الباب الثّاني : الطفل

الفصل الأوّل : الأسرة

۱ / ۱ . بِناءُ الأُسرَةِ

۱۵۲۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما يَمنَعُ المُؤمِنَ أَن يَتَّخِذَ أهلاً ، لَعَلَّ اللّهَ أن يَرزُقَهُ نَسَمةً ^۱ تُثقِلُ الأَرضَ بِلا إلهَ إلَا اللّهُ . ^۲

۱۵۲۳.عنه صلى الله عليه و آله :ما بُنِيَ بِناءٌ فِي الإِسلامِ أحَبُّ إلَى اللّهِ تَعالى مِنَ التَّزويجِ . ^۳

۱۵۲۴.عنه صلى الله عليه و آله :اِتَّخِذُوا الأَهلَ ؛ فَإِنَّهُ أَرزَقُ لَكُم . ^۴

۱ / ۲ . طَلَبُ الوَلَدِ

۱۵۲۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَينِ، و رَيحانَةُ القَلبِ . ^۵

۱۵۲۶.عنه صلى الله عليه و آله :بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ. ^۶

۱۵۲۷.عنه صلى الله عليه و آله :ريحُ الوَلَدِ مِن ريحِ الجَنَّةِ. ^۷

۱۵۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :الوَلَدُ ثَمَرُ القَلبِ، و إنَّهُ مَجبَنَةٌ مَبخَلَةٌ مَحزَنَةٌ. ^۸

باب دوم : كودك

فصل يكم : خانواده

۱ / ۱ . تشكيل خانواده

۱۵۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شخص باايمان ، نبايد از تشكيل خانواده امتناع ورزد ؛ [زيرا با اين اقدام ]اميد مى رود كه خداوند ، فرزندانى روزىِ او گردانَد كه زمين را با «لا إله إلّا اللّه » ، گران بها سازند .

۱۵۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در اسلام ، هيچ بنايى نزد خداوند متعال ، دوست داشتنى تر از ازدواج نيست .

۱۵۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خانواده تشكيل دهيد ، كه مايه فزونى روزىِ شماست .

۱ / ۲ . فرزندخواهى

۱۵۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :فرزند بخواهيد و آن را طلب كنيد ؛ چرا كه مايه روشنىِ چشم و شادىِ قلب است .

۱۵۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خانه اى كه كودك در آن نباشد ، بركت در آن نيست .

۱۵۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بوى فرزند ، [ نسيمى ] از بوى بهشت است .

۱۵۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :فرزند ، ميوه دل است و همو ، مايه ترس و بخل و اندوه است .

پيامبر خدا در اين باره مى فرمايد :
إنَّ اللّهَ تَعالى قَد تَكَفَّلَ لِطالِبِ العِلمِ بِرِزقِهِ خاصَّةً عَمّا ضَمِنَهُ لِغَيرِهِ . ^۱ خداوند متعال ، روزى اى را كه براى ديگران ضمانت كرده ، براى طالب علم ، بخصوص متكفّل شده است . مَن تَفَقَّهَ فى دينِ اللّهِ ، كَفاهُ اللّهُ هَمَّهُ و رَزِقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ . ^۲ هر كس در دين خداوند به ژرف انديشى بپردازد ، خداوند ، كار او را كفايت مى كند و از آن جا كه گمان نمى برد ، روزى اش را مى رساند .
اين احاديث ، در حقيقت ، شرح اين آيه است كه تصريح مى كند :
«وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ، وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ . ^۳ و هر كس ، از خدا پروا كند ، [خدا] براى او راه بيرون شدن قرار مى دهد و از جايى كه حسابش را نمى كند ، به او روزى مى رساند . و هر كس بر خدا اعتماد كند ، او براى وى بس است» .
بى ترديد ، يكى از مصاديق بارز تقوا و توكّل ، تفقّه (ژرف انديشى) در دين براى خدا و خدمت به خلق است . خداوند متعال ، ضمانت كرده كه زندگىِ كسى را كه بنيه معنوىِ خود را تقويت كند و با سرمايه تقوا و توكّل، به فراگيرىِ دانش و تحقيق و ارشاد مردم بپردازد ، «مِن حيث لا يحتسب» و از راهى كه تنها خدا مى داند ، تأمين كند . تجربه قطعىِ اهل علم نيز مؤيّد عملى شدن اين وعده قرآن كريم و احاديث اسلامى است .