الباب الخامس : النّبوّة

الفصل الأوّل : النّبوّة العامّة

۱ / ۱ . فَلسَفةُ النُّبوَّةِ

أ ـ الدَّعوةُ إلَى اللّهِ

الكتاب

«يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ إِنَّـآ أَرْسَلْنَـكَ شَـهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِيرًا * وَ دَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِيرًا» . ^۱

الحديث

۵۴۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في وَجهِ تَسمِيَتِهِ صلى الله عليه و آله بِالدّاعِي ـ: وَأمَّا الدَّاعي ، فَإِنِّي أدعُو النَّاسَ إلى دينِ رَبِّي عز و جل . ^۲

ب ـ تَحريرُ النَّاس

الكتاب

«الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ الَّذِى يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِى التَّوْرَاةِ وَالإِْنجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَـتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَئِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَْغْلَـلَ الَّتِى كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِى أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» . ^۳

باب پنجم : نبوّت

فصل يكم : نبوّت عامّه

۱ / ۱ . فلسفه نبوّت

الف ـ دعوت به سوى خدا

قرآن

«اى پيامبر! ما تو را [ به سِمَتِ ] گواه و بشارتگر و هشدار دهنده فرستاديم، و دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او، و چراغى تابناك» .

حديث

۵۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در علّت نام گذارى شدن ايشان به داعى ـ: و امّا داعى ، از آن روست كه من ، مردم را به دين پروردگارم دعوت مى كنم .

ب ـ آزاد كردن مردم

قرآن

«همانان كه از اين فرستاده، پيامبر درس نخوانده ـ كه [ نام ]او را نزد خود، در تورات و انجيل نوشته مى يابند ـ پيروى مى كنند؛ [ همان پيامبرى كه ] آنان را به كار پسنديده فرمان مى دهد، و از كار ناپسند ، باز مى دارد و براى آنان ، چيزهاى پاكيزه را حلال و چيزهاى ناپاك را بر ايشان ، حرام مى گرداند، و از آنان قيد و بندهايى را كه بر ايشان بوده است برمى دارد. پس كسانى كه به او ايمان آوردند و بزرگش داشتند و يارى اش كردند و از نورى كه با او نازل شده است ، پيروى كردند، آنان ، همان رستگاران اند» .

۵۴۶.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل إذا أحَبَّ عَبدا اِبتَلاهُ ؛ لِيَسمَعَ صَوتَهُ . ^۱

الفصل السّادس : آثار محبّة اللّه

۶ / ۱ . اِستِجابَةُ الدَّعَواتِ

۵۴۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ عز و جل : مَن أهانَ لي وَلِيّا فَقَد أرصَدَ لِمُحارَبَتي . وما تَقَرَّبَ إلَيَّ عَبدٌ بِشَيءٍ أحَبَّ إلَيَّ مِمَّا افتَرَضتُ عَلَيهِ ، وإنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إلَيَّ بِالنّافِلَةِ حَتّى اُحِبَّهُ ، فَإِذا أحبَبتُهُ كُنتُ سَمعَهُ الَّذي يَسمَعُ بِهِ ، وبَصَرَهُ الَّذي يُبصِرُ بِهِ ، ولِسانَهُ الَّذي يَنطِقُ بِهِ ، ويَدَهُ الَّتي يَبطِشُ بِها ، إن دَعاني أجَبتُهُ ، وإن سَأَلَني أعطَيتُهُ . ^۲

۶ / ۲ . خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَة

۵۴۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :القَلْبُ ثَلاثَةُ أنْواعٍ ، قَلْبٌ مَشْغُولٌ بِالدُّنيا ، وَقَلْبٌ مَشْغُولٌ بِالْعُقْبى ، وَقَلبٌ مَشْغُولٌ بِالْمَولى ، أَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغُولُ بِالدُّنْيا فَلَهُ الشِّدَّةُ وَالْبَلاءُ ، وَأمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغُولُ بِالعُقْبى فَلَهُ الدَّرَجاتُ العُلى ، وَأَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغُولُ بِالْمَوْلى فَلَهُ الدُّنْيا وَالعُقْبى وَالْمَولى . ^۳

۵۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل ، هر گاه بنده اى را دوست بدارد ، او را مبتلا مى كند تا صداى [دعاى ]او را بشنود .

فصل ششم : آثار خدا دوستى

۶ / ۱ . استجابت دعاها

۵۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل فرمود : «هر كس يكى از دوستانم را خوار سازد ، به پيكار من برخاسته است . هيچ بنده اى با چيزى محبوب تر در نزد من از آنچه بر او واجب ساخته ام ، به من نزديك نمى شود . بنده ، با كارهاى مستحب به من نزديك مى شود ، تا آن جا كه او را دوست مى دارم . پس چون دوستش داشتم ، گوش شنوايش ، چشم بينايش ، زبان گويايش و دست نيرومندش مى شوم . اگر مرا بخواند ، پاسخش مى دهم و اگر از من بخواهد ، به او مى بخشم» .

۶ / ۲ . خير دنيا و آخرت

۵۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قلب ها سه گونه اند : قلبى مشغول به دنيا ، قلبى مشغول به عُقبا ، و قلبى مشغول به مولا . قلب مشغول به دنيا ، سختى و بلا دارد . قلب مشغول به عُقبا ، درجات والا دارد . و امّا قلب مشغول به مولا ، دنيا و عُقبا و مولا از آنِ اوست .