۲۵۲۷.صحيح البخاري عن عبد اللّه بن مسعود :اِستَقبَلَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله الكَعبَةَ فَدَعا عَلى نَفَرٍ مِن قُرَيشٍ : عَلى شَيبَةَ بنِ رَبيعَةَ ، وعُتبَةَ بنِ رَبيعَةَ ، وَالوَليدِ بنِ عُتبَةَ ، وأبي جَهلِ بنِ هِشامٍ ، فَأَشهَدُ بِاللّهِ لَقَد رَأَيتُهُم صَرعى قَد غَيَّرَتهُمُ الشَّمسُ ، وكانَ يَوما حارّا . ^۱

ب ـ الأَحزابُ

۲۵۲۸.الإمام عليّ عليه السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله دَعا يَومَ الأَحزابِ : اللّهُمَّ مُنزِلَ الكِتابِ ، مُنشِرَ السَّحابِ ، واضِعَ الميزانِ ، سَريعَ الحِسابِ ، اهزِمِ الأَحزابَ عَنّا وذَلِّلهُم . ^۲

۲۵۲۹.صحيح البخاري عن عبد اللّه بن أبي أوفى :دَعا رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَومَ الأَحزابِ عَلَى المُشرِكينَ فَقالَ : اللّهُمَّ مُنزِلَ الكِتابِ ، سَريعَ الحِسابِ ، اللّهُمَّ اهزِمِ الأَحزابَ ، اللّهُمَّ اهزِمهُم وزَلزِلهُم . ^۳

ج ـ مَن عادى عَلِيّا عليه السلام

۲۵۳۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :عادَى اللّهُ مَن عادى عَلِيّا . ^۴

۲۵۳۱.عنه صلى الله عليه و آلهـ يَومَ غَديرِ خُمٍّ ـ: اللّهُمَّ مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ وعادِ مَن عاداهُ ، وَانصُر مَن نَصَرَهُ ، وأعِن مَن أعانَهُ . ^۵

۲۵۲۷.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله روبه كعبه كرد و چند تن از قريش را نفرين نمود : شيبة بن ربيعه و عتبة بن ربيعه و وليد بن عتبه و ابو جهل بن هشام را. خدا را گواه مى گيرم كه لاشه همه اينها را ديدم كه بر زمين افتاده و آفتاب ، دگرگونشان ساخته است، و آن روز ، يك روزِ داغ بود .

ب ـ احزاب

۲۵۲۸.امام على عليه السلام :پيامبر خدا در جنگ احزاب ، چنين دعا كرد : «بار خدايا، اى فرو فرستنده كتاب، اى گستراننده ابرها، اى گذارنده ترازو، اى حسابگر سريع! اين احزاب (طوايف و قبايل به هم پيوسته بر ضدّ ما) را در هم شكن و خوارشان گردان» .

۲۵۲۹.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن ابى اوفى ـ: پيامبر خدا ، در روز احزاب ، به مشركان نفرين فرستاد و گفت : «بار خدايا! اى فرو فرستنده كتاب، اى سريع در حساب[رسى به اعمال خلق]، بار خدايا! احزاب را در هم شكن . بار خدايا! آنان را در هم شكن و متزلزلشان گردان» .

ج ـ هر كه با على عليه السلام دشمنى كند

۲۵۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، دشمنى كند با آن كس كه با على دشمنى كند .

۲۵۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در روز غدير خم ـ: بار خدايا! هر كه من مولاى اويم ، پس على مولاى اوست . بار خدايا! دوستى كن با هر آن كس كه با او دوستى كند و دشمنى كن با هر آن كس كه با او دشمنى كند و يارى كن هر آن كس را كه او را يارى كند و كمك كن به كسى كه او را كمك كند .

۱۶ / ۱۰ . طَوائِفُ دَعا عَلَيهِمُ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله

أ ـ قُرَيشٌ

۲۵۲۶.صحيح البخاري عن عبد اللّه بن مسعود :بَينَما رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قائِمٌ يُصَلّي عِندَ الكَعبَةِ ، وجَمعُ قُرَيشٍ في مَجالِسِهِم ، إذ قالَ قائِلٌ مِنهُم : ألا تَنظُرونَ إلى هذَا المُرائي ! أيُّكُم يَقومُ إلى جَزورِ آلِ فُلانٍ ، فَيَعمِدُ إلى فَرثِها ودَمِها وسَلاها ^۱ ، فَيَجيءُ بِهِ ، ثُمَّ يُمهِلُهُ حَتّى إذا سَجَدَ وَضَعَهُ بَينَ كَتِفَيهِ ؟ فَانبَعَثَ أشقاهُم ، فَلَمّا سَجَدَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَضَعَهُ بَينَ كَتِفَيهِ ، وثَبَتَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله ساجِدا ، فَضَحِكوا حَتّى مالَ بَعضُهُم إلى بَعضٍ مِنَ الضِّحكِ .
فَانطَلَقَ مُنطَلِقٌ إلى فاطِمَةَ عليهاالسلام ، وهِيَ جُوَيرِيَةٌ ، فَأَقبَلَت تَسعى ، وثَبَتَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله ساجِدا ، حَتّى ألقَتهُ عَنهُ وأقبَلَت عَلَيهِم تَسُبُّهُم ، فَلَمّا قَضى رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله الصَّلاةَ ، قالَ :
اللّهُمَّ عَلَيكَ بِقُرَيشٍ ، اللّهُمَّ عَلَيكَ بِقُرَيشٍ ، اللّهُمَّ عَلَيكَ بِقُرَيشٍ . ثُمَّ سَمّى : اللّهُمَّ عَلَيكَ بِعَمرِو بنِ هِشامٍ ، وعُتبَةَ بنِ رَبيعَةَ ، وشَيبَةَ بنِ رَبيعَةَ ، وَالوَليدِ بنِ عُتبَةَ ، واُمَيَّةَ بنِ خَلَفٍ ، وعُقبَةَ بنِ أبي مُعَيطٍ ، وعُمارَةَ بنِ الوَليدِ .
قالَ عَبدُ اللّهِ : فَوَاللّهِ ، لَقَد رَأَيتُهُم صَرعى يَومَ بَدرٍ ، ثُمَّ سُحِبوا إلَى القَليبِ ^۲ ـ قَليبِ بَدرٍ ـ ثُمَّ قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : واُتبِعَ أصحابُ القَليبِ لَعنَةً . ^۳

۱۶ / ۱۰ . گروه هايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله ، نفرينشان كرد

الف ـ قريش

۲۵۲۶.صحيح البخارى :عبد اللّه بن مسعود گفت : پيامبر خدا ، در كنار كعبه به نماز ايستاده بود و گروه قريش ، در انجمن هاى خويش بودند كه يكى از ايشان گفت : بنگريد اين رياكار را! كدام يك از شما حاضر است به كشتارگاه خاندان فلانى برود و سرگين و خون و بچه دانِ كشتارهاى آنها را بياورد و صبر كند تا چون به سجده رفت ، آنها را بر پشت و گردن او بيندازد؟
پليدترين فرد آنان ، برخاست و چون پيامبر خدا به سجده رفت ، آن كثافات را بر پشت و گردن ايشان ريخت و پيامبر صلى الله عليه و آله همچنان در سجده مانْد. قريش ، شروع به خنديدن كردند ، چنان كه از شدّت خنده به يكديگر مى خوردند .
شخصى نزد فاطمه عليهاالسلام ـ كه دختر بچّه اى بود ـ رفت [و خبر بُرد] . فاطمه عليهاالسلامدوان دوان آمد و آن كثافات را از پشت پيامبر صلى الله عليه و آله ـ كه همچنان در حال سجده بود ـ كنار زد و به ناسزاگويى به آن جماعت پرداخت . پيامبر خدا ، چون نمازش را به پايان بُرد، گفت : «بار خدايا! قريش را گوشمالى ده . بار خدايا! قريش را گوشمالى ده . بار خدايا! قريش را گوشمالى ده» .
سپس نام بُرد : «بار خدايا! عمرو بن هِشام و عُتبة بن ربيعه و شيبة بن ربيعه و وليد بن عتبه و اميّة بن خلف و عُقبة بن ابى مُعيط و عُمارة بن وليد را گوشمالى ده» .
عبد اللّه گفت : به خدا سوگند كه ديدم اين عدّه ، در روز بدر ، كشته شدند و اجسادشان را در چاه ^۴ ريختند . سپس پيامبر خدا فرمود : «لعنتِ پيوسته بر اصحاب چاه باد!» .