الحديث
۷۲۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :اِجعَلوا هِمَّتَكُم الآخِرَةَ ، لا يَنفَدُ فيها ثَوابُ المَرضِيِّ عَنهُ ، ولا يَنقَطِعُ فيها عِقابُ المَسخوطِ عَلَيهِ . ۱
۷۲۱.عنه صلى الله عليه و آله :اِجعَلوا آخِرَتَكُم لِأَنفُسِكُم ، وسَعيَكُم لِمُستَقَرِّكُم . ۲
۱ / ۵ . كونوا مِن أبناءِ الآخِرَةِ
۷۲۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ لِلدُّنيا أبناءً ولِلآخِرَةِ أبناءً ، فَكونوا مِن أبناءِ الآخِرَةِ ولا تَكونوامِن أبناءِ الدُّنيا ؛ فَإِنَّ كُلَّ وَلَدٍ يَتبَعُ بِاُمِّهِ ، وإنَّ الدُّنيا قَد تَرَحَّلَت مُدبِرَةً ، وَالآخِرَةَ قَد تَجَمَّلَت مُقبِلَةً . ۳
۱ / ۶ . خَصائِصُ أبناءِ الآخِرَةِ
الكتاب
«تِلْكَ الدَّارُ الْأَخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِى الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَ الْعَـقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ » . ۴
الحديث
۷۲۳.الإمام عليّ عليه السلامـ في ذِكرِ حَديثِ مِعراج النَّبِيّ صلى الله عليه و آله ـقالَ اللّهُ عز و جل : ... يا أحمَدُ ، إنَّ أهلَ الآخِرَةِ لا يَهنَؤُهُمُ الطَّعامُ مُنذُ عَرَفوا رَبَّهُم ، ولايَشغَلُهُم مُصيبَةٌ مُنذُ عَرَفوا سَيِّئاتِهِم ، يَبكونَ عَلى خَطاياهُم ، يُتعِبونَ أنفُسَهُم ولا يُريحونَها ، وإنَّ راحَةَ أهلِ الجَنَّةِ فِي المَوتِ ، وَالآخِرَةُ مُستَراحُ العابِدينَ ، مُؤنِسُهُم دُموعُهُمُ الَّتي تَفيضُ عَلى خُدودِهِم ، وجُلوسُهُم مَعَ المَلائِكَةِ الَّذينَ عَن أيمانِهِم وعَن شَمائِلِهِم ، ومُناجاتُهُم مَعَ الجَليلِ الَّذي فَوقَ عَرشِهِ . ۵
حديث
۷۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همّت خود را آخرتْ قرار دهيد ؛ آخرتى كه در آن ، پاداش كسى كه مورد رضايت [الهى ]است ، پايان نمى يابد و كيفر شخصى كه مورد خشم [خداوند ]است ، قطع نمى گردد .
۷۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آخرتتان را وجهه همّت خود ، و تلاشتان را براى محلّ استقرار [هميشگى]تان قرار دهيد .
۱ / ۵ . فرزند آخرت باشيد
۷۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا را فرزندانى است و آخرت را نيز فرزندانى . شما از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا مباشيد ؛ زيرا هر بچّه اى ، دنبال مادر خود حركت مى كند . همانا دنيا پشت كرده و مى رود ، و آخرت ، روى كرده و مى آيد .
۱ / ۶ . ويژگى هاى آخرت گرايان
قرآن
«آن سراى آخرت را براى كسانى قرار مى دهيم كه در زمين، خواستار برترى و فساد نيستند. و فرجام [ـِ خوش ]، از آنِ پرهيزگاران است» .
حديث
۷۲۳.امام على عليه السلامـ در بيان حديث معراج ـ: خداوند عز و جل فرمود : « . . . اى احمد! همانا اهل آخرت ، از آن هنگام كه پروردگارشان را شناختند ، غذايى خوش از گلويشان پايين نرفت و از آن هنگام كه گناهانشان را شناختند ، هيچ مصيبتى آنان را به خود مشغول نساخت . بر گناهان خويش مى گريند . نفْس هايشان را به رنج مى افكنند و آنها را آسوده نمى گذارند . آسايش اهل بهشت ، در مردن است و آخرت ، آسايشگاه عبادتْ پيشگان است . مونس آنان ، اشك هايشان است كه بر گونه هايشان سرازير مى شود، و همنشينىِ آنان ، با فرشتگانى است كه در راست و چپ آنان قرار گرفته اند ، و راز و نيازشان ، با خداوند شكوهمندى است كه بر فراز عرشِ خويش است» .
