۱۸۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :إذا رَأيتُمُ المؤمنَ صَمُوتا فادْنُوا مِنهُ فإنّهُ يُلَقّى الحِكمَةَ . ^۱

الفصل السادس والعشرون : العفّة

۲۶ / ۱ . الحَثُّ عَلَى العَفافِ

الكتاب

« وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ» . ^۲

الحديث

۱۸۲۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُحِبُّ الحَيِيَّ المُتَعفِّفَ ، ويُبغِضُ البَذِيَّ السّائلَ المُلحِفَ . ^۳

۱۸۳۰.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُحِبُّ عَبدَهُ المُؤمِنَ الفَقيرَ المُتَعفِّفَ أبا العِيالِ . ^۴

۲۶ / ۲ . الحَثُّ عَلى عِفَّةِ البَطنِ والفَرْجِ

الكتاب

« وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَـفِظُونَ * إِلَا عَلَى أَزْوَ جِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَـنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ » . ^۵

الحديث

۱۸۳۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أكثَرُ ما تَلِجُ بِهِ اُمَّتيَ النّارَ الأجوَفانِ : البَطنُ والفَرجُ . ^۶

۱۸۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :ثَلاثٌ أخافُهُنَّ عَلى اُمَّتي مِن بَعدي : الضَّلالَةُ بَعدَ المَعرِفَةِ ، ومُضِلّاتُ الفِتَنِ ، وشَهوَةُ البَطنِ والفَرجِ . ^۷

۱۸۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه مؤمن را خاموش ديديد، به او نزديك شويد؛ چرا كه به او حكمت القا مى شود .

فصل بيست و ششم : عفّت

۲۶ / ۱ . تشويق به عفّت

قرآن

«و كسانى كه [ وسيله ] زناشويى نمى يابند، بايد عفّت ورزند، تا خدا آنان را از فضل خويش بى نياز گردانَد» .

حديث

۱۸۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، شخص با حياى با مناعتِ طبع را دوست دارد و از گداى بى شرم و سمج، نفرت دارد.

۱۸۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند، بنده مؤمنِ تهى دستِ عفيفِ عيالوارِ خود را دوست دارد.

۲۶ / ۲ . ترغيب به عفّت از شكم بارگى و شهوترانى

حديث

«و [مؤمنان] كسانى [هستند] كه دامن خود را حفظ مى كنند مگر بر همسران خود يا كنيزانشان، پس [ در اين صورت ]مورد نكوهش نيستند» .

حديث

۱۸۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشتر امّت من، به سبب دو ميانْ تهى به آتش مى روند: شكم و شرمگاه.

۱۸۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بعد از مرگم، از سه چيز بر امّتم بيم دارم: گم راهى بعد از شناخت، فتنه هاى گم راه كننده، و شهوتِ شكم و شرمگاه.

الحديث

۱۸۲۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :المُعتَدي في الصَّدقةِ كَمانِعِها . ^۱

۱۸۲۳.عنه صلى الله عليه و آلهـ في وَصِيَّتِهِ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ: أمّا الصَّدَقةُ فَجُهدَكَ حتّى تَقولَ : قد أسرَفتُ ولَم تُسرِفْ . ^۲

۲۴ / ۸ . مَن لا تَحِلُّ الصَّدَقةُ لَهُ

۱۸۲۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنّ الصَّدَقةَ لا تَحِلُّ لِغَنِيٍّ ولا لِذِي مِرَّةٍ سَوِيٍّ، إلّا لِذِي فَقرٍ مُدقِعٍ أو غُرمٍ مُفظِعٍ، ومَن سَألَ الناسَ لِيُثرِيَ بهِ مالَهُ كانَ خَموشا في وَجهِهِ يَومَ القِيامَةِ ورَضْفا يَأكُلُهُ مِن جَهَنَّمَ، فَمَن شاءَ فَلْيُقِلَّ ومَن شاءَ فَلْيُكثِرْ . ^۳

الفصل الخامس والعشرون : الصّمت

۲۵ / ۱ . فضل الصَّمتُ

۱۸۲۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ لأبي ذَرٍّ وهو يَعِظُهُ ـ: أربَعٌ لا يُصِيبُهُنَّ إلّا مؤمنٌ : الصَّمتُ وهُو أوَّلُ العِبادَةِ... . ^۴

۱۸۲۶.الإمامُ عليّ عليه السلامـ في صفةِ النبيِّ صلى الله عليه و آله ـ: كلامُهُ بَيانٌ، وصَمتُهُ لِسانٌ . ^۵

۲۵ / ۲ . ثَمراتُ الصَّمتِ

۱۸۲۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :علَيكَ بطُولِ الصَّمتِ فإنّهُ مَطرَدَةٌ لِلشَّيطانِ، وعَونٌ لكَ على أمرِ دِينِكَ . ^۶

حديث

۱۸۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در صدقه دادن از حد بگذراند ، مانند كسى است كه صدقه نمى دهد .

۱۸۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به على عليه السلام ـ: صدقه آن است كه تا توان دارى ، ببخشى ، چندان كه بگويى: «اسراف كردم» ؛ ولى اسراف نكرده باشى .

۲۴ / ۸ . كسانى كه مستحقّ صدقه نيستند

۱۸۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صدقه نه براى بى نياز و توانگر حلال است و نه براى كسى كه بدنى سالم و نيرومند دارد ، مگر براى كسى كه مبتلا به فقرِ خواركننده، يا قرضى كمرشكن باشد . هر كه براى افزودن بر دارايىِ خويش، دست نياز به سوى مردم دراز كند ، در روز قيامت ، آن مال، خراشى بر چهره او خواهد بود و سنگ تفتيده اى از آتش دوزخ كه آن را مى بلعد . پس اينك، هر كه خواهد، با اندك مال خويش بسازد و هر كه خواهد، [با گدايى ، ]بر دارايىِ خويش بيفزايد !

فصل بيست و پنجم : خاموشى

۲۵ / ۱ . فضيلت خاموشى

۱۸۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در اندرز به ابو ذر ـ: چهار چيز است كه جز مؤمن، كسى به آنها دست نمى يابد : خاموشى، كه گام نخست عبادت است ... .

۱۸۲۶.امام على عليه السلامـ در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ: سخنش، بيان (روشنگر) بود و سكوتش، زبان (با معنا) .

۲۵ / ۲ . ثمرات خاموشى

۱۸۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر تو باد خاموشى بسيار! چرا كه آن، موجب طرد شيطان است و در كار دينَت، ياور تو .