۱ / ۱۳ . مَحظوراتُ التِّلاوَةِ
۶۵۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :اقرَؤوا القرآنَ بألحانِ العَرَبِ وأصواتِها ، وإيّاكُم ولُحونَ أهلِ الفِسقِ وأهلِ الكبائرِ ؛ فإنّهُ سَيَجِيءُ مِن بَعدِي أقوامٌ يُرَجِّعونَ القرآنَ تَرجيعَ الغِناءِ والنَّوحِ والرَّهبانيّةِ ، لا يَجوزُ تَراقِيهُم ، قُلوبُهُم مَقلوبَةٌ ، وقُلوبُ مَن يُعجِبُهُ شَأنُهم . ۱
۱ / ۱۴ . اِستِماعُ القُرآنِ
۶۵۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ألا مَن اشتاقَ إلَى اللّهِ فَليَستَمِعْ كلامَ اللّهِ . ۲
۶۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ استَمَعَ آيَةً مِن القرآنِ خَيرٌ لَهُ مِن ثَبِيرٍ ذَهَبا . ۳
۱ / ۱۵ . التَّحذيرُ مِنَ التَّفسيرِ بِالرَّأيِ
۶۶۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ جلَّ جلالُه : ما آمَنَ بي مَن فَسَّرَ بِرَأيهِ كَلامي . ۴
۶۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن تَكَلَّمَ في القرآنِ برَأيهِ فَأصابَ فَقَد أخطَأَ . ۵
۱ / ۱۶ . أصنافُ آياتِ القُرآنِ
الكتاب
« هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَـبَ مِنْهُ ءَايَـتٌ مُّحْكَمَـتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَـبِ وَأُخَرُ مُتَشَـبِهَـتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَـبَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَا اللَّهُ وَالرَّ سِخُونَ فِى الْعِلْمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَا أُوْلُواْ الْأَلْبَـبِ » . ۶
۱ / ۱۳ . آنچه در تلاوت قرآن ، جايز نيست
۶۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن را با لحن ها و آواهاى عرب بخوانيد و از [به كار بردن ]لحن هاى فاسقان و گنهكاران ، دورى كنيد ؛ زيرا به زودى پس از من ، مردمانى مى آيند كه صداى قرآن را همچون آوازه خوانى و نوحه گرى و سرودخوانىِ كشيشان ، در گلو مى چرخانند و از گلويشان فراتر نمى رود . دل هايشان و دل هاى كسانى كه از قرآن خواندن آنها خوششان بيايد ، وارونه است .
۱ / ۱۴ . گوش فرا دادن به قرآن
۶۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هان! هر كه مشتاق خداست ، پس به كلام خدا گوش سپارد .
۶۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه به يك آيه از قرآن گوش كند ، برايش بهتر از كوهى از طلاست .
۱ / ۱۵ . هشدار درباره تفسير قرآن به رأى
۶۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل فرمود : «به من ايمان نياورده است كسى كه سخن مرا بر اساس رأى خودش تفسير كند» .
۶۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در قرآن مطابق نظر خود سخن بگويد و سخنش درست هم باشد ، باز خطا كرده است .
۱ / ۱۶ . گروه هاى آيات قرآن
قرآن
«اوست كسى كه اين كتاب ( قرآن ) را بر تو فرو فرستاد. پاره اى از آن، آيات محكم ( صريح و روشن (است. آنها اساس كتاب اند ؛ و [ پاره اى ] ديگر متشابه اند [ كه تأويل پذيرند ] ؛ امّا كسانى كه در دل هايشان انحراف است ، براى فتنه جويى و طلب تأويل آن [ به دلخواه خود، ]از متشابه آن پيروى مى كنند، با آن كه تأويلش را جز خدا و ريشه داران در دانش ، كسى نمى داند. [ آنان كه ]مى گويند: «ما بدان ايمان آورديم» . همه [ چه محكم و چه متشابه ] از جانب پروردگار ماست ؛ و جز خردمندان ، كسى متذكّر نمى شود» .
