۹ / ۵ . اِستِصغارُ الحاجَةِ
۲۳۸۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :سَلُوا اللّهَ عز و جل ما بَدا لَكُم مِن حَوائِجِكُم ، حَتّى شِسعِ نَعلِ أحَدِكُم ؛ فَإِنَّهُ إن لَم يُيَسِّرهُ لَم يَتَيَسَّر . ۱
۲۳۸۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وتَعالى أحَبَّ شَيئا لِنَفسِهِ وأبغَضَهُ لِخَلقِهِ ؛ أبغَضَ لِخَلقِهِ المَسأَلَةَ ، وأحَبَّ لِنَفسِهِ أن يُسأَلَ . ولَيسَ شَيءٌ أحَبَّ إلَى اللّهِ عز و جل مِن أن يُسأَلَ ، فَلا يَستَحيي أحَدُكُم أن يَسأَلَ اللّهَ ولَو بِشِسعِ نَعلٍ . ۲
۹ / ۶ . طَلَبُ المَوتِ
۲۳۸۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لا يَتَمَنَّيَنَّ أحَدُكُمُ المَوتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ ، فَإِن كانَ لابُدَّ مُتَمَنِّيا لِلمَوتِ فَليَقُل : اللّهُمَّ أحيِني ما كانَتِ الحَياةُ خَيرا لي ، وتَوَفَّني إذا كانَتِ الوَفاةُ خَيرا لي . ۳
۲۳۸۷.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَتَمَنَّيَنَّ أحَدُكُمُ المَوتَ ؛ إمّا مُحسِنا فَلَعَلَّهُ أن يَزدادَ خَيرا ، وإمّا مُسيئا فَلَعَلَّهُ أن يَستَعتِبَ ۴ . ۵
۲۳۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَمَنَّوُا المَوتَ ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ العَمَلَ ، ولا يُرَدُّ الرَّجُلُ فَيَستَعتِبَ . ۶
۹ / ۵ . كوچك شمردن حاجت
۲۳۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر حاجتى داريد ، از خداوند عز و جل بخواهيد ؛ حتّى بند كفش خود را ؛ چرا كه اگر خداوند برايش فراهم نكند ، فراهم نمى شود.
۲۳۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ يك چيز را براى خودش دوست دارد و همان را براى خَلقش دشمن مى دارد : درخواست شدن از خلقش را دشمن مى دارد و درخواست شدن از خودش را دوست مى دارد . هيچ چيز نزد خداوند عز و جل محبوب تر از آن نيست كه از او درخواست شود . پس هيچ يك از شما شرم نكند از اين كه از خداوند ، درخواست كند ؛ حتّى بند كفشى را.
۹ / ۶ . درخواست مرگ
۲۳۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مبادا كسى از شما به خاطر گرفتارى اى كه به او رسيده است ، تمنّاى مرگ كند ، و اگر ناچار شد تمنّاى مرگ كند ، بگويد : «بار خدايا ! تا زمانى كه زندگى براى من خير است ، مرا زنده بدار و هر گاه خيرِ من در مرگ بود ، مرا بميران».
۲۳۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ يك از شما نبايد تمنّاى مرگ كند ؛ زيرا اگر نيكوكار است ، شايد كه بيشتر نيكى كند و اگر بدكار است ، شايد كه از بدى دست بشويد».
۲۳۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آرزوى مرگ نكنيد ؛ زيرا با مُردن ، عمل به پايان مى رسد و انسان [به دنيا ]بازگردانده نمى شود تا توبه كند و رضايت خداوند را به دست آورد.
