الفصل الثالث عشر : الحلف

۱۳ / ۱ . النَّهيُ عنِ الحَلفِ باللّهِ مِن غَيرِ ضَرورَةِ

الكتاب

« وَلَا تَجْعَلُواْ اللَّهَ عُرْضَةً لِّأَيْمَـنِكُمْ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصْلِحُواْ بَيْنَ النَّاسِ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ » . ^۱

الحديث

۱۹۹۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في وَصِيَتِه لِعَليٍّ عليه السلام ـ: يا عليُّ، لا تَحْلِفْ باللّهِ كاذِبا ولا صادِقا مِن غَيرِ ضَرورَةٍ، ولا تَجْعَلِ اللّهَ عُرْضَةً ليَمينِكَ ؛ فإنّ اللّهَ لا يَرحَمُ ولا يَرعى مَن حَلفَ باسمِهِ كاذِبا . ^۲

۱۳ / ۲ . آثارُ اليمينِ الفاجرةِ

۱۹۹۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إيّاكُم واليَمينَ الفاجِرَةَ ؛ فإنَّها تَدَعُ الدِّيارَ بَلاقِعَ مِن أهلِها . ^۳

۱۹۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :اليَمينُ الصَّبْرُ الفاجِرَةُ تَدَعُ الدِّيارَ بَلاقِعَ . ^۴

الفصل الرابع عشر : المخدّر

۱۹۹۵.سنن أبي داوود عن اُم سلمة :نهى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن كُلِّ مُسكِرٍ ومُفَتِّرٍ . ^۵

۱۹۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :سَيأتي زَمانٌ على اُمَّتي يَأكُلونَ شَيئا اسْمُهُ البَنْجُ ، أنا بَريءٌ مِنهُم ، وهُم بَريئونَ مِنّي . ^۶

فصل سيزدهم : سوگند خوردن

۱۳ / ۱ . نهى از سوگند خوردن غير ضرورى به خداوند

قرآن

«و [نام] خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد، براى [ اثبات ] اين كه نيكوكارى و پرهيزگارى مى كنيد و ميان مردم سازش مى دهيد . و [بدانيد كه] خدا شنواى داناست» .

حديث

۱۹۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش هايش به على عليه السلام ـ: اى على ! [هرگز] به دروغ، به خدا سوگند مخور و چنانچه ضرورتى در ميان نبود ، به راست نيز [سوگند مخور] و خدا را دستاويز سوگند خود قرار مده ؛ زيرا خداوند به كسى كه سوگند دروغ به نام او ياد كند، رحم نمى كند و از او مراقبت نمى فرمايد .

۱۳ / ۲ . پيامدهاى سوگند دروغ

۱۹۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از سوگند دروغ بپرهيزيد ؛ چرا كه خانه ها را از ساكنانش خالى مى كند .

۱۹۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگندِ اجبارىِ دروغ، خانه ها را تهى [از سكنه ]مى سازد .

فصل چهاردهم : موادّ مخدّر

۱۹۹۵.سنن أبى داوودـ به نقل از اُمّ سلمه ـ: پيامبر خدا از هر مست كننده و سست كننده اى، منع كرد.

۱۹۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمانى فرا مى رسد كه امّت من، چيزى به نام بنگ مصرف مى كنند . من از اين افراد ، [بيزار و ]به دورم و آنان نيز از من دورند .

۱۱ / ۲ . ثوابُ مَن قَدَرَ على حرامٍ فتركَهُ

۱۹۸۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن قَدرَ على امرأةٍ أو جاريَةٍ حَراما فَتَركَها مَخافَةَ اللّهِ حَرَّمَ اللّهُ عز و جل علَيهِ النّارَ ، وآمَنَهُ اللّهُ تَعالى مِن الفَزَعِ الأكْبَرِ ، وأدْخَلَهُ اللّهُ الجَنّةَ . ^۱

الفصل الثاني عشر : الحسد

۱۲ / ۱ . ذَمُّ الحَسَدِ وَالحاسِد

۱۹۸۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ عز و جل لموسى بنِ عِمرانَ : يابنَ عِمرانَ ، لا تَحْسُدنَّ النّاسَ على ما آتَيْتهُمْ مِن فَضْلي ، ولا تَمُدَّنَّ عينَيكَ إلى ذلكَ ، ولا تُتْبِعْهُ نَفْسَكَ ، فإنَّ الحاسِدَ ساخِطٌ لنِعَمي ، صادٌّ لقِسْمي الّذي قَسَمْتُ بينَ عِبادي . ^۲

۱۹۸۹.شرح نهج البلاغة عن ابن مسعود عن النبيّ صلى الله عليه و آله :ألا لاتُعادُوا نِعَمَ اللّهِ . قيلَ : يا رسولَ اللّهِ ، ومَنِ الّذي يُعادِي نِعَمَ اللّهِ؟! قالَ : الّذينَ يَحْسُدونَ النّاسَ . ^۳

۱۲ / ۲ . الحسدُ آفَة الإيمان

۱۹۹۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ألَا إنَّهُ قد دَبَّ إلَيكُم داءُ الاُمَمِ مِن قَبْلِكُم وهُو الحَسدُ ، لَيس بحالِقِ الشَّعْرِ ، لكنَّهُ حالِقُ الدِّينِ . ^۴

۱۹۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :إيَّاكُم والحَسدَ ؛ فإنَّهُ يَأكُلُ الحَسَناتِ كما تَأكُلُ النّارُ الحَطَبَ . ^۵

۱۱ / ۲ . ثواب ترك حرام، هنگام توانايى

۱۹۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس اين امكان برايش پيش آيد كه با زن يا كنيزى، به حرامْ نزديكى كند، امّا از ترس خدا دست به اين كار نزند، خداوند عز و جل آتش را بر او حرام مى گردانَد و او را از آن هراس بزرگ[ـِ روز رستاخيز ]ايمن مى دارد و به بهشتش مى برد.

فصل دوازدهم : حسد

۱۲ / ۱ . نكوهش حسد و حسود

۱۹۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل به موسى بن عمران عليه السلام فرمود: «اى پسر عمران ! به نعمتى كه به مردم عطا كرده ام، حسد مبر و چشم به آن نعمت مدوز و دل در پىِ آن نداشته باش؛ زيرا حسود، از نعمت هاى من ناراحت است و از قسمتى كه براى بندگانم مقرّر داشته ام، روى گردان».

۱۹۸۹.شرح نهج البلاغةـ به نقل از ابن مسعود ـ: پيامبر خدا فرمود: «هان ! با نعمت هاى خدا دشمنى مكنيد».
گفته شد : اى پيامبر خدا! چه كسى با نعمت هاى خدا دشمنى مى كند؟
فرمود:«آنان كه به مردم حسادت مى ورزند».

۱۲ / ۲ . حسد ، آفت ايمان است

۱۹۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هان ! بيمارى امّت هاى پيشين، به شما سرايت كرده و آن ، حسادت است . اين بيمارى، نه موى سر را ، كه دين را مى تراشد و از بين مى برد.

۱۹۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از حسادت بپرهيزيد؛ زيرا حسنات و نيكى ها را فرو مى خورد، همچنان كه آتش ، هيزم را .