۱۲۱۹.عنه صلى الله عليه و آلهـ في مَوعِظَتِهِ لابنِ مَسعودٍ ـ: يَابنَ مَسعودٍ ، قَصِّر أمَلَكَ ، فَإِذا أصبَحتَ فَقُل : إنّي لا اُمسي وإذا أمسَيتَ فَقُل : إنّي لا اُصبِحُ ، وَاعزِم عَلى مُفارَقَةِ الدُّنيا ، وأحِبَّ لِقاءَ اللّهِ ولا تَكرَه لِقاءَهُ ؛ فَإِنَّ اللّهَ يُحِبُّ لِقاءَ مَن أحَبَّ لِقاءَهُ ويَكرَهُ لِقاءَ مَن يَكرَهُ لِقاءَهُ. ^۱

۱۲۲۰.عنه صلى الله عليه و آلهـ في دُعاءِ الأَسماءِ الحُسنى ـ: يا كَريمُ أنتَ سَيِّدي ورَجائي وذُخري و ذَخيرَتي وأمَلي ، فَقَصِّر فِي الدُّنيا آمالي وأدِم رَغبَتي إلَيكَ وآمالي. ^۲

الفصل الرابع : التّحذير من الآمال الباطلة

۱۲۲۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ مِن خُطبَتِهِ في حَجَّةِ الوَداعِ ـ: فَوا عَجَبا لِقَومٍ ألهَتهُم أموالُهُم ، وطالَت آمالُهُم ، وقَصُرَت آجالُهُم وهُم يَطمَعونَ في مُجاوَرَةِ مَولاهُم ، ولا يَصِلونَ إلى ذلِكَ إلّا بِالعَمَلِ ، ولا يَتِمُّ العَمَلُ إلّا بِالعَقلِ. ^۳

۱۲۲۲.عنه صلى الله عليه و آلهـ في دُعاءِ الأَسماءِ الحُسنى ـ: وهذِهِ يَدايَ يا سَيِّداه يا مَولاياه مَرفوعَةٌ إلَيكَ ، ومُتَوَكِّلٌ عَلَيكَ وتائِبٌ إلَيكَ فيما أتَيتُ مِن سوءِ فِعالي وقَبيحِ أعمالي وطولِ آمالي. ^۴

۱۲۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در اندرزهايش به ابن مسعود ـ: اى پسر مسعود! آرزويت را كوتاه ساز و چون صبحِ خويش را شروع كردى ، بگو: به شب نمى رسم، و چون به شب درآمدى ، بگو: به صبح نمى رسم. جدا شدن از دنيا را قطعى بدان و لقاى خدا را دوست بدار و ديدار او را ناخوش مدار؛ زيرا خداوند ، ديدارِ كسى را كه دوستدار ديدار او باشد ، دوست مى دارد و ديدارِ كسى را كه ديدار او را ناخوش داشته باشد، ناخوش مى دارد.

۱۲۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعاى «اسماى حُسنا» ـ: اى كريم! تويى آقاى من ، اميد من و اندوخته من ، ساز و برگ من ، و آرزوى من! پس، در دنيا آرزوى مرا كوتاه گردان و شوق و آمال مرا به خودت ، تداوم بخش.

فصل چهارم : هشدار درباره آرزوهاى بيهوده

۱۲۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از سخنرانى ايشان در حَجَّةُ الوداع ـ: شگفتا از آن مردمى كه دارايى هايشان، سرگرمشان ساخته است و آرزوهايشان ، دراز است و عمرهايشان ، كوتاه ؛ به زيستن در جوار پروردگارشان چشم دوخته اند ، حال آن كه بدين آرزو نمى رسند ، مگر با عمل، و عمل انجام نمى گيرد ، مگر با خِرد.

۱۲۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعاى «اسماى حُسنا» ـ: اين دو دست من ـ اى سروَر و اى مولاى من! ـ به سوى تو بلند شده است و تكيه ام به توست و از كردارهاى بد و رفتارهاى زشت خويش و آرزوهاى دور و درازم ، به درگاه تو توبه آورده ام.

۱۲۱۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ في ذِكرِ فَضلِ فاطِمَةَ عليهاالسلام يَومَ القِيامَةِ ـ: وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ ، إنَّهَا الجارِيَةُ الَّتي تَجوزُ في عَرصَةِ القِيامَةِ . . . فَيوحِي اللّهُ عز و جل إلَيها : يا فاطِمَةُ ! سَليني اُعطِكِ ، وتَمَنَّي عَلَيَّ اُرضِكِ ، فَتَقولُ : إلهي أنتَ المُنى وفَوقَ المُنى . ^۱

الفصل الثالث : تقصير الآمال

۳ / ۱ . اُوصيكَ بِقَصرِ الأَمَلِ

۱۲۱۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ مِن وَصِيَّتِهِ إلى مُعاذِ بنِ جَبَلٍ لَمّا بَعَثَهُ إلَى اليَمَنِ ـ: اُوصيكَ بِتَقوَى اللّهِ . . . وحُسنِ العَمَلِ ، وقَصرِ الأَمَل ، وحُبِّ الآخِرَةِ. ^۲

۱۲۱۷.الأمالي للطوسي عن أبي ذرّ عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله :قال : يا أبا ذَرٍّ ، أتُحِبُّ أن تَدخُلَ الجَنَّةَ؟ قُلتُ : نَعَم فِداكَ أبي!
قالَ : فَاقصِر مِنَ الأَمَلِ ، وَاجعَلِ المَوتَ نُصبَ عَينِكَ ، وَاستَحِ مِنَ اللّهِ حَقَّ الحَياءِ. ^۳

۳ / ۲ . ما يوجب قصر الأمل

۱۲۱۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ مِن وَصِيَّتِهِ لِأَبي ذَرٍّ ـ: يا أبا ذَرٍّ ، كَم مِن مُستَقبِلٍ يَوما لا يَستَكمِلُهُ ، ومُنتَظِرٍ غَدا لا يَبلُغُهُ.
يا أبا ذَرٍّ ، لَو نَظَرتَ إلَى الأَجَلِ ومَسيرِهِ لَأَبغَضتَ الأَمَلَ وغُرورَهُ. ^۴

۱۲۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در بيان مقام والاى فاطمه عليهاالسلام در روز قيامت ـ: سوگند به آن كه جانم در دست اوست، او بانويى است كه در صحنه قيامت . . . خداوند عز و جلبه او وحى مى فرمايد كه: «اى فاطمه! از من بخواه تا به تو عطا كنم و آرزو كن تا خشنودت گردانم» و فاطمه عليهاالسلاممى گويد: معبود من! تو خود، آرزو و بالاتر از آرزوهايى .

فصل سوم : كوتاه كردن آرزو

۳ / ۱ . سفارش به كوتاهىِ آرزو

۱۲۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از سفارش هاى ايشان به مُعاذ بن جبل ، هنگامى كه او را به يمن فرستاد ـ: تو را به پروا كردن از خدا ... ، نيكويىِ كردار، كوتاهى آرزو، و عشق به آخرت، سفارش مى كنم .

۱۲۱۷.الأمالى ، طوسىـ به نقل از ابو ذر ـ: پيامبر خدا فرمود:«اى ابو ذر!دوست دارى به بهشت بروى؟».
گفتم : آرى، پدرم به فدايت!
فرمود: «پس، آرزو كوتاه دار و مُردن را همواره پيشِ چشم خود بدار و از خداوند ، چنان كه بايد ، شرم داشته باش» .

۳ / ۲ . آنچه موجب كوتاهى آرزوست

۱۲۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به ابو ذر ـ: اى ابو ذر ! بسا آغازكننده روزى كه آن را به پايان نمى بَرَد و بسا چشم به راه فردايى كه به آن نمى رسد!
اى ابو ذر! اگر به اَجَل و فرا رسيدن آن مى نگريستى ، هر آينه ، آرزو را و فريبكارى آن را دشمن مى داشتى.