الحديث

۱۱۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الطّابَعُ مُعَلَّقَةٌ بِقائِمَةٍ مِن قَوائِمِ العَرشِ ، فَإِذَا انتُهِكَتِ الحُرمَةُ واُجرِيَت عَلَى الخَطايا وعُصِيَ الرَّبُّ ، بَعَثَ اللّهُ الطّابَعَ فَيَطبَعُ عَلى قَلبِهِ ، فَلا يَعقِلُ بَعدَ ذلِكَ. ^۱

۳ / ۵ . الظُّلم

الكتاب

« يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ فِى الْأَخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّــلِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ » . ^۲

الحديث

۱۱۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إيّاكُم وَالظُّلمَ فَإِنَّهُ يُخَرِّبُ قُلوبَكُم. ^۳

۳ / ۶ . الغَفلَة

« لَّقَدْ كُنتَ فِى غَفْلَةٍ مِّنْ هَـذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَـاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ » . ^۴

۳ / ۷ . الأمَلُ

۱۱۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن يَرغَبُ فِيالدُّنيا فَطالَ فيها أمَلُهُ أعمَى اللّهُ قَلبَهُ عَلى قَدرِ رَغبَتِهِ فيها. ^۵

۳ / ۸ . الطَّمَع

۱۱۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الطَّمَعُ يُذهِبُ الحِكمَةَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ. ^۶

حديث

۱۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :طابع (مهر زننده بر دل ها) به پايه اى از پايه هاى عرش ، آويخته است . پس هر گاه حرمتْ شكسته شد و خطاها جارى گشتند و پروردگارْ سرپيچى شد ، خداوند ، طابع را بر مى انگيزد تا بر دل گناهكار ، مُهر بزند . پس از اين ، ديگر چيزى درك نمى كند .

۳ / ۵ . ستم

قرآن

«خدا كسانى را كه ايمان آورده اند، در زندگى دنيا و در آخرت با سخن استوار ، ثابت مى گرداند و ستمگران را بى راه مى گذارد، و خدا هر چه بخواهد ، انجام مى دهد» .

حديث

۱۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ستم بپرهيزيد ، كه دل هايتان را ويران مى كند .

۳ / ۶ . غفلت

«واقعاً كه از اين [ حال ] ، در غفلت بودى . پس ، ما پرده ات را [ از جلوى چشمانت ]برداشتيم و ديده ات امروز ، تيز است» .

۳ / ۷ . آرزو

۱۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن كه به دنيا رغبت ورزد و آرزويش در آن دراز گردد ، خداوند دلش را به اندازه رغبتش به آن ، كور مى كند .

۳ / ۸ . آز

۱۱۴.پيامبر خدا عليه السلام :آزمندى ، حكمت را از دل هاى دانايان مى بَرَد .

۳ / ۲ . حُبُّ الدُّنيا

۱۰۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما لي أرى حُبَّ الدُّنيا قَد غَلَبَ عَلى كَثيرٍ مِنَ النّاسِ ، حَتّى كَأَنَّ المَوتَ في هذِهِ الدُّنيا عَلى غَيرِهِم كُتِبَ ، وكَأَنَّ الحَقَّ في هذِهِ الدُّنيا عَلى غَيرِهِم وَجَبَ ، وحَتّى كَأَن لَم يَسمَعوا ويَرَوا مِن خَبَرِ الأَمواتِ قَبلَهُم ! سَبيلُهُم سَبيلُ قَومٍ سَفرٍ عَمّا قَليلٍ إلَيهِم راجِعونَ ، بُيوتُهُم أجداثُهُم ويَأكُلونَ تُراثَهُم ، فَيَظُنّونَ أ نَّهُم مُخَلَّدونَ بَعدَهُم . هَيهاتَ هَيهاتَ! أما يَتَّعِظُ آخِرُهُم بِأَوَّلِهِم ؟ لَقَد جَهِلوا ونَسوا كُلَّ واعِظٍ في كِتابِ اللّهِ ، وأمِنوا شَرَّ كُلِّ عاقِبَةِ سَوءٍ ، ولَم يَخافوا نُزولَ فادِحَةٍ ^۱ وبَوائِقَ حادِثَةٍ. ^۲

۳ / ۳ . الذَّنب

الكتاب

« كَلَا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ » . ^۳

الحديث

۱۱۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ العَبدَ لَيُذنِبُ الذَّنبَ فَيَنسى بِهِ العِلمَ الَّذي كانَ قَد عَلِمَهُ. ^۴

۳ / ۴ . مَرَضُ القَلبِ

الكتاب

« أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا » . ^۵

۳ / ۲ . دنيا دوستى

۱۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه شده است كه مى بينم دوستىِ دنيا ، بر بسيارى از مردم ، چيره گرديده است؟ گويى كه مرگ در اين دنيا براى غير ايشان نوشته شده است و گويى كه حق در اين دنيا ، براى غير آنان واجب شده است و پندارى كه خبر درگذشتگانِ خود را نشنيده و نديده اند ! راه آنها ، راه مسافرانى است كه به زودى به درگذشتگان ، مى پيوندند . خانه هايشان گور آنها خواهد شد و [ديگرانْ] ميراث آنها را خواهند خورد . پس گمان مى كنند كه پس از ايشان ، ماندگارند . دور باد ، دور باد ! آيا واپسينِ آنها از نخستينِ آنها عبرت نمى گيرد؟ بى گمان ، نادانى كردند و هر اندرزْ دهنده اى در كتاب خدا را از ياد بردند و از گزند هر فرجامِ بدى ، خود را ايمن يافتند و از فرود آمدن بلاهاى آسمانى و پيشامدهاى هراسناك نترسيدند .

۳ / ۳ . گناه

قرآن

«نه چنين است ؛ بلكه آنچه مرتكب مى شدند ، بر دل هايشان زنگار نهاده است» .

حديث

۱۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] بنده گناه مى كند ، پس دانشى را كه پيش تر مى دانسته ، از ياد مى بَرَد .

۳ / ۴ . بيمار دلى

قرآن

«آيا به آيات قرآن نمى انديشند؟ يا [ مگر ]بر دل هايشان قفل هايى نهاده شده است؟» .