۲ / ۵ . النَّهيُ عَنِ التَّرَهُّبِ وتَحريمِ ما أحَلَّ اللّهُ

الكتاب

« يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّبَـتِ مَآ أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ » . ^۱

الحديث

۱۱۱۹.الإمام عليّ عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : لَيسَ في اُمَّتي رَهبانِيَّةٌ ، ولا سِياحَةٌ ^۲ ، ولا زَمٌّ ؛ يَعني : سُكوتٌ . ^۳

۱۱۲۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إيّاكُم ولِباسَ الرُّهبانِ ، فَإِنَّهُ مَن يَتَرَهَّبُ أو يَتَشَبَّهُ بِهِم فَلَيسَ مِنّي ، ومَن تَرَكَ اللَّحمَ وحَرَّمَهُ عَلى نَفسِهِ فَلَيسَ مِنّي ، ومَن تَرَكَ النِّساءَ كَراهِيَةً فَلَيسَ مِنّي . ^۴

۱۱۲۱.عنه صلى الله عليه و آله :تَزَوَّجوا فَإِنّي مُكاثِرٌ بِكُمُ الاُمَمَ يَومَ القِيامَةِ ، ولا تَكونوا كَرَهبانِيَّةِ النَّصارى . ^۵

۱۱۲۲.عنه صلى الله عليه و آله :لا إخصاءَ فِي الإِسلامِ ولا بُنيانَ كَنيسَةٍ . ^۶

۱۱۲۳.الإمام الصادق عليه السلام :جاءَتِ امرَأَةُ عُثمانَ بنِ مَظعونٍ إلَى النَّبِي صلى الله عليه و آله فَقالَت : يا رَسولَ اللّه ، إنَّ عُثمانَ يَصومُ النَّهارَ ويَقومُ اللَّيلَ!
فَخَرَجَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مُغضَبا يَحمِلُ نَعلَيهِ ، حَتّى جاءَ إلى عُثمانَ فَوَجَدَهُ يُصَلّي ، فَانصَرَفَ عُثمانُ حينَ رَأى رَسولَ اللّه صلى الله عليه و آله ، فَقالَ لَهُ : يا عُثمانُ ، لَم يُرسِلنِي اللّهُ تَعالى بِالرَّهبانِيَّةِ ، ولكِن بَعَثَني بِالحَنيفِيَّةِ السَّهلَةِ السَّمحَةِ ، أصومُ واُصَلّي وألمِسُ أهلي ، فَمَن أحَبَّ فِطرَتي فَليَستَنَّ بِسُنَّتي ومِن سُنَّتِيَ النِّكاحُ . ^۷

۲ / ۵ . نهى از رَهبانيت و حرام شمردن حلال خدا

قرآن

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! چيزهاى پاكيزه اى را كه خدا براى [ استفاده ]شما حلال كرده، حرام مشماريد و از حد مگذريد، كه خدا از حدگذرندگان را دوست نمى دارد» .

حديث

۱۱۱۹.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «رهبانيت ^۸ و سياحت و زَم (يعنى سكوت) ، در امّت من نيست».

۱۱۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از در آمدن به جامه راهبان بپرهيزيد، كه هركس رهبانيت پيشه كند تا به راهبان همانندى بجويد ، از من نيست و هركس گوشت خوردن را ترك كند و آن را بر خويشتن حرام سازد ، از من نيست و هر كس از سرِ بيزارى ترك زن كند ، از من نيست.

۱۱۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ازدواج كنيد؛ چرا كه من ، در روز قيامت به وجود شما بر امّت ها مباهات مى كنم . مانند نصارا ، رهبانيت پيشه مسازيد.

۱۱۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در اسلام ، خواجه كردن و كليسا ساختن ، روا نيست.

۱۱۲۳.امام صادق عليه السلام :همسر عثمان بن مظعون ، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت: اى پيامبر خدا! عثمان، كارش اين شده كه روزها را روزه بگيرد و شب ها را به عبادت بگذراند .
پيامبر خدا، پاى افزار به دست و خشمناك،بيرون شد تا نزد عثمان آمد . او را مشغول نماز خواندن يافت. عثمان با ديدن پيامبر خدا نمازش را سلام داد . پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود: «اى عثمان! خداوند متعال ، مرا با رَهبانيت نفرستاده؛ بلكه با آيين مستقيم و ساده و آسانگير ، فرستاده است. من ، هم نماز مى خوانم، هم روزه مى گيرم و هم به همسرم مى رسم. پس، هر كه آيين مرا دوست دارد ، بايد از سنّت من پيروى كند، و از سنّت من است نزديكى كردن».

۲ / ۳ . الدُّنيا مَزرَعَةُ الآخِرَةِ

الكتاب

«وَ ابْتَغِ فِيمَآ ءَاتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْأَخِرَةَ وَ لَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا» . ^۱

الحديث

۱۱۱۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الدُّنيا مَزرَعَةُ الآخِرَةِ . ^۲

۱۱۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :لِيَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنياهُ لِاخِرَتِهِ ، ومِن حَياتِهِ لِمَوتِهِ ، ومِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ؛ فَإِنَّ الدُّنيا خُلِقَت لَكُم ، وأنتُم خُلِقتُم لِلآخِرَةِ . ^۳

۱۱۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :لِيَأخُذِ العَبدُ المُؤمِنُ مِن نَفسِهِ لِنَفسِهِ ، ومِن دُنياهُ لِاخِرَتِهِ . ^۴

۱۱۱۶.عنه صلى الله عليه و آله :المُؤمِنُ يَتَزَوَّدُ ، وَالكافِرُ يَتَمَتَّعُ . ^۵

۲ / ۴ . النَّهيُ عَنِ سَبِّ الدُّنيا وَذَمِّها

۱۱۱۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لا تَسُبُّوا الدُّنيا ؛ فَنِعمَت مَطِيَّةُ المُؤمِنِ ، فَعَلَيها يَبلُغُ الخَيرَ ، وبِها يَنجو مِنَ الشَّرِّ . إنَّهُ إذا قالَ العَبدُ : لَعَنَ اللّهُ الدُّنيا ، قالَتِ الدُّنيا : لَعَنَ اللّهُ أعصانا لِرَبِّهِ . ^۶

۱۱۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :نِعمَتِ الدّارُ الدُّنيا لِمَن تَزَوَّدَ مِنها لِاخِرَتِهِ حَتّى يُرضِيَ رَبَّهُ عز و جل ، وبِئسَتِ الدّارُ لِمَن صَدَّتهُ عَن آخِرَتِهِ وقَصُرَت بِهِ عَن رِضاءِ رَبِّهِ ، وإذا قالَ العَبدُ : قَبَّحَ اللّهُ الدُّنيا ، قالَتِ الدُّنيا : قَبَّحَ اللّهُ أعصانا لِرَبِّهِ . ^۷

۲ / ۳ . دنيا، كشتزار آخرت

قرآن

«و با آنچه خداوند به تو داده است ، سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مكن» .

حديث

۱۱۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا، كشتزار آخرت است.

۱۱۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده بايد از دنياى خويش براى آخرتش ، از زندگى اش براى مرگش و از جوانى اش براى پيرى اش توشه برگيرد؛ چرا كه دنيا براى شما آفريده شده است و شما براى آخرت ، آفريده شده ايد.

۱۱۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده مؤمن ، بايد از خود براى خود، و از دنياى خود براى آخرتش بهره برگيرد.

۱۱۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن ، توشه فراهم مى آورد و كافر به كامجويى مى گذرانَد.

۲ / ۴ . نهى از ناسزاگويى به دنيا و نكوهش آن

۱۱۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به دنيا ناسزا مگوييد كه نيكو مَركبى است براى مؤمن . به وسيله آن به خوبى مى رسد و از بدى مى رَهَد. هر گاه بنده بگويد: «لعنت خدا بر دنيا!» ، دنيا مى گويد: لعنت خدا بر نافرمان ترينِ ما از پروردگارش.

۱۱۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوبْ سرايى است دنيا براى كسى كه از آن براى آخرتش توشه برگيرد تا پروردگارش را خشنود گرداند و بد سرايى است براى كسى كه دنيا ، او را از آخرتش باز دارد و نگذارد كه موجبات خشنودى پروردگارش را فراهم آورد! هر گاه بنده بگويد: «ننگ بر دنيا!» ، دنيا مى گويد: ننگ بر نافرمان ترينِ ما از پروردگارش.