« وَ جَعَلَنِى مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَ أَوْصَـنِى بِالصَّلَوةِ وَ الزَّكَوةِ مَا دُمْتُ حَيًّا » . ^۱

الحديث

۱۲۶۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في قَولِ عيسى عليه السلام فِي الآيَةِ : «وَ جَعَلَنِى مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ» قالَ ـ: جَعَلَني نَفّاعا أينَ اتَّجَهتُ . ^۲

۷ / ۲ . خاتَمُ الأَنبِياءِ صلى الله عليه و آله

۱۲۶۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :جُعِلَ فِيَ النُّبُوَّةُ وَالبَرَكَةُ . ^۳

۱۲۶۵.الإمام عليّ عليه السلامـ في خُطبَةٍ ذَكَرَ فيهَا النِّعمَةَ بِرَسول اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ: اُنظُروا إلى مَواقِعِ نِعَمِ اللّهِ عَلَيهِم حينَ بَعَثَ إلَيهِم رَسولاً ، فَعَقَدَ بِمِلَّتِهِ طاعَتَهُم ، وجَمَعَ عَلى دَعوَتِهِ اُلفَتَهُم ، كَيفَ نَشَرَتِ النِّعمَةُ عَلَيهِم جَناحَ كَرامَتِها ، وأسالَت لَهُم جَداوِلَ نَعيمِها ، وَالتَفَّتِ المِلَّةُ بِهِم في عَوائِدِ بَرَكَتِها ، فَأَصبَحوا في نَعمَتِها غَرِقينَ ، وفي خُضرَةِ عَيشِها فَكِهينَ! ^۴

۱۲۶۶.الإمام الباقر عليه السلامـ في وَصفِ رَسول اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ: كانَ عليه السلام بَرَكَةً ؛ لا يَكادُ يُكَلِّمُ أحَدا إلّا أجابَهُ . ^۵

۷ / ۳ . أهلُ البَيتِ عليهم السلام

۱۲۶۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في صِفَةِ أهلِ بَيتِهِ عليهم السلام وبَرَكَتِهِم ـ: بِهِم يَعمُرُ بِلادَهُ ، وبِهِم يَرزُقُ عِبادَهُ، وبِهِم نَزَّلَ القَطرَ مِنَ السَّماءِ، وبِهِم يُخرِجُ بَرَكاتِ الأَرضِ. ^۶

«[عيسى در گهواره گفت ...] و هر جا كه باشم ، مرا با بركت ساخته، و تا زنده ام ، به نماز و زكات ، سفارش كرده است» .

حديث

۱۲۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره سخن عيسى عليه السلام ، در [اين ]آيه كه گفت : «و مرا ، هرجا كه باشم ، مبارك قرار داد» ـ: مرا به هرطرف كه روى آورم ، بسيار سودبخش قرار داد.

۷ / ۲ . خاتم پيامبران صلى الله عليه و آله

۱۲۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در من، پيامبرى و بركت ، نهاده شده است .

۱۲۶۵.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه نعمت وجود پيامبر خدا را بيان مى فرمايد ـ: به جايگاه هاى نعمت هاى خدا بر آنان، بنگريد ، آن گاه كه پيامبرى به سويشان فرستاد و با آيين او، پيمان اطاعتشان را استوار ساخت و با دعوت او، اُلفتشان را فراهم آورد و اين كه چگونه نعمت، بال كرامت خود را بر سرِ آنان گشود و جويبارهاى بهره مندى را به سوى آنان ، روان ساخت و آيين، آنان را بر سر سفره بركتش به هم پيوند داد ، تا آن كه غرق در نعمت ها و برخوردار از طراوت زندگى شدند .

۱۲۶۶.امام باقر عليه السلامـ در توصيف پيامبر خدا ـ: بركتى [بزرگ ]بود . با كسى سخن نمى گفت، مگر آن كه از ايشان مى پذيرفت.

۷ / ۳ . اهل بيت عليهم السلام

۱۲۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در وصف اهل بيتش و بركت آنان ـ: به سبب آنان، سرزمين هاى خدا آباد مى شود و به خاطر آنان، بندگان خدا روزى مى بَرَند و به سبب آنان، خداوند از آسمان، باران مى فرستد و بركت هاى زمين را مى رويانَد .

۱۲۶۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ كانَ يَقولُ عِندَ استيقاظِهِ مِن نَومِهِ ـ: اللّهُمَّ إنّي أسأَلُكَ خَيرَ هذَا اليَومِ ونورَهُ ، وهُداهُ وبَرَكَتَهُ ، وطَهورَهُ ومُعافاتَهُ ، اللّهُمَّ إنّي أسأَلُكَ خَيرَهُ وخَيرَ ما فيهِ ، وأعوذُ بِكَ مِن شَرِّهِ وشَرِّ ما بَعدَهُ . ^۱

۱۲۶۱.عنه صلى الله عليه و آلهـ إذا دَخَلَ رَجَبٌ قالَ ـ: اللّهُمَّ بارِك لَنا في رَجَبٍ وشَعبانَ ، وبَلِّغنا رَمَضانَ . ^۲

۱۲۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ اجعَلني أخشاكَ حَتّى كَأَنّي أراكَ أبَدا حَتّى ألقاكَ ، وأسعِدني بِتَقواكَ ولا تُشقِني بِمَعصِيَتِكَ ، وخِر لي في قَضائِكَ وبارِك لي في قَدَرِكَ ، حَتّى لا اُحِبَّ تَعجيلَ ما أخَّرتَ ولا تَأخيرَ ما عَجَّلتَ . ^۳

الفصل السّابع : أناس ذو بركة

۷ / ۱ . الأَنبِياءُ عليهم السلام

الكتاب

« قِيلَ يَـنُوحُ اهْبِطْ بِسَلَـمٍ مِّنَّا وَ بَرَكَـتٍ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ » . ^۴

« وَبَـرَكْنَا عَلَيْهِ وَ عَلَى إِسْحَـقَ وَ مِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ » . ^۵

۱۲۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ وقتى كه از خواب بيدار مى شد، اين دعا را مى خوانْد ـ: بار خدايا ! از تو خير و روشنى ، و هدايت و بركت ، و پاكى و عافيتِ اين روز را مى طلبم . بار خدايا ! از تو خيرِ اين روز و آنچه را در آن است ، مى خواهم و از شرّ اين روز و شرّ آنچه پس از آن است ، به تو پناه مى برم.

۱۲۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ هرگاه ماه رجب وارد مى شد ـ: بار خدايا! رجب و شعبان را بر ما مبارك كن و ما را به رمضان برسان .

۱۲۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! مرا چنان كن كه از تو بترسم ، تا آن جا كه گويا تو را مى بينم ؛ هميشه تا هنگامى كه ديدارت كنم . و مرا با پرواى از خودت ، سعادتمند كن و با نافرمانى ات ، به شقاوتم ميفكن و در حكم خويش ، برايم خوبى را برگزين و در تقدير خود ، برايم مباركى قرار بده ، تا دوست نداشته باشم كه آنچه تو به تأخير انداخته اى ، جلو افتد و يا آنچه تو جلو انداخته اى ، به تأخير افتد .

فصل هفتم : انسان هاى بابركت

۷ / ۱ . پيامبران عليهم السلام

قرآن

«گفته شد: اى نوح! با درودى از ما و بركت هايى بر تو و بر گروه هايى كه با تو همراه اند ، فرود آى. و گروه هايى هستند كه به زودى برخوردارشان مى كنيم . سپس از جانب ما عذابى دردناك به آنان مى رسد» .

«و به او (ابراهيم) و به اسحاق ، بركت داديم و از نسل آن دو ، برخى نيكوكار و [ برخى ]آشكارا به خود ستمكار بودند» .