الفصل الثّاني عشر : موانع البركة

۱۲ / ۱ . الأَعمالُ السَّيِّئَةُ

الكتاب

« ذَ لِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ » . ^۱

الحديث

۱۲۹۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أربَعَةٌ لا تَدخُلُ بَيتا واحِدَةٌ مِنهُنَّ إلّا خَرِبَ ولَم يُعمَر بِالبَرَكَةِ : الخِيانَةُ ، وَالسَّرِقَةُ ، وشُربُ الخَمرِ ، وَالزِّنا . ^۲

۱۲ / ۲ . تَركُ الأَمرِ بِالمَعروفِ وَالنَّهيِ عَنِ المُنكَرِ

۱۲۹۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لا يَزالُ النّاسُ بِخَيرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ ونَهَوا عَنِ المُنكَرِ وتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوى ، فَإِذا لَم يَفعَلوا ذلِكَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَكاتُ ، وسَلَّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ ، ولَم يَكُن لَهُم ناصِرٌ فِي الأَرضِ ولا فِي السَّماءِ . ^۳

۱۲۹۹.عنه صلى الله عليه و آله :إذا تَرَكُوا [ أي اُمَّةُ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ] الأَمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهيَ عَنِ المُنكَرِ حُرِمَت بَرَكَةَ الوَحيِ . ^۴

۱۲ / ۳ . الاِستِخفافُ بِالصَّلاةِ

۱۳۰۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في بَيانِ ما يُصيبُ المُتَهاوِنَ بِصَلاتِهِ ـ: أمَّا اللَّواتي تُصيبُهُ في دارِ الدُّنيا : فَالاُولى : يَرفَعُ اللّهُ البَرَكَةَ عَن عُمُرِهِ ، ويَرفَعُ اللّهُ البَرَكَةَ مِن رِزقِهِ ، ويَمحُو اللّهُ عز و جل سيماءَ الصّالِحينَ مِن وَجهِهِ ، وكُلُّ عَمَلٍ يَعمَلُهُ لا يُؤجَرُ عَلَيهِ ، ولا يَرتَفِعُ دُعاؤُهُ إلَى السَّماءِ ، وَالسّادِسَةُ : لَيسَ لَهُ حَظٌّ في دُعاءِ الصّالِحينَ . ^۵

فصل دوازدهم : موانع بركت

۱۲ / ۱ . كارهاى بد

قرآن

«اين [ كيفر ] بدان سبب است كه خداوند ، نعمتى را كه بر قومى ارزانى داشته ، تغيير نمى دهد، مگر آن كه آنان ، آنچه را در دل دارند ، تغيير دهند ؛ و خداوند ، شنواى داناست» .

حديث

۱۲۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چهار چيزند كه يكى از آنها وارد هيچ خانه اى نمى شود، مگر آن كه [آن خانه ]خراب مى شود و هرگز با بركت، آباد نمى گردد : خيانت، دزدى، شرابخوارى و زِنا .

۱۲ / ۲ . ترك امر به معروف و نهى از منكر

۱۲۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردم، همواره در نيكى اند، تا وقتى كه امر به معروف و نهى از منكر مى كنند و يكديگر را در نيكى و پرهيزگارى ، يارى مى رسانند . آن گاه كه چنين نكنند، بركت ها از آنان ، جدا مى شود و برخى بر برخى ديگر ، مسلّط مى گردند ، و هيچ ياورى، نه در زمين و نه در آسمان، نخواهند داشت.

۱۲۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه [امّت محمّد صلى الله عليه و آله ] امر به معروف و نهى از منكر را ترك كنند، از بركت وحى ، محروم مى شوند.

۱۲ / ۳ . سبُك شمردن نماز

۱۳۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در بيان آنچه به سبُك شمارنده نماز مى رسد ـ: امّا پيامدهاى دنيوى سَبُك شمردن نماز : نخست، آن كه خداوند، بركت را از عمر او برمى دارد؛نيز [دوم آن كه ]خداوند، بركت را از روزى او برمى دارد؛ و [سوم آن كه ]خداوند، سيماى (نشان) صالحان را از چهره او مى زدايد؛ و [چهارم آن كه] هر عملى را كه انجام مى دهد ، پاداش نمى يابد؛ و [پنجم آن كه] دعايش به آسمان، بالا نمى رود؛ و ششم، آن كه در دعاى صالحان ، بهره اى نخواهد داشت.

الفصل الحادي عشر : أشربة ذات بركة

الكتاب

« وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَـرَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّـتٍ وَ حَبَّ الْحَصِيدِ » . ^۱

«ثُمَّ كُلِى مِن كُلِّ الثَّمَرَ تِ فَاسْلُكِى سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَ نُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَأَيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» . ^۲

الحديث

۱۲۹۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :خَيرُ ماءٍ عَلى وَجهِ الأَرضِ ماءُ زَمزَمَ . ^۳

۱۲۹۳.الإمام الباقر عليه السلام :كانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله يَستَهدي مِن ماءِ زَمزَمَ وهُوَ بِالمَدينَةِ . ^۴

۱۲۹۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل جَعَلَ البَرَكَةَ فِي العَسَلِ ، وفيهِ شِفاءٌ مِنَ الأَوجاعِ ، وقَد بارَكَ عَلَيهِ سَبعونَ نَبِيّا . ^۵

۱۲۹۵.الإمام الباقر عليه السلام :لَم يَكُن رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَأكُلُ طَعاما ولا يَشرَبُ شَرابا إلّا قالَ : «اللّهُمَّ بارِك لَنا فيهِ وأبدِلنا بِهِ خَيرا مِنهُ» إلَا اللَّبَنَ ؛ فَإِنَّهُ كانَ يَقولُ : «اللّهُمَّ بارِك لَنا فيهِ وزِدنا مِنهُ» . ^۶

۱۲۹۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :نِعمَ الإِدامُ الخَلُّ ، اللّهُمَّ بارِك فِي الخَلِّ ، فَإِنَّهُ كانَ إدامَ الأَنبِياءِ قَبلي ، ولَم يَفتَقِر بَيتٌ فيهِ خَلٌّ . ^۷

فصل يازدهم : نوشيدنى هاى بابركت

قرآن

«و از آسمان، آبى بابركت فرود آورديم . پس بدان [ وسيله ] ، باغ ها و دانه هاى دروكردنى رويانيديم» .

«سپس ، از همه ميوه ها بخور و راه هاى پروردگارت را فرمان بُردارانه بپوى. [ آن گاه ] از درون [ شكم ]آن، شهدى كه به رنگ هاى گوناگون است ، بيرون مى آيد. در آن، براى مردم ، درمانى است. راستى در اين [ زندگى زنبوران ] براى مردمى كه تفكّر مى كنند ، نشانه [ ى قدرت الهى ]است» .

حديث

۱۲۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين آبى كه روى زمين است، آب زمزم است.

۱۲۹۳.امام باقر عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله ، آن گاه كه در مدينه بود ، مى خواست كه برايش از آب زمزم، هديه بياورند.

۱۲۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل ، بركت را در عسل قرار داده است. شفاى دردها در آن است و هفتاد پيامبر براى بركت آن ، دعا كرده اند .

۱۲۹۵.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا ، هرگز غذايى نمى خورد و نوشيدنى اى نمى نوشيد ، مگر آن كه مى گفت: «بار خدايا! در آن براى ما بركت قرار بده و براى ما بهتر از آن را جاى گزين گردان» ، مگر شير را ، كه وقتى مى نوشيد ، مى گفت: «بار خدايا! براى ما در آن ، بركت قرار بده و ما را از آن بيفزاى» .

۱۲۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سركه، خورشتِ خوبى است. بار خدايا! براى ما در سركه بركت قرار بده . آن، خورشت پيامبرانِ پيش از من بوده است و خانه اى كه در آن، سركه باشد، دچار تهى دستى نمى شود .