الحديث
۱۳۱۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّمَا الخَيرُ ما اُريدَ بِهِ وَجهُ اللّهِ تَعالى ، وعُمِلَ عَلى ما أمَرَ اللّهُ تَعالى [ بِهِ] . ۱
۱۳۱۳.عنه صلى الله عليه و آلهـ لَمّا سَأَلَهُ رَجُلٌ : كَيفَ لي أن أعلَمَ أمري؟ـ: إذا أرَدتَ شَيئا مِن اُمورِ الدُّنيا فَعَسُرَ عَلَيكَ فَاعلَم أنَّكَ بِخَيرٍ ، وإذا أرَدتَ شَيئا مِن أمرِ الدُّنيا فَيَسُرَ لَكَ فَاعلَم أنَّهُ شَرٌّ لَكَ . ۲
۱۳۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :يُؤتى يَومَ القِيامَةِ بِأَنعَمِ أهلِ الدُّنيا مِنَ الكُفّارِ . فَيُقالُ : اِغمِسوهُ فِي النّارِ غَمسَةً ، فَيُغمَسُ فيها ، ثُمَّ يُقالُ لَهُ : أي فُلانُ ! هَل أصابَكَ نَعيمٌ قَطُّ ؟ فَيَقولُ : لا ما أصابَني نَعيمٌ قَطُّ .
ويُؤتى بِأَشَدِّ المُؤمِنينَ ضُرّا وبَلاءً ، فَيُقالُ : اِغمِسوهُ غَمسَةً فِي الجَنَّةِ ، فَيُغمَسُ فيها غَمسَةً ، فَيُقالُ لَهُ : أي فُلانُ ! هَل أصابَكَ ضُرٌّ قَطُّ أو بَلاءٌ ؟ فَيَقولُ : ما أصابَني قَطُّ ضُرٌّ ولا بَلاءٌ . ۳
۱ / ۳ . تَفسيرُ البِرِّ
أ ـ الإِيمانُ وَالعَمَلُ الصّالِحُ
الكتاب
« لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لَـكِنَّ الْبِرَّ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْأَخِرِ وَ الْمَلَئِكَةِ وَ الْكِتَـبِ وَالنَّبِيِّينَ وَ ءَاتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِى الْقُرْبَى وَ الْيَتَـمَى وَ الْمَسَـكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّائِلِينَ وَ فِى الرِّقَابِ وَ أَقَامَ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَى الزَّكَوةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَـهَدُواْ وَ الصَّـبِرِينَ فِى الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ » . ۴
حديث
۱۳۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا نيكى ، آن است كه به خاطر خدا انجام شود و طبق آنچه خداى متعال فرمان داده است ، عمل گردد .
۱۳۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ مردى كه پرسيد: چگونه از وضع خودم آگاه شوم؟ ـ: هر گاه خواستى كارى از كارهاى دنيا را انجام دهى و برايت دشوار شد، بدان كه در نيكى هستى؛ و هر گاه خواستى كارى را از كارهاى دنيا را انجام دهى و برايت آسان شد، بدان كه آن براى تو بد است .
۱۳۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز رستاخيز ، مرفّه ترين كافر دنيا را مى آورند و گفته مى شود: «او را در آتش دوزخ فرو ببريد» و او در آن فرو برده مى شود . سپس به او گفته مى شود: «اى فلانى! آيا هرگز به تو نعمتى رسيده است؟» . مى گويد: نه ، هرگز به من نعمتى نرسيده است .
آن گاه زيانبارترين و گرفتارترين مؤمن را مى آورند . گفته مى شود: «او را در بهشت ، فرو ببريد» و او در آن فرو برده مى شود. آن گاه به او گفته مى شود: «اى فلانى! آيا هرگز به تو زيان و بلايى رسيده است؟» . مى گويد: نه، هرگز به من زيان و بلايى نرسيده است .
۱ / ۳ . معناى خير
الف ـ ايمان و عمل صالح
قرآن
«نيكوكارى، آن نيست كه روىِ خود را به سوى مشرق و مغرب بگردانيد؛ بلكه نيكوكارى ، آن است كه كسى به خدا و روز بازپسين و فرشتگان و كتاب [ ـِ آسمانى ] و پيامبران ايمان آوَرَد، و مال [ خود ]را با وجودِ دوست داشتنش، به خويشاوندان و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان و گدايان و در [ راهِ آزاد كردن ] بندگان بدهد و نماز را بر پاى دارد و زكات را بدهد، و آنان كه چون عهد مى بندند، به عهد خود وفاداران اند؛ و در سختى و زيان و به هنگام جنگ، شكيبايان اند؛ آنان اند كسانى كه راست گفته اند، و آنان همان پرهيزگاران اند» .