۴. ارزش اجتماعى

كودك، در بازى ياد مى گيرد كه چه طور با سايرين روابط اجتماعى برقرار سازد و چگونه مشكلات و مسائل ناشى از اين نوع روابط را حل كند و تطابق اجتماعى را فرا گيرد .

۵. ارزش آموزشى

كودك، از طريق بازى با انواع مختلف اسباب بازى ، موفّق به آموزش و شناخت رنگ ها ، شكل ها ، اندازه ها ، اجناس و اشيا و اهمّيت آنها مى شود . بازى، به كودك كمك مى كند تا دنيايى را كه در آن زندگى مى كند، بشناسد ، بفهمد ، لمس كند ، احساس نمايد و سرانجام، آن را كنترل كند و ميان واقعيت و خيال، تفاوت قائل شود .

۶. ارزش اخلاقى (معنوى)

در جريان بازى، كودك ياد مى گيرد كه چه چيز خوب و چه چيز، بد است . كودك در مى يابد كه اگر بخواهد در بازى، فرد قابل قبولى به حساب آيد ، بايد صادق ، امين ، عادل ، منضبط ، حقيقت طلب ، درستكار ، مسلّط به خود و . . . باشد .

بازى والدين با كودك

گذشته از اجازه بازى دادن ، بازى والدين با كودك، خود موضوع مهمّ ديگرى است . از طرفى بازى ، ركن مهمّ حيات كودك است و از طرف ديگر، والدين، جزئى از زندگى كودك هستند كه براى وى، از جايگاه ويژه اى برخوردارند . به همين جهت، براى كودك خيلى مهم است كه پدر و مادرش در دنياى او وارد شوند . اين جاست كه بازى با كودك، اهمّيت مى يابد . چون والدين، مهم ترين افراد براى كودك هستند ، بازى كردن آنها با كودك، موجب تكريم كودك و بالا رفتن عزّت نفس او مى گردد و احساس خودْ ارزشمندى و كرامت نفس را براى وى به وجود مى آورد .
نكته مهم، اين است كه بازى كردن بزرگان با كودكان ، لهو و لعب نيست ؛ بلكه كارى خردمندانه ، بزرگ سالانه و حكيمانه است و موجب كسر شأن نمى گردد .

نقشِ بازى در رشد كودك

بازى براى كودك، جدّى ترين موضوع حيات است . واژه بازى براى بزرگ سالان، مساوى با وقت گذرانى ، بطالت ، غفلت و ... است كه مانع تكامل و تعالى مى گردد؛ امّا در مورد كودك، بستر رشد و تكامل اوست . دوران بازى كودك، دوران تعطيلى تكامل نيست؛ بلكه دوران شكوفايى استعدادهاى او از طريق بازى است . از اين رو ، توصيه شده كه به كودكان خود، اجازه بازى بدهيد و كودكى كه بازى گوش باشد ، در بزرگ سالى، خوش فهم و بردبار مى شود .

ارزشِ بازى از نظر روان شناسى

هر بازى سالم و بارورى كه كودك به آن مشغول مى شود، داراى ارزش هاى بس مهمّى است كه با كمى تأمّل، مى توان به درستى به نقش و اهمّيت آن در رشد روانى و شخصيتى كودك ، پى برد .

۱. ارزش جسمانى

بازى هاى توأم با فعّاليت در جهت تكامل رشد عضلانى كودك و ورزش دادن قسمت هاى مختلف بدن، از اهمّيت و ارزش بسيارى برخوردار هستند . اين نوع بازى ها، براى صرف انرژى اضافى كودك نيز مى توانند مفيد واقع شوند . انرژى اضافى، اگر از طريق صحيح مصرف نشود و به حالت سركوب در جسم كودك ذخيره گردد ، او را ناآرام ، عصبى و بد خُلق مى كند .

۲. ارزش درمانى

بازى، به كودك فرصت مى دهد كه احساسات خود را تخليه كند . او مى تواند از طريق بازى ، انرژىِ تحت فشار خود را بيرون بريزد . كودك مى تواند احساسات خود، از قبيل : ترس ، رنجش ، نگرانى ، شادى و . . . را آن طور كه دوست دارد، در قالب شخصيت هاى دلخواهش بيان كند و كدورت درونى خويش را نيز از بين ببرد .

۳. ارزش تربيتى

شخصيت واقعى كودكان، ضمن بازى شكل مى گيرد و دگرگونى هاى قابل توجّهى در روحيات آنان روى مى دهد كه همه اينها، گذر به مرحله عالى تر رشد است و پيشرفت را براى كودكان، تدارك مى بيند . از اين جاست كه امكانات تربيتى بازى، آشكار و مسلّم مى شود .