591
گزيده حكمت نامه پيامبر اعظم صلّي الله عليه و آله و سلّم

الباب الخامس : آفات بناء النفس

الفصل الأوّل : الهـوى

۱ / ۱ . خَطَرُ الهَوى

الكتاب

« بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَـلَمُواْ أَهْوَآءَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ فَمَن يَهْدِى مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَ مَا لَهُم مِّن نَّـصِرِينَ » . ۱

الحديث

۱۸۹۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :رُبَّ شَهوَةِ ساعَةٍ تُورِثُ حُزنا طَويلاً . ۲

۱۸۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :اِستَعيذوا باللّهِ مِن الرَّغَبِ . ۳

۱ / ۲ . الهَوى إلهٌ مَعبودٌ

الكتاب

« أَرَءَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً » . ۴

الحديث

۱۸۹۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما تَحَت ظِلِّ السَّماءِ مِن إلهٍ يُعبَدُ مِن دُونِ اللّهِ أعظَمَ عِندَ اللّهِ مِن هَوىً مُتَّبَعٍ . ۵

باب پنجم : آفات خودسازى

فصل يكم : هوس

۱ / ۱ . خطر هوس

قرآن

«[ نه، اين چنين نيست؛ ] بلكه كسانى كه ستم كرده اند، بدون هيچ گونه دانشى، هوس هاى خود را پيروى كرده اند. پس آن كس را كه خدا گم راه كرده، چه كسى هدايت مى كند؟ و براى آنان ياورانى نخواهد بود» .

حديث

۱۸۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه بسيار شهوتى كه ساعتى بيش نپايد ؛ امّا اندوهى طولانى در پى آرَد.

۱۸۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از هوا و هوس، به خدا پناه بريد.

۱ / ۲ . هوس ، معبودى است پرستيده

قرآن

«آيا آن كس را كه هوس خود را معبود خويش گرفته است، ديدى؟ آيا [ مى توانى ]ضامنِ او باشى؟» .

حديث

۱۸۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در زير اين آسمان، هيچ معبودى كه به جاى خداوند پرستيده شود، نزد خدا منفورتر از هوس پيروى شده نيست.

1.الروم : ۲۹.

2.الأمالي للطوسي : ص ۵۳۳ ح ۱۱۶۲.

3.كنز العمال : ج ۳ ص ۱۹۹ ح ۶۱۶۰.

4.الفرقان : ۴۳.

5.المعجم الكبير : ج ۸ ص ۱۰۳.


گزيده حكمت نامه پيامبر اعظم صلّي الله عليه و آله و سلّم
590

۳۷ / ۶ . ذمّ العود في الهبة

۱۸۹۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :العائدُ فِي هِبَتِهِ كالعائدِ في قَيئهِ . ۱

۱۸۹۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِعُمَرَ بنِ الخَطّابِ لمّا أرادَ أن يشتَريَ فَرَسا كان قَد تَصَدّقَ بِها في سَبيلِ اللّه ظَنّا مِنهُ أنّه سَوفَ يحصَلُ عَلَيهِ بأدنى مِن قيمَتِهِ الواقعيّة ـ: لا تَشتَرِهِ ولا تَعُدْ في صَدَقَتِكَ وإن أعطاكَهُ بدِرهَمٍ ؛ فإنّ العائدَ في صَدَقَتِهِ كالعائدِ في قَيئهِ . ۲

۳۷ / ۶ . نكوهش پس گرفتن بخشش

۱۸۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه بخشش خود را پس بگيرد، مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

۱۸۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به عمر بن خطّاب كه اسبى را به يكى از جنگجويان مسلمان بخشيده بود تا با آن، در راه خدا جهاد كند و مى خواست دوباره آن را از او بخرد؛ چون فكر مى كرد با قيمت ارزانى به او خواهد فروخت ـ: آن را نخر و به صدقه اى كه داده اى، بر نگرد، اگر چه آن را به يك درهم به تو بدهد؛ زيرا كسى كه صدقه خود را پس بگيرد، مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

1.كنز العمال : ج ۱۶ ص ۶۳۹ ح ۴۶۱۶۴.

2.صحيح البخاري : ج ۲ ص ۵۴۲ ح ۱۴۱۹.

  • نام منبع :
    گزيده حكمت نامه پيامبر اعظم صلّي الله عليه و آله و سلّم
    سایر پدیدآورندگان :
    مرتضي خوش نصيب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 15794
صفحه از 1124
پرینت  ارسال به