الفصل السابع عشر : الرّياء
۱۷ / ۱ . ذمُّ الرِّياءِ والتَّحذِيرُ مِنهُ
الكتاب
« وَلَا تَكُونُواْ كَالَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَـرِهِم بَطَرًا وَرِئَآءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَاللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ » . ۱
الحديث
۲۰۰۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذَرٍّ ، اِتَّقِ اللّهَ ولا تُرِ الناسَ أنَّكَ تَخشَى اللّهَ فَيُكرِمُوكَ وقَلبُكَ فاجِرٌ . ۲
۲۰۰۸.عنه صلى الله عليه و آله :ويلٌ للذينَ يَجتَلِبُونَ الدنيا بالدِّينِ ، يَلبَسُونَ للناسِ جُلودَ الضَّأنِ مِن لِينِ ألسِنَتِهِم ، كلامُهُم أحلى مِن العَسَلِ وقُلوبُهُم قُلوبُ الذِئابِ ، يقولُ اللّهُ تعالى : أبي يَغتَرُّونَ ؟! ۳
۱۷ / ۲ . عَمَلُ المُرائي غَيرُ مَقبولٍ
۲۰۰۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنّ اللّهَ لا يَقبَلُ عَملاً فيهِ مِثقالُ ذَرَّةٍ مِن رياءٍ . ۴
۲۰۱۰.عنه صلى الله عليه و آله :يقولُ اللّهُ سبحانَهُ : إنّي أغنَى الشُّرَكاءِ فَمَن عَمِلَ عَمَلاً ثُمّ أشرَكَ فيهِ غَيرِي فأنا مِنهُ بَرِيءٌ، وهو لِلَّذِي أشرَكَ بهِ دُوني . ۵
فصل هفدهم : رياكارى
۱۷ / ۱ . نكوهش رياكارى و هشدار درباره آن
قرآن
«و مانند كسانى مباشيد كه از خانه هايشان با حالت سرمستى و رياكارانه خارج شدند و [ مردم را ]از راه خدا باز مى داشتند، و خدا به آنچه مى كنند، احاطه دارد» .
حديث
۲۰۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به ابو ذر ـ: اى ابو ذر! از خدا بترس و در حالى كه دلى تبهكار دارى ، براى جلب احترام مردم، نزد آنان خود را خداترس وانمود مكن .
۲۰۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :واى بر كسانى كه دين را وسيله كسب دنيا مى كنند و با زبان نرم خود در برابر مردم به لباس ميش در مى آيند ، گفتارشان از عسل، شيرين تر است و دل هايشان، دل گرگ است . خداوند متعال مى فرمايد : «آيا به [رحمت ]من غرّه مى شوند؟ !» .
۱۷ / ۲ . عمل رياكار ، پذيرفته نمى شود
۲۰۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، عملى را كه در آن به وزن ذرّه اى ريا باشد ، نمى پذيرد .
۲۰۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداى سبحان مى فرمايد : «همانا من ، بى نيازترين شريكم . پس، هر كه كارى بكند و كسى جز مرا در آن شريك گردانَد ، من از آن كار بيزارم و آن براى كسى باشد كه او را شريك من قرار داده است» .
