الباب الاول: التَّبليغ

الفصل الأوّل : مكانة التّبليغ

۱ / ۱ . وُجوبُ التَّبليغِ

الكتاب

« وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ » . ^۱

الحديث

۱۴۳۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ألا وإنّي اُجَدِّدُ القَولَ : ألا فَأَقيمُوا الصَّلاةَ ، وآتُوا الزَّكاةَ ، وَأمُروا بِالمَعروفِ ، وَانهَوا عَنِ المُنكَرِ . ألا وإنَّ رَأسَ الأَمرِ بِالمَعروفِ وَالنَّهيِ عَنِ المُنكَرِ أن تَنتَهوا إلى قَولي ، وتُبَلِّغوهُ مَن لَم يَحضُر ، وتَأمُروهُ بِقَبولِهِ ، وتَنهَوهُ عَن مُخالَفَتِهِ ؛ فَإِنَّهُ أمرٌ مِنَ اللّهِ عز و جل ومِنّي . ^۲

۱ / ۲ . أهَمِّيَّةُ التَّبليغِ

۱۴۳۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ لعليّ عِندَ ما بَعَثَهُ إلى اليَمَنِ ـ: يا عَلِيُّ! لا تُقاتِلَنّ أحَدا حَتّى تَدعوهُ ، وَايمُ اللّهِ لَأَن يَهدِيَ اللّهُ عَلى يَدَيكَ رَجُلاً خَيرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت عَلَيهِ الشَّمسُ وغَربَت ، ولَكَ ولاؤُهُ يا عَلِيُّ ^۳ .

۱۴۳۸.عنه صلى الله عليه و آلهـ كانَ إذا بَعَثَ بَعثا قالَ ـ: تَأَلَّفُوا النّاسَ ، وتَأَنَّوا بِهِم ، ولا تُغيروا عَلَيهِم حَتّى تَدعوهُم ؛ فَما عَلَى الأَرضِ مِن أهلِ بَيتِ مَدَرٍ ولا وَبَرٍ إلّا وإن تَأتوني بِهِم [مُسلِمينَ] أحَبُّ إلَيَّ مِن أن تَقتُلوا رِجالَهُم وتَأتوني بِنِسائِهِم . ^۴

باب يكم : تبليغ

فصل يكم : جايگاه تبليغ

۱ / ۱ . وجوب تبليغ

قرآن

«و پند ده، كه مؤمنان را پند ، سود مى بخشد» .

حديث

۱۴۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آگاه باشيد! من ، اين سخن را تكرار مى كنم : هان! نماز را به پاى داريد و زكات را بپردازيد و امر به معروف و نهى از منكر كنيد. بدانيد كه اساس امر به معروف و نهى از منكر ، آن است كه به سخن من بينجامد و آن سخن را به كسى كه حاضر نيست ، برسانيد و او را به پذيرش آن ، فرمان دهيد و از مخالفتش باز داريد كه آن ، فرمانى از جانب خداوند عز و جل و من است .

۱ / ۲ . اهمّيت تبليغ

۱۴۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ، آن هنگام كه او را به سوى يمن فرستاد ـ: اى على! اگر خداوند به دستان تو انسانى را هدايت كند ، از آنچه خورشيد بر آن تابيده و غروب كرده ، براى تو بهتر است، و براى توست ولايت او، اى على!

۱۴۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ زمانى كه دسته اى را گسيل مى داشت [به آنان] مى فرمودـ: با مردم ، اُلفت بگيريد و به آنان فرصت دهيد و تا آنان را [به اسلام] فرا نخوانده ايد ، بر آنان هجوم نياوريد كه بر روى زمين ، هيچ خانواده روستانشين يا چادرنشينى نيست ، مگر آن كه اگر آنان را مسلمان پيش من آوريد، برايم دوست داشتنى تر از آن است كه مردانشان را بكُشيد و زنانشان را نزد من آوريد .