ ، أوِ الماءِ الفاتِرِ

۲۶۱۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أفضَلُ ما يَبدَأُ بِهِ الصّائِمُ بِزَبيبٍ أو شَيءٍ حُلوٍ . ^۱

۲۶۱۱.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أوَّلُ ما يُفطِرُ عَلَيهِ في زَمَنِ الرُّطَبِ الرُّطَبُ ، وفي زَمَنِ التَّمرِ التَّمرُ . ^۲

۲۶۱۲.الإمام الباقر عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا صامَ فَلَم يَجِدِ الحَلواءَ أفطَرَ عَلَى الماءِ . ^۳

۲۶۱۳.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا أفطَرَ بَدَأَ بِحَلواءَ يُفطِرُ عَلَيها ، فَإِن لَم يَجِد فَسُكَّرَةٍ أو تَمَراتٍ ، فَإِذا أعوَزَ ذلِكَ كُلُّهُ فَماءٍ فاتِرٍ . ^۴

د ـ الشُّكرُ إذا أفطَرَ عِندَ قَومٍ

۲۶۱۴.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا طَعِمَ عِندَ أهلِ بَيتٍ قالَ لَهُم : طَعِمَ عِندَكُمُ الصّائِمونَ ، وأكَلَ عِندَكُمُ الأَبرارُ ، وصَلَّت عَلَيكُمُ المَلائِكَةُ الأَخيارُ . ^۵

ج ـ افطار كردن با خرما يا كشمش يا شيرينى يا آب وِلَرم

۲۶۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :برترين چيزى كه روزه دار ، [افطارش را ]با آن آغاز مى كند ، كشمش يا چيزى شيرين است.

۲۶۱۱.امام صادق عليه السلام :اوّلين چيزى كه پيامبر خدا ، روزه اش را با آن افطار مى كرد ، در زمانِ رُطَب ، رطب بود و در زمانِ خرما ، خرما ^۶ .

۲۶۱۲.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا ، هر گاه روزه بود و حلوا (شيرينى) نمى يافت ، با آب افطار مى كرد.

۲۶۱۳.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا ، هر گاه افطار مى كرد، با حلوا (شيرينى) آغاز مى كرد و اگر نمى يافت ، با شِكر يا چند خرما و اگر اينها هم نبودند ، با آب وِلَرم افطار مى كرد .

د ـ سپاس گزارى ، هنگام افطار كردن نزد ديگران

۲۶۱۴.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا ، هر گاه نزد خانواده اى غذا مى خورد ، به آنان مى فرمود : «روزه داران ، نزد شما افطارى بخورند و نيكان ، پيش شما غذا بخورند و فرشتگان نيكو ، بر شما درود بفرستند!».