۱۳۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أرادَ اللّهُ بِعَبدٍ خَيرا فَتَحَ عَينَي قَلبِهِ ، فَيُشاهِدُ بِها ما كانَ غائِبا عَنهُ . ^۱

۱۳۵۲.عنه صلى الله عليه و آله :يَقولُ اللّهُ تَعالى : المَعروفُ هَدِيَّةٌ مِنّي إلى عَبدِيَ المُؤمِنِ ، فَإِن قَبِلَها مِنّي فَبِرَحمَتي ومِنّي ، وإن رَدَّها عَلَيَّ فَبِذَنبِهِ حُرِمَها ، ومِنهُ لا مِنّي .
وأيُّما عَبدٍ خَلَقتُهُ فَهَدَيتُهُ إلَى الإِيمانِ ، وحَسَّنتُ خُلُقَهُ ، ولَم أبتَلِهِ بِالبُخلِ ، فَإِنّي اُريدُ بِهِ خَيرا . ^۲

۱۳۵۳.عنه صلى الله عليه و آلهـ في وَصِيَّتِهِ لِأَبي ذَرٍّ ـ: يا أبا ذَرٍّ ، إذا أرادَ اللّهُ بِعَبدٍ خَيرا فَقَّهَهُ فِي الدّينِ ، وزَهَّدَهُ فِي الدُّنيا ، وبَصَّرَهُ بِعُيوبِ نَفسِهِ . ^۳

۱۳۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أرادَ اللّهُ بِأَهلِ بَيتٍ خَيرا فَقَّهَهُم فِي الدّينِ ، ورَزَقَهُمُ الرِّفقَ في مَعايِشِهِم ، وَالقَصدَ في شَأنِهِم ، ووَقَّرَ صَغيرُهُم كَبيرَهُم ، وإذا أرادَ بِهِم غَيرَ ذلِكَ تَرَكَهُم هَمَلاً . ^۴

۴ / ۲ . خَصائِصُ الأَبرارِ

۱۳۵۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :. . . أمّا عَلامَةُ البارِّ فَعَشَرَةٌ : يُحِبُّ فِي اللّهِ ، ويُبغِضُ فِي اللّهِ ، ويُصاحِبُ فِي اللّهِ ، ويُفارِقُ فِي اللّهِ ، ويَغضَبُ فِي اللّهِ ، ويَرضى فِي اللّهِ ، ويَعمَلُ للّهِِ ، ويَطلُبُ إلَيهِ ، ويَخشَعُ للّهِِ خائِفا مَخوفا طاهِرا مُخلِصا مُستَحيِيا مُراقِبا ، ويُحسِنُ فِي اللّهِ . ^۵

۱۳۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند، هر گاه نيكىِ بنده اى را بخواهد، دو چشم دلش را مى گشايد تا با آن، آنچه را از او پنهان بوده، ببيند .

۱۳۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال مى فرمايد: «نيكى [ به ديگران ، در واقع ]هديه من است به بنده مؤمنم . اگر آن را بپذيرد، به سبب رحمت من و از سوى من است؛ و اگر آن را به من برگرداند (انجام ندهد)، به خاطر گناه خودش است كه از آن محروم شده است و از خود اوست، نه از من .
و هر بنده اى را كه آفريدم و او را به ايمانْ ره نمون شدم و اخلاقش را نيكو ساختم و به بُخل مبتلايش نكردم، خير او را مى خواسته ام» .

۱۳۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به ابو ذر ـ: اى ابو ذر! هرگاه، خداوند خير بنده اى را بخواهد، او را دين شناس مى سازد و در دنيا پارسايش مى كند و او را به عيب هاى خويش بينا مى سازد.

۱۳۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند، هر گاه براى خاندانى قصد خير داشته باشد، آنان را در دين، دانا مى سازد، مدارا در زندگى شان و ميانه روى در كارشان را روزىِ آنان مى كند و كوچكشان به بزرگشان احترام مى گزارد. و اگر جز اين را برايشان بخواهد، به حال خود رهايشان مى سازد .

۴ / ۲ . ويژگى هاى اهل خير

۱۳۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :... نشانه نيكوكار، ده تاست: براى خدا دوست مى دارد، براى خدا دشمن مى دارد، براى خدا همنشينى مى كند، براى خدا جدايى مى گزيند، براى خدا خشم مى گيرد، براى خدا راضى مى شود، براى خدا كار مى كند، به سوى خدا طلب مى كند، براى خدا ـ در حالى كه ترسان و بيمناك و پاك و مخلص و با شرم و مراقب است ـ خشوع مى كند، و در راه خدا نيكى مى كند .

۱۳۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ عز و جل : إذا أرَدتُ أن أجمَعَ لِلمُسلِمِ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ جَعَلتُ لَهُ قَلبا خاشِعا ، ولِسانا ذاكِرا ، وجَسَدا عَلَى البَلاءِ صابِرا ، وزَوجَةً مُؤمِنَةً تَسُرُّهُ إذا نَظَرَ إلَيها ، وتَحفَظُهُ إذا غابَ عَنها في نَفسِها ومالِهِ . ^۱

۱۳۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن اُعطِيَ أربَعَ خِصالٍ فِي الدُّنيا فَقَد اُعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، وفازَ بِحَظِّهِ مِنهُما : وَرَعٌ يَعصِمُهُ عَن مَحارِمِ اللّهِ ، وحُسنُ خُلُقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ ، وحِلمٌ يَدفَعُ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ ، وزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعينُهُ عَلى أمرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ . ^۲

الفصل الرّابع : ما ينبئ عن الخير

۴ / ۱ . عَلاماتُ الأَخيارِ

۱۳۴۹.الإمام عليّ عليه السلامـ في ذكرِ حَديثِ مِعراج النَّبيّ صلى الله عليه و آله ـ: قالَ اللّهُ تَعالى . . . : يا أحمَدُ ، إنَّ أهلَ الخَيرِ وأهلَ الآخِرَةِ رَقيقَةٌ وُجوهُهُم ، كَثيرٌ حَياؤُهُم ، قَليلٌ حُمقُهُم ، كَثيرٌ نَفعُهُم ، قَليلٌ مَكرُهُم ، النّاسُ مِنهُم في راحَةٍ ، أنفُسُهُم مِنهُم في تَعَبٍ ، كَلامُهُم مَوزونٌ ، مُحاسِبينَ لِأَنفُسِهِم مُتَعَيِّبينَ لَها . ^۳

۱۳۵۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :سِتُّ خِصالٍ مِنَ الخَيرِ : جِهادُ أعداءِ اللّهِ بِالسَّيفِ ، وَالصَّومُ في يَومِ الصَّيفِ ، وحُسنُ الصَّبرِ عِندَ المُصيبَةِ ، وتَركُ المِراءِ ، وَالإِنفاقُ فِي الخَفاءِ ، وَالمُحاباةُ فِي اللّهِ . ^۴

۱۳۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل فرموده است: «هر گاه بخواهم نيكىِ دنيا و آخرت را براى مسلمانى فراهم آورم، براى او دلى خاشع و زبانى ذكرگو و بدنى شكيبا بر بلا قرار مى دهم و همسرى با ايمان، كه چون به او بنگرد، شادمانش كند و آن گاه كه غايب باشد، نگهدار [عفّتِ] خويش و مال او باشد» .

۱۳۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس كه چهار خصلت را در دنيا به او داده باشند، خير دنيا و آخرت را به او داده اند و بهره اش از هر دو سرا، به او رسيده است: پرهيزگارى اى كه او را از حرام هاى خدا باز دارد؛ اخلاق نيكى كه با آن در ميان مردم زندگى كند؛ حلمى كه با آن، نادانىِ جاهل را دفع كند؛ و همسر شايسته اى كه در كار دنيا و آخرت، او را يارى رساند .

فصل چهارم : آنچه از خير ، خبر مى دهد

۴ / ۱ . نشانه هاى اهل خير

۱۳۴۹.امام على عليه السلامـ در حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ: خداوند متعال فرمود: «...اى احمد! اهل نيكى و اهل آخرت، چهره هايى لطيف دارند؛ بسيار باحيايند؛ نابخردى شان اندك، سودشان بسيار، و نيرنگشان كم است؛ مردم از دست آنان آسوده اند و جان آنان از مردم، در رنج است؛ سخنشان متين و بر معيار است؛ و به حساب خود مى رسند و خود را [ از اين جهت ، ]به زحمت ^۵ مى اندازند» .

۱۳۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شش خصلت، از نيكى است: جهاد مسلّحانه با دشمنان خدا، روزه گرفتن در روز تابستان، شكيبايىِ شايسته بر مصيبت، ترك جدال، انفاق پنهانى ، و دوستى با ديگرى به خاطر خداوند .