۶ / ۷ . مَثَلُ المُنفِقِ في سبيلِ اللّهِ عز و جل
الكتاب
« مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَ لَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنـبُلَةٍ مِّاْئَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَـعِفُ لِمَن يَشَآءُ وَاللَّهُ وَ سِعٌ عَلِيمٌ » . ۱
الحديث
۱۴۹۵.صحيح مسلم عن أبي هريرة عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَثَلُ البَخيلِ والمُتَصَدِّقِ مَثَلُ رجُلَينِ علَيهِما جُنّتانِ مِن حَديدٍ ؛ إذا هَمَّ المُتَصدِّقُ بصَدَقَةٍ اتّسَعَت علَيهِ حتّى تُعَفِّي أثَرَهُ ، وإذا هَمَّ البَخيلُ بصَدَقَةٍ تَقلّصَت علَيهِ ، وانضَمّت يَداهُ إلى تَراقيهِ ، وانقَبَضت كُلُّ حَلقَةٍ إلى صاحِبَتِها قالَ فسَمِعتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : فيَجهَدُ أن يُوَسِّعَها فلا يَستَطيعُ . ۲
۶ / ۸ . مَثَلُ الّذي يَعودُ في عَطيّتهِ
۱۴۹۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنّ مَثَلَ الّذي يَعودُ في عَطِيَّتِهِ كمَثَلِ الكَلبِ ؛ أكَلَ حتّى إذا شَبِعَ قاءَ ، ثُمّ عادَ في قَيئهِ فأكَلَهُ ! ۳
۱۴۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :لَيسَ لَنا مَثَلُ السُّوءِ ، العائدُ في هِبَتِهِ كالكَلبِ يَعودُ في قَيئهِ . ۴
الفصل السّابع : آداب التّبليغ
۷ / ۱ . الاِفتِتاحُ بِالبَسمَلَةِ
۱۴۹۸.مسند ابن حنبل عن أبي هريرة :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : كُلُّ كَلامٍ أو أمرٍ ذي بالٍ لا يُفتَحُ بِذِكرِ اللّهِ عز و جل فَهُوَ أبتَرُ ـ أو قالَ : أقطَعُ ـ . ۵
۶ / ۷ . مَثَل كسى كه در راه خدا عز و جل انفاق مى كند
قرآن
«مَثَل [ صدقاتِ ] كسانى كه اموالِ خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند دانه اى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه اى صد دانه است و خداوند براى هر كس كه بخواهد، [ آن را ]چند برابر مى كند، و خداوند، گشايشگر داناست» .
حديث
۱۴۹۵.صحيح مسلمـ به نقل از ابو هريره ـ: پيامبر خدا فرمود: «مَثَل بخيل و صدقه دهنده، مَثَل دو مرد است كه زرهى آهنين بر تن دارند. هر گاه صدقه دهنده بخواهد صدقه اى بدهد، آن زره بر تن او گشاد مى شود تا آن كه [سرانجام] اثرى از آن نمى ماند [و زره به كلّى از تنش بيرون مى رود]، و هر گاه بخيل بخواهد صدقه اى بدهد، زره بر او تنگ مى شود و دست هايش به چنبرهايش بسته مى شود و همه حلقه هاى زره در هم جمع مى شوند».
شنيدم كه پيامبر خدا مى فرمود: «پس، [بخيل ]سعى مى كند آن زره را از هم باز كند (گشاد كند) ؛ امّا نمى تواند» .
۶ / ۸ . مَثَل كسى كه بخشش خود را پس مى گيرد
۱۴۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مَثَل كسى كه عطاى خود را پس مى گيرد، مَثَل سگى است كه آن قدر مى خورد تا سير شود و استفراغ كند و سپس استفراغ خود را بخورد.
۱۴۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:مثال بد زدن، شايسته ما نيست؛ [ولى ]كسى كه بخشش خود را پس بگيرد، مانند سگى است كه استفراغ خود را بخورد.
فصل هفتم : آداب تبليغ
۷ / ۱ . آغازگرى با «بسم اللّه الرحمن الرحيم»
۱۴۹۸.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو هريره ـ: پيامبر خدا فرمود : «هر گفتار يا كارى كه ارزشمند باشد و با ياد خداى عز و جل آغاز نشود ، ناتمام است» يا آن كه فرمود : «قطع شده است» .
