۳۷ / ۳ . حُرمَةُ هَدايا العُمّالِ

۱۸۸۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :هَدايا العُمّالِ حَرامٌ كُلُّها . ^۱

۱۸۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن شَفَعَ لأخيهِ شَفاعَةً فأهدى لَهُ هَدِيَّةً علَيها فقَبِلَها مِنهُ ، فَقد أتى بابا عَظيما مِن أبوابِ الرِّبا . ^۲

۳۷ / ۴ . النَّهيُ عَن هَديّةِ المُشرِكِ

۱۸۸۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنّا لانَقبَلُ هَدِيَةَ مُشرِكٍ . ^۳

۱۸۹۰.عنه صلى الله عليه و آلهـ لرَجُلٍ أهدى لَهُ فَرَسا قَبلَ أن يُسلِمَ ـ: إنّي أكرَهُ زَبدَ المُشرِكينَ . ^۴

۱۸۹۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله نَهى عَن زَبْدِ المُشرِكينَ ؛ يُريدُ هَدايا أهلِ الحَربِ . ^۵

۳۷ / ۵ . أفضَلُ الهَديَّةِ

۱۸۹۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما أهدى المَرءُ المُسلمُ إلى أخيهِ هَدِيَّةً أفضَلَ مِن كَلِمَةِ حِكمَةٍ ؛ يَزيدُهُ اللّهُ بها هُدى ، وَيَرُدُّه عن رَدى . ^۶

۱۸۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :نِعمَ العَطِيَّةُ ونِعمَ الهَدِيَّةُ كَلِمَةُ حِكمَةٍ تَسمَعُها . ^۷

۳۷ / ۳ . حرام بودن هديه دادن به كارگزاران حكومتى

۱۸۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هدايايى كه به كارگزاران داده مى شود، همگى حرام است.

۱۸۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس براى برادر خود وساطتى بكند و او به خاطر آن وساطت، برايش هديه اى ببرد و او آن هديه را بپذيرد، هر آينه به دَرِ بزرگى از درهاى ربا وارد شده است.

۳۷ / ۴ . نهى از پذيرفتن هديه مُشرك

۱۸۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ما هديه هيچ مشركى را نمى پذيريم .

۱۸۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به مردى كه پيش از مسلمان شدن، اسبى را براى ايشان هديه آورد ـ: من عطاى مشركان را خوش نمى دارم .

۱۸۹۱.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله از پذيرفتن عطاى مشركان، نهى فرمود . منظورش هداياى حربيان بود.

۳۷ / ۵ . بهترين هديه

۱۸۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين هديه اى كه انسان مسلمان به برادر خود مى دهد، سخن حكيمانه اى است كه خداوند به سبب آن، بر هدايت او بيفزايد و از هلاكت بازش بدارد.

۱۸۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوب عطيّه و نيكو هديه اى است سخن حكيمانه اى كه آن را مى شنوى !

۱۸۸۱.مستدرك الوسائل :رأى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَوما لا يَزرَعُونَ ، قالَ : ما أنتُم ؟ قالوا: نَحنُ المُتَوَكِّلونَ ، قالَ : لا ، بَل أنتُمُ المُتَّكِلونَ . ^۱

الفصل السابع والثّلاثون : الهديّـة

۳۷ / ۱ . دَورُ الهَدِيَّةِ في المَحبَّةِ

۱۸۸۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :تَهادَوا تَحابُّوا ، تَهادُوا فإنَّها تَذهَبُ بالضَّغائنِ . ^۲

۱۸۸۳.عنه صلى الله عليه و آله :تَهادَوا ؛ فإنّ الهَدِيَّةَ تَسِلُّ السَّخائمَ ، وتُجلي ضَغائنَ العَداوَةِ والأحقادِ . ^۳

۱۸۸۴.عنه صلى الله عليه و آله :الهَدِيَّةُ تُذهِبُ الضَّغائنَ مِن الصُّدورِ . ^۴

۳۷ / ۲ . الحَثُّ على قَبولِ الهَديّةِ

۱۸۸۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مِن تَكرِمَةِ الرّجُلِ لأخيهِ المُسلمِ أن يَقبَلَ تُحفَتَهُ ، ويُتحِفَهُ بما عِندَهُ ، ولا يَتَكَلّفَ لَهُ شيئا . ^۵

۱۸۸۶.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِعائشةَ لَمّا أهدَت إلَيها امرأةٌ مِسكينَةٌ هَدِيَّةً فلَم تَقبَلْها رَحمَةً لَها ـ: ألَا قَبِلتيها مِنها وكافَيتيها مِنها؟! فلا تَرى أ نَّكِ حَقَّرتيها ! يا عائشةُ ، تَواضَعي فإنَّ اللّهَ يُحِبُّ المُتواضِعينَ ويُبغِضُ المُستَكبِرينَ . ^۶

۱۸۸۱.مستدرك الوسائل:پيامبر خدا ، عدّه اى را ديد كه كشاورزى نمى كنند. به آنها فرمود : «شما چه كاره ايد؟».
گفتند: ما توكّل كنندگانيم.
فرمود: «نه، شما سربار[ـِ ديگران ]هستيد».

فصل سى و هفتم : هديه

۳۷ / ۱ . نقش هديه در ايجاد محبّت

۱۸۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به يكديگر هديه دهيد تا نسبت به همديگر، با محبّت شويد. به يكديگر هديه دهيد؛ زيرا هديه، كينه ها را مى برد.

۱۸۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى يكديگر هديه ببريد؛زيرا هديه، بدخواهى ها را [از دل ها ]بيرون مى كشد و كينه هاى دشمنى و نفرت ها را برطرف مى كند.

۱۸۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هديه دادن، كينه ها را از سينه ها مى برد.

۳۷ / ۲ . تشويق به پذيرفتن هديه

۱۸۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از [موارد] احترام مرد به برادرش، اين است كه پيشكش او را بپذيرد و از همان چيزى كه نزد خود دارد، به او پيشكش دهد و براى پيشكش دادنِ چيزى به او، خود را به زحمت نيندازد .

۱۸۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ هنگامى كه زن مستمندى هديه اى براى عايشه آورد؛ امّا عايشه از روى دلسوزى، آن را قبول نكرد ـ: چرا آن را قبول نكردى و متقابلاً هديه اى به او ندادى كه فكر نكند او را تحقير كرده اى؟ اى عايشه! فروتن باش؛ زيرا خداوند ، فروتنان را دوست مى دارد و از افراد متكبّر ، نفرت دارد .