۸ / ۵ . شَهادَةُ الإمام الحُسَين عليه السلام

۶۳۰.كنز العمّال عن اُمّ سَلمَةَ :دَخَلَ الحسينُ عليه السلام علَى النبيِّ صلى الله عليه و آله وأنا جالِسَةٌ علَى البابِ ، فَتَطَلَّعتُ فَرَأيتُ في كَفِّ النبيِّ صلى الله عليه و آله شَيئا يُقَلِّبُهُ وهُو نائمٌ على بَطنِهِ ، فقلتُ : يا رسولَ اللّهِ ، تَطَلَّعتُ فَرَأيتُكَ تُقَلِّبُ شيئا في كَفِّكَ والصَّبيُّ نائمٌ على بَطنِكَ ودُموعُكَ تَسِيلُ ! فقالَ : إنّ جَبرَئيلَ أتاني بالتُّربَةِ التي يُقتَلُ علَيها فَأخبَرَنِي أنَّ اُمَّتي يَقتُلُونَهُ . ^۱

۸ / ۶ . الغَلَبَةُ عَلَى اليَهود

۶۳۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لا تَقومُ الساعَةُ حتّى يُقاتِلَ المُسلمونَ اليَهودَ ، فيَقتُلَهُمُ المُسلمونَ حتّى يَختَبئ اليَهودِيُّ وَراءَ الحَجَرِ والشَّجَرِ ، فيقولَ الحَجَرُ والشَّجَرُ : يا مُسلمُ ، يا عبدَاللّهِ ! هذا يَهودِيٌّ خَلفِي فَتَعال فَاقتُلهُ . ^۲

۸ / ۷ . فِتنَةُ المَغُولِ

۶۳۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لاتَقومُ الساعَةُ حتّى يُقاتِلَ المُسلمونَ التُّركَ قَوما وُجوهُهُم كالمَجانِّ المُطَرَّقَةِ ، يَلبَسونَ الشَّعرَ ويَمشُونَ في الشَّعرِ . ^۳

۸ / ۸ . الثَّورةُ الإسلاميَّةُ في الشَّرقِ

۶۳۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ أهلَ بَيتي سيَلْقَونَ مِن بَعدي بَلاءً وتَشْريدا وتَطْريدا ، حتّى يأتيَ قَومٌ مِن قِبَلِ المَشرِقِ مَعَهُم راياتٌ سُودٌ فيَسْألونَ الحقَّ فلا يُعْطَوْنَهُ ، فيُقاتِلونَ فيُنْصَرونَ ، فيُعطَونَ ما سَألوا فلا يَقْبَلونَهُ ، حتّى يَدفَعُوها إلى رجُلٍ مِن أهلِ بَيتي ، يُواطئُ اسمُهُ اسمِي ... فيَملِكُ الأرضَ فَيَملَؤها قِسْطا وعَدلاً كما مَلؤوها جَورا وظُلْما ، فمَن أدْركَ ذلكَ مِنكُم أو مِن أعْقابِكُم فَلْيَأتِهِم ولَو حَبْوا على الثَّلْجِ ، فإنَّها راياتُ هُدىً . ^۴

۸ / ۵ . شهادت امام حسين عليه السلام

۶۳۰.كنز العمّالـ به نقل از اُمّ سلمه ـ: حسين عليه السلام بر پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شد . من دَم در نشسته بودم . سَرَك كشيدم . ديدم حسين عليه السلام روى شكم پيامبر صلى الله عليه و آله خوابيده و در دست پيامبر خدا ، چيزى است و آن را زير و رو مى كند . گفتم : اى پيامبر خدا! من ، سَرَك كشيدم و ديدم كودك روى شكم شما خوابيده و در دستت چيزى هست و آن را زير و رو مى كنى و اشك مى ريزى؟
پيامبر خدا فرمود : «جبرئيل ، از آن خاكى كه اين كودك بر آن كشته مى شود ، برايم آورد و به من خبر داد كه امّتم او را به قتل مى رسانند» .

۸ / ۶ . پيروزى بر يهود

۶۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قيامت برپا نمى شود تا اين كه مسلمانان با يهود بجنگندو [در اين جنگ ]مسلمانان ، يهود را مى كُشند تا جايى كه يهودى پشتِ سنگ و درخت ، پنهان مى شود و آن سنگ و درخت مى گويد : اى مسلمان ، اى بنده خدا! اين يهودى در پشت من پنهان است . بيا و او را بكُش .

۸ / ۷ . فتنه مغول

۶۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قيامت برپا نمى شود تا آن كه مسلمانان با ترك ها بجنگند ؛ مردمى كه صورت هايشان مانند سپرهاى روكش خورده و تُو بر تُوست ، لباس هاى مويى مى پوشند و در [كفش هايى از] مو راه مى روند .

۸ / ۸ . انقلاب اسلامى در شرق

۶۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پس از من ، خاندانم با سختى و آوارگى و تبعيد رو به رو خواهند شد ، تا آن كه از مشرقْ زمين ، مردمى قيام مى كنند با پرچم هاى سياه ، كه حق را مى طلبند ؛ امّا به آنان داده نمى شود و از اين رو ، دست به جنگ مى زنند و پيروز مى شوند و آنچه خواسته اند ، به آنها داده مى شود ؛ ليكن آن را نمى پذيرند ، تا او را به مردى از خاندان من بسپارند ؛ مردى كه همنام من است . . . او فرمان رواى جهان مى شود و دنيا را پر از عدل و داد مى كند ، همچنان كه آن را پر از ظلم و بيداد كرده بودند . هر يك از شما يا بازماندگان شما كه اين مردمان را درك كند ، به آنان بپيوندد ، اگر چه با چهار دست و پا رفتن روى برف باشد ؛ زيرا آن پرچم ها ، پرچم هاى هدايت اند .

۸ / ۳ . حَربُ الجَمَل

۶۲۷.الملاحم والفتن عن عائشة وإبراهيم التيميّ عن رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ أنّه قالَ لِأَزواجِهِ ـ: أيَّتُكُنَّ التي تَنبَحُها كِلابُ الحَوأبِ ؟ ! فلمّا مَرَّت عائشةُ نَبَحَتِ الكِلابُ، فَسَألَت عنهُ فقِيلَ لها: هذا ماءُ الحَوأبِ، قالَت: ما أظُنُّني إلّا راجِعَةً، قيلَ لها: يا اُمَّ المؤمنينَ، إنّما تُصلِحينَ بينَ الناسِ ! ^۱

۶۲۸.كنز العمّال عن ابن عبّاس:قال الإمامُ عليٌّ عليه السلام للزُّبيرِ : نَشَدتُكَ بِاللّهِ ، هل تَعلَمُ أ نّي كنتُ أنا وأنتَ في سَقيفَةِ بني فُلانٍ تُعالِجُني واُعالِجُكَ ، فَمَرَّ بي رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله فقالَ لي : كأنّكَ تُحِبُّهُ ؟ ! قلتُ : وما يَمنَعُنِي ؟ قالَ : أما إنّهُ ليُقاتِلَنّكَ وهُو الظالِمُ . قالَ الزبيرُ : اللّهُمّ نَعَم ، ذَكَّرتَني ما قد نَسِيتُ ، فَوَلّى راجِعا . ^۲

۸ / ۴ . الغَلَبَةُ عَلَى ايران وَالرُّوم

۶۲۹.الإمام الصّادق عليه السلام :لمّا حَفَرَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله الخَندَقَ مَرُّوا بِكُديَةٍ ^۳ فَتَناوَلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله المِعوَلَ مِن يدِ أميرِ المؤمنينَ عليه السلام أو مِن يَدِ سلمانَ رَضِيَ اللّهُ عَنهُ ، فَضَرَبَ بها ضَربَةً فَتَفَرَّقَت بثَلاثِ فِرَقٍ ، فقالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : لقد فُتِحَ عَلَيَّ في ضَربَتِي هذهِ كُنوزُ كِسرى وقَيصَرَ ، فقالَ أحَدُهُما لصاحِبِهِ : يَعِدُنا بكُنوزِ كِسرى وقَيصَرَ وما يَقدِرُ أحَدُنا أن يَخرُجَ يَتَخَلّى ! ^۴

۸ / ۳ . جنگ جَمَل

۶۲۷.الملاحم و الفتنـ به نقل از عايشه و ابراهيم تميمى ـ: پيامبر خدا ، به همسران خود فرمود : «كدام يك از شما ، همان كسى است كه سگ هاى حوأب بر او پارس مى كنند؟» .
هنگامى كه عايشه از اين مكان عبور كرد ، سگ ها بر او پارس كردند .عايشه درباره نام اين محل پرسيد . گفتند : اين جا آبگاه حوأب است .
عايشه گفت : به گمانم بايد برگردم .
به او گفته شد : اى اُمّ المؤمنين! تو فقط براى اصلاح ميان مردم آمده اى [نه چيزى ديگر] .

۶۲۸.كنز العمّالـ به نقل از ابن عبّاس ـ: امام على عليه السلام به زبير فرمود : «تو را به خدا ، آيا يادت هست كه من و تو در سقيفه بنى فلان بوديم و با هم زورآزمايى مى كرديم و پيامبرخدا بر من گذشت و به من فرمود : گويا دوستش دارى؟! و من گفتم : چرا كه نه؟! و پيامبر خدا فرمود : بدان كه او به ستم با تو خواهد جنگيد؟ » .
زبير گفت : آرى . درست است . چيزى را كه فراموش كرده بودم ، به يادم آوردى .
پس زبير بازگشت و رفت [و از ادامه جنگ ، دست كشيد] .

۸ / ۴ . پيروزى بر ايران و روم

۶۲۹.امام صادق عليه السلام :هنگامى كه پيامبر خدا خندق را مى كَنْد ، مسلمانان به مانعى برخوردند . پيامبر خدا ، كلنگ را از دست اميرمؤمنان يا سلمان گرفت و ضربه اى بر آن فرود آورد كه سه تكّه شد . در اين هنگام ، پيامبر خدا فرمود : «خداوند ، با اين ضربه من ، گنج هاى كسرا و قيصر را برايم گشود» .
يكى از افراد به رفيقش گفت : وعده گنج هاى كسرا و قيصر را به ما مى دهد ، در حالى كه هيچ يك از ما [از بيم دشمن] قادر نيست براى قضاى حاجت ، بيرون برود!