۱۲ / ۷ . الكَذِب

۱۳۰۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ . ^۱

۱۲ / ۸ . مَنعُ الزَّكاةِ

۱۳۰۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا مَنَعُوا الزَّكاةَ مَنَعَتِ الأَرضُ بَرَكَتَها مِنَ الزَّرعِ وَالثِّمارِ وَالمَعادِنِ كُلِّها . ^۲

۱۲ / ۹ . غِشُّ المُسلِمِ

۱۳۰۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن غَشَّ أخاهُ المُسلِمَ ، نَزَعَ اللّهُ عَنهُ بَرَكَةَ رِزقِهِ . ^۳

۱۲ / ۱۰ . الحَلف عِندَ الْبَيعِ

۱۳۰۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الحَلفُ مَنفَقَةٌ لِلسِّلعَةِ ، مَمحَقَةٌ لِلبَرَكَةِ . ^۴

۱۲ / ۱۱ . تَركُ البَسمَلَةِ عِندَ الأَكْلِ

۱۳۰۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا وُضِعَتِ المائِدَةُ حَفَّتها أربَعَةُ آلافِ مَلَكٍ ، فَإِذا قالَ العَبدُ : «بِسمِ اللّهِ» قالَتِ المَلائِكَةُ : بارَكَ اللّهُ عَلَيكُم في طَعامِكُم ، ثُمَّ يَقولونَ لِلشَّيطانِ : اُخرُج يا فاسِقُ ، لا سُلطانَ لَكَ عَلَيهِم . ^۵

۱۲ / ۷ . دروغ گفتن

۱۳۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دروغ، روزى را كم مى كند.

۱۲ / ۸ . ندادن زكات

۱۳۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه [مردم] زكات ندهند ، زمين ، بركت خود را از زراعت و ميوه ها و معادن، از همه اينها ، برمى گيرد.

۱۲ / ۹ . فريب دادن مسلمان

۱۳۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس برادر مسلمانش را بفريبد ، خداوند، بركت روزى اش را از او مى گيرد.

۱۲ / ۱۰ . سوگند خوردن به هنگام فروش

۱۳۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگند خوردن، كالا را مى كاهد و به پايان مى رسانَد و بركت را از بين مى برَد .

۱۲ / ۱۱ . «بسم اللّه » نگفتن به هنگام خوردن

۱۳۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه سفره نهاده مى شود ، چهار هزار فرشته در اطراف آن گِرد مى آيند . چون بنده بگويد : «بسم اللّه »، فرشتگان مى گويند : «خداوند، به غذايتان بركت دهد!» . سپس به شيطان مى گويند : «اى فاسق! بيرون شو . تو بر آنان، راه تسلّطى ندارى» .

۱۲ / ۴ . كُفرانُ النِّعمَةِ

الكتاب

« وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ ءَامِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَ قَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ » . ^۱

الحديث

۱۳۰۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ للّهِِ أقواما يَختَصُّهُم بِالنِّعَمِ لِمَنافِعِ العِبادِ ، ويُقِرُّها فيهِم ما بَذَلوها ؛ فَإِذا مَنَعوا نَزَعَها عَنهُم فَحَوَّلَها إلى غَيرِهِم . ^۲

۱۲ / ۵ . الخِيانَة

۱۳۰۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يَدُ اللّهِ فَوقَ أيدِي المُشتَرِكَينِ ما لَم يَخُن أحَدُهُما صاحِبَهُ ؛ فَإِذا خانَ أحَدُهُما رَفَعَ اللّهُ يَدَهُ عَن أيديهِما ، وذَهَبَتِ البَرَكَةُ مِنهُما . ^۳

۱۲ / ۶ . الزِّنا

۱۳۰۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :فِي الزِّنا سِتُّ خِصالٍ : ثَلاثٌ مِنها فِي الدُّنيا وثَلاثٌ مِنها فِي الآخِرَةِ. فَأَمَّا الَّتي فِي الدُّنيا : فَيَذهَبُ بِالبَهاءِ ، ويُعَجِّلُ الفَناءَ ، ويَقطَعُ الرِّزقَ؛ وأمَّا الَّتي فِي الآخِرَةِ : فَسوءُ الحِسابِ ، وسَخَطُ الرَّحمنِ ، وخُلودُ النّارِ . ^۴

۱۲ / ۴ . ناسپاسى نعمت

قرآن

«و خدا شهرى را مَثَل زده است كه امن و امان بود [ و ]روزى اش از هر سو فراوان مى رسيد . پس [ ساكنانش ]نعمت هاى خدا را ناسپاسى كردند، و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى دادند، طعم گرسنگى و هراس را به [ مردم ] آن چشانيد» .

حديث

۱۳۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند، گروه هايى دارد كه به سود بندگان، نعمت هايى را ويژه آنان ساخته است و تا وقتى از آن نعمت ها ببخشند ، آنها را برايشان نگه مى دارد. پس هر گاه از بخشش دريغ كنند، خداوند ، نعمت ها را از آنان گرفته، به ديگران مى دهد.

۱۲ / ۵ . خيانت

۱۳۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دست خدا روى دستِ دو شريك است، تا وقتى كه يكى از آن دو به ديگرى خيانت نكند . پس هر گاه يكى از آن دو ، خيانت كند ، خداوند ، دست خود را از روى دستِ آنان برمى دارد و بركت ، از هر دو مى رود.

۱۲ / ۶ . زنا

۱۳۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى زنا ، شش خصلت است؛ سه تا در دنيا و سه تا در آخرت . آنچه در دنياست : شُكوه را مى بَرَد ، نابودى را شتاب مى دهد ، و روزى را قطع مى كند. و امّا آنچه در آخرت است: بدى (سختى) حساب، خشم خداوند، و جاودانگى در آتش است .